41 χρόνια είχαν περάσει από την εξέγερση του Νοέμβρη του ’73
και κάποιοι μας έλεγαν ότι «ζυγώνει η ώρα». Ότι όπου να ναι θα «φύγει η
χούντα του Σαμαρά», θα «απαλλαχθούμε από τα Μνημόνια», θα «επανέλθει η
Δημοκρατία». Ότι το μόνο πράγμα πουχρειάζεται να κάνουμε είναι «να
ψηφίσουμε», ότι «εκεί είναι η δύναμή μας», αυτή είναι « η δύναμη της
Δημοκρατίας». Ότι οι αγώνες πρέπει να περιμένουν και να υποταχτούν σε
αυτό τον στόχο. Τι και αν βάφτιζαν τους εχθρούς του λαού φίλους και
«εταίρους». Τι και αν έλεγαν ότι ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός είναι «ο
μεγαλύτερος σύμμαχός μας ενάντια στη λιτότητα που θέλει η Μέρκελ»; Θα τα
λύσει όλα η κυβέρνησή «μας». Θα τους «πείσει». Θα τους «εκλογικεύσει».
Αρκεί να περιμένουμε…
Ο Γάλλος Πρόεδρος διαπίστωσε ότι η Γαλλία βρίσκεται σε πόλεμο. Έχει απόλυτο δίκιο! Μάλιστα, η Ευρώπη βρίσκεται σε πόλεμο. Και ο πόλεμος στην Ευρώπη θα τελειώσει, όταν τελειώσει στον Αραβικό κόσμο. Ή όπου αλλού η Ευρώπη πολεμά μόνη ή μαζί με τις ΗΠΑ όλους τους άλλους.