Τι μπορεί, όμως, να κάνει τον κόσμο να σκέφτεται διαφορετικά από τα αφεντικά; Πώς οι “κάτω” θα διαμορφώσουν μια σκέψη ανεξάρτητη, αυτόνομη που θα αρνείται τον τρόπο σκέψης που μας υποβάλουν τα αφεντικά; Πώς θα κάνουμε και πάλι τις λέξεις αληθινές, να βρουν δηλαδή το πραγματικό τους νόημά τους, προκειμένου να πάψουν να είναι αμφίσημες και πολύσημες και να τις χρησιμοποιούν τα αφεντικά όπως κάθε φορά τους βολεύει και τους συμφέρει;
Γιατί είναι ψέμα πως οι λέξεις δεν έχουν αφεντικά.
Στην αλλοίωση του νοήματος των λέξεων, φαίνεται πως δεν δώσαμε την προσοχή που άξιζε. Χρησιμοποιήσαμε τις λέξεις όπως και τα αφεντικά. Μιλήσαμε δηλαδή τη γλώσσα των αφεντικών με τους μηχανισμούς των αφεντικών. Συνεχίσαμε να μιλάμε για την ανάπτυξη, την πρόοδο, τη Δημοκρατία και τόσα άλλα με τη γλώσσα των αφεντικών΄ με τον τρόπο που μας έμαθαν τα αφεντικά προκειμένου εκείνοι ανενόχλητοι να μας κλέβουν, να μας εξαπατούν, να μας κοροϊδεύουν και εμείς να λησμονούμε και να τους ξαναψηφίζουμε με τη ψευδαίσθηση ότι το σύστημά τους είναι δημοκρατικό!!!
Γι’ αυτό οι λύκοι του παρασιτισμού, της διαπλοκής και της φοροδιαφυγής, της μίζας και της αρπαχτής, οι λύκοι που ρήμαξαν την υγεία, τα εξοπλιστικά και το δημόσιο κορβανά, τα πιράνχας που δεν άφησαν ΕΣΠΑ για ΕΣΠΑ που να μη το ξεκοκαλίσουν και να βγάλουν το μετρητό στο εξωτερικό, τα αρπαχτικά που χρεοκόπησαν τη χώρα και φόρτωσαν τη ζημιά στον κόσμο της εργασίας επανέρχονται. Γι’ αυτό οι λύκοι αποκαθαρμένοι και άσπιλοι, λες και τους βούτηξαν στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ, αλλά αγριεμένοι και με θολό το μάτι από την τετραετή απουσία από το κουβέρνο και την αποκλειστική διαχείρισή του, επανέρχονται αγέρωχοι, σίγουροι για την αποτελεσματικότητα του καλοστημένου κόλπου τους και με ένα φαρδύ κοροϊδευτικό χαμόγελο για την πλέμπα.
Κάθε λαός, λένε, έχει του κυβερνήτες που του αξίζουν. Εμείς, καθώς φαίνεται, αυτούς αξίζουμε αυτούς θα έχουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου