Μιλάω για το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης προς τους Ευρωπαίους να «σεβαστούν τη Δημοκρατία». Εννοείται βέβαια να σεβαστούν το αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου που επικύρωνε τον αντιμνημονιακό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ.
Το αίτημα αυτό, που επαναλαμβάνεται κατά καιρούς, ήταν λάθος.
Όλες οι κυβερνήσεις των χωρών που συμμετέχουν στην Ευρωζώνη και ευρύτερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι εκλεγμένες μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες, ελεύθερες γενικές εκλογές, με ελευθερία πολιτικής έκφρασης και σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Είναι αψεγάδιαστες αυτές οι δημοκρατικές διαδικασίες; Όχι βέβαια. Αλλά αυτή είναι η αστική δημοκρατία και, παρά τα ελαττώματά της δεν υπάρχει άλλο σύστημα που να έχει αποδειχθεί καλύτερο.

Έτσι, λοιπόν, στο ελληνικό αίτημα να σεβαστούν το μήνυμα των εκλογών που ανέδειξαν τον ΣΥΡΙΖΑ, οι Ευρωπαίοι απαντούσαν: «Μα όλοι ψηφίζουν στην Ευρώπη» και, αν κάθε εκλογικό αποτέλεσμα σε μία από τις 19 χώρες της Ευρωζώνης μεταφραζόταν σε αλλαγή πολιτικής, θα καταλήγαμε σε κάτι σαν τον φούρνο του Καραγκιόζη.
Γι' αυτόν τον λόγο έλεγαν -και λένε- οι πιστωτές μας πως δεν μπορεί η κάθε εκλογική ετυμηγορία να ανατρέπει τις προηγούμενες πολιτικές που διαμορφώνονται μέσα από συναινετικές διαδικασίες και την επικράτηση της πλειοψηφίας των χωρών - μελών.
Ούτε αυτή η διαδικασία είναι αψεγάδιαστη, αφού στη διαμόρφωση των αποφάσεων παρεμβαίνουν το οικονομικό βάρος κάθε χώρας, οι συσχετισμοί δυνάμεων, οι κυρίαρχες στρατηγικές επιλογές (π.χ. ο νεοφιλελευθερισμός) και τόσοι άλλοι παράγοντες. Ωστόσο, άλλο σύστημα δεν υπάρχει και όσα ελαττώματα κι αν έχει δεν μπορεί να ανατραπεί.
Έτσι αυτό το αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο είναι ανίσχυρο στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους πιστωτές, αλλά έχει και αρνητικές επιπτώσεις στη χώρα μας.
Όποιος συμπατριώτης μας άκουγε άκριτα το αίτημα «σεβαστείτε τη Δημοκρατία» καταλάβαινε ότι, αφού οι Ευρωπαίοι δεν υποχωρούσαν, άρα δεν είναι δημοκράτες. Είναι εξόφθαλμο σε τι είδους παρεξηγήσεις οδηγεί αυτό το συμπέρασμα, που βασικά ενισχύει τις διάφορες πολιτικές εξόδου από την Ευρώπη.
Είτε μας αρέσει είτε όχι, η Μέρκελ, ο Ολάντ, ο Ραχόι, όλοι έχουν εκλεγεί δημοκρατικά από τους λαούς τους και έχουν την απαιτούμενη νομιμοποίηση να αποφασίζουν για τις τύχες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο κι αν αυτές δεν μας ικανοποιούν και θέλουμε να τις αλλάξουμε.
Ο συμβιβασμός με τους πιστωτές μας δεν θα είναι «έντιμος» ούτε «δίκαιος». Θα είναι το προϊόν του συσχετισμού δυνάμεων ανάμεσα σε αυτούς και εμάς. Είναι καλύτερα να προχωράμε με ανοιχτά μάτια στον δύσκολο δρόμο που έχουμε μπροστά μας, ώστε να μην πέφτουμε κάθε φορά από τα σύννεφα.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΕΜΠΙΛΑΣ
ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ