Οι ένοικοι της Βουλής
αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας και είναι
υποχρεωμένοι να σέβονται την αισθητική και την παιδαγωγική
Νομίζω το ‘χουμε ξανασημειώσει ότι η Βουλή (όφειλε να) αποκαλείται από όλους μας Σχολείο (και όχι ναός) της Δημοκρατίας. Στα
έδρανα και στους διαδρόμους της (και στο περιστύλιο), παντού θα ‘πρεπε
να διδάσκονται η δημοκρατία, ο λόγος, ο διάλογος, η πειθαρχία, η γλώσσα,
ο πολιτισμός. Οι ένοικοι της Βουλής αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο
κομμάτι της κοινωνίας και είναι υποχρεωμένοι να σέβονται την αισθητική
και την παιδαγωγική, να είναι πρότυπα για τους νέους και για όσους δεν
κατάφεραν να αποκτήσουν δημοκρατική συμπεριφορά.
Αντ’ αυτού παρακολουθούμε, κεχηνότες, να ακούγονται απίστευτες ελληνικούρες και να διαχέεται μια παλιάς κοπής αντίληψη, γεμάτη μαγκιά και αφόρητο λαϊκισμό. Σηκώνεται π.χ. ο νυν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και μιλάει για λαθρομετανάστες, για αντρίκεια συμπεριφορά. Εγκαλείται από την πρόεδρο της Βουλής γι’ αυτό του το λεξιλόγιο. Γίνεται αυτός έξω φρενών, αντί να ζητήσει συγγνώμη. Α, μαζί του ξεσηκώνονται και τινές δημοσιογράφοι. «Ε, είναι σεξιστής, και λοιπόν;», αναρωτιόταν στην τηλοψία μεγαλοδημοσιογραφίνα τις. Και συνέχιζε: «Δικαίωμά του δεν είναι;». Οχι, αγαπητή. Δεν είναι δικαίωμα κανενός να καταφέρεται εναντίον απαξιωμένων και καταφρονεμένων ομάδων, αντιθέτως είναι υποχρέωσή μας να κάνουμε ό,τι μπορεί ο καθένας ώστε να επέλθουν η ισονομία και η ισοτιμία στις μεταξύ μας σχέσεις και σε αυτές με την εξουσία.
Οι περισσότεροι βουλευτές διδάσκουν τον αναχρονισμό, τον πουριτανισμό, τη συντήρηση, τη διαιώνιση εξευτελιστικών στερεοτύπων (και οι πλείστοι δημοσιογράφοι, παρακαλώ - και, επιμένω: δεξιοί και αριστεροί). Απαίσια τα ελληνικά τους, κακομαθημένοι, απείθαρχοι, ανενημέρωτοι, οιηματίες. Πώς, διάβολε, καταφέρνουν και πείθουν τους ψηφοφόρους; Αλλ’ αυτό είναι άλλης τάξεως θέμα και πολύ σοβαρό.
Οταν έχεις μάθει να φέρεσαι έτσι, διαχέοντας την υποκουλτούρα της χυδαιότητας επικαλούμενος μάλιστα τη δημοκρατία (!), είναι φυσιολογικό σχεδόν να γίνεσαι έξαλλος με τις υποδείξεις της νέας προέδρου της Βουλής. Επιπροσθέτως: τι σόι δημοσιογραφία είναι αυτή όταν δίνει το ελεύθερο σ’ έναν πολιτικό και μάλιστα πρωθυπουργό έως πρόσφατα να δηλώνει σεξιστής και να υπερασπίζεται αυτό το δικαίωμα; Αλλά έτσι είχαν τα πράγματα στην εποχή του ευδαιμονισμού και του lifestyle· όλα άνετα, επιδερμικά, να περνάμε και να πληρωνόμαστε καλά και δεν πάνε στο διάολο αριστεροί και ιδεολόγοι.
Να, όμως, που άλλαξαν τα πράγματα. Θα γίνουν σοβαροί και ταπεινοί υπηρέτες του λαού ή είπαμε, θα πάνε σπίτια τους στην επόμενη ψηφοφορία, δεν σώζονται πλέον από τις συχνές τηλεοπτικές τους εμφανίσεις. Χρειάζεται να δείξουν ήθος μέσα στη Βουλή (και σθένος). Να διδάξουν τη Δημοκρατία (όπως τη διδάσκει η νυν πρόεδρος της Βουλής), να γίνουν πρότυπα και όχι να οικονομούν αντιδημοκρατικά στερεότυπα. Αυτό απαιτεί κόπο, αλλά και διάθεση. Ιδού, πεδίον δόξης και λοιπά.
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα των Συντακτών, 3/4/'15
Αντ’ αυτού παρακολουθούμε, κεχηνότες, να ακούγονται απίστευτες ελληνικούρες και να διαχέεται μια παλιάς κοπής αντίληψη, γεμάτη μαγκιά και αφόρητο λαϊκισμό. Σηκώνεται π.χ. ο νυν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και μιλάει για λαθρομετανάστες, για αντρίκεια συμπεριφορά. Εγκαλείται από την πρόεδρο της Βουλής γι’ αυτό του το λεξιλόγιο. Γίνεται αυτός έξω φρενών, αντί να ζητήσει συγγνώμη. Α, μαζί του ξεσηκώνονται και τινές δημοσιογράφοι. «Ε, είναι σεξιστής, και λοιπόν;», αναρωτιόταν στην τηλοψία μεγαλοδημοσιογραφίνα τις. Και συνέχιζε: «Δικαίωμά του δεν είναι;». Οχι, αγαπητή. Δεν είναι δικαίωμα κανενός να καταφέρεται εναντίον απαξιωμένων και καταφρονεμένων ομάδων, αντιθέτως είναι υποχρέωσή μας να κάνουμε ό,τι μπορεί ο καθένας ώστε να επέλθουν η ισονομία και η ισοτιμία στις μεταξύ μας σχέσεις και σε αυτές με την εξουσία.
Οι περισσότεροι βουλευτές διδάσκουν τον αναχρονισμό, τον πουριτανισμό, τη συντήρηση, τη διαιώνιση εξευτελιστικών στερεοτύπων (και οι πλείστοι δημοσιογράφοι, παρακαλώ - και, επιμένω: δεξιοί και αριστεροί). Απαίσια τα ελληνικά τους, κακομαθημένοι, απείθαρχοι, ανενημέρωτοι, οιηματίες. Πώς, διάβολε, καταφέρνουν και πείθουν τους ψηφοφόρους; Αλλ’ αυτό είναι άλλης τάξεως θέμα και πολύ σοβαρό.
Οταν έχεις μάθει να φέρεσαι έτσι, διαχέοντας την υποκουλτούρα της χυδαιότητας επικαλούμενος μάλιστα τη δημοκρατία (!), είναι φυσιολογικό σχεδόν να γίνεσαι έξαλλος με τις υποδείξεις της νέας προέδρου της Βουλής. Επιπροσθέτως: τι σόι δημοσιογραφία είναι αυτή όταν δίνει το ελεύθερο σ’ έναν πολιτικό και μάλιστα πρωθυπουργό έως πρόσφατα να δηλώνει σεξιστής και να υπερασπίζεται αυτό το δικαίωμα; Αλλά έτσι είχαν τα πράγματα στην εποχή του ευδαιμονισμού και του lifestyle· όλα άνετα, επιδερμικά, να περνάμε και να πληρωνόμαστε καλά και δεν πάνε στο διάολο αριστεροί και ιδεολόγοι.
Να, όμως, που άλλαξαν τα πράγματα. Θα γίνουν σοβαροί και ταπεινοί υπηρέτες του λαού ή είπαμε, θα πάνε σπίτια τους στην επόμενη ψηφοφορία, δεν σώζονται πλέον από τις συχνές τηλεοπτικές τους εμφανίσεις. Χρειάζεται να δείξουν ήθος μέσα στη Βουλή (και σθένος). Να διδάξουν τη Δημοκρατία (όπως τη διδάσκει η νυν πρόεδρος της Βουλής), να γίνουν πρότυπα και όχι να οικονομούν αντιδημοκρατικά στερεότυπα. Αυτό απαιτεί κόπο, αλλά και διάθεση. Ιδού, πεδίον δόξης και λοιπά.
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα των Συντακτών, 3/4/'15
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου