Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Αηδία. Δεν μπορώ να βρω πιο ταιριαστή λέξη για όσα συνέβησαν στο Eurogroup της Λετονίας. Για τη χυδαία επίθεση των Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών στον Γιάνη Βαρουφάκη και τον ακόμη χυδαιότερο τρόπο με τον οποίο παρουσιάστηκε η επίθεση αυτή από διεθνή ΜΜΕ. Επιλεγμένα ΜΜΕ, που, όπως μάθαμε από την «Εφημερίδα των Συντακτών», είναι μέρος ενός προπαγανδιστικού κυκλώματος γερμανικής έμπνευσης -καημένε φον Γκέμπελς, εσύ αυτοκτόνησες νωρίς- που έχει στηθεί στις Βρυξέλλες.
Στη Λετονία συνέβησαν γεγονότα αποτρόπαια, βγαλμένα από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας και μετά οι γιουρογκρούπηδες είχαν την απαίτηση να πάει να φάει μαζί τους ο Βαρουφάκης - που καλύτερα να έτρωγε με τον Χάνιμπαλ Λέκτερ.
Αηδία για τους έξω, αηδία στο πολλαπλάσιο για τους μέσα. Για το μνημονιακό καθεστώς, αρχηγούς, υπαρχηγούς, επίδοξους αρχηγούς, εργολάβους, μιντιάρχες, μεγαλοδημοσιογράφους, για τους μέσα, που δρουν σαν χαρωπά φερέφωνα των έξω. Μετά χαράς δέχτηκαν τα φερέφωνα το μπούλινγκ που υπέστη από τους Ευρωπαίους ο Βαρουφάκης. Γέλασαν, λοιδόρησαν, υπερθεμάτισαν, τον είπαν γελοίο, τον είπαν κλόουν και τι δεν τον είπαν. Τα ίδια είχαν πάθει στο παρελθόν και κάποιοι δικοί τους υπουργοί, έναν πρωθυπουργό τους τον αποκάλεσαν «μαλάκα», δεν τους πείραζαν όμως αυτά, τα θεωρούσαν φυσικά και αυτονόητα. Είναι η φυσική και αυτονόητη συμπεριφορά του αφέντη στον υποτακτικό του.
Οι μέσα και οι έξω, οι έξω και οι μέσα. Ένα καλά οργανωμένο σύστημα αλληλοβοήθειας, συγκοινωνούντα δοχεία που τροφοδοτούν το ένα το άλλο με ζωτικά υγρά. Οι έξω, με την άτεγκτη στάση τους στις διαπραγματεύσεις, κρατάνε στη ζωή το θνήσκον μνημονιακό καθεστώς, που τρέφεται από τον τρόμο και την αναταραχή. Οι μέσα, τα χαρούμενα φερέφωνα, δίνουν στους έξω την άνεση να κρατάνε στάση σκληρή και άτεγκτη. «Υπογράψτε τώρα!» φωνάζουν οι μέσα, «δεν ακούτε τι σας λένε, υπογράψτε τώρα!» αντηχούν οι έξω.
Τι σημαίνει το «υπογράψτε τώρα!» που φωνάζουν οι Σαμαράδες, οι Βενιζέλοι, οι Σταύροι, οι Μητσοτάκηδες, οι Λοβέρδοι; Σημαίνει δεχτείτε όλα όσα σας ζητούν οι δανειστές, τις μειώσεις των συντάξεων, την απελευθέρωση των απολύσεων και των πλειστηριασμών, την αύξηση του ΦΠΑ. Όλα όσα δεν υπέγραψαν αυτοί για να μην εξαφανιστούν πολιτικά ζητούν να τα υπογράψει η Αριστερά για να εξαφανιστεί εκείνη άπαξ διά παντός. Κι αν δεν τα υπογράψει, να πέσει υπό το βάρος της χρεοκοπίας και να έρθουμε εμείς να τα υπογράψουμε φαρδιά πλατιά, χωρίς ενοχές και δήθεν κόκκινες γραμμές.
Τα ακούνε αυτά οι δανειστές και σου λένε "αφού έχουμε στην Ελλάδα ένα εφεδρικό σύστημα έτοιμο να δεχτεί τα πάντα, γιατί να συμφωνήσουμε με τους περίεργους της Αριστεράς; Να τους πάμε μέχρι τέλος, να τους καταστρέψουμε, να τους εξαφανίσουμε, για να έρθουν μετά τα δικά μας παιδιά, τα οποία θα είναι πλέον έτοιμα να παραδώσουν γη και ύδωρ για να τους δοθεί η εξουσία". Θα τους δοθεί απέξω η εξουσία, αλλά δεν έγινε και τίποτα. Σάμπως θα είναι η πρώτη φορά στη νεότερη ελληνική Ιστορία.
ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ