Η “Πολιτική Ορθότητα” και το πρόβλημα των Μεταναστών

Το πιο κάτω κείμενο το πήραμε από το facebook και συγκεκριμένα από το προφίλ του Γιάννη Στουραΐτη. Ο Γιάννης Στουραΐτης είναι γιατρός στο νοσοκομείο της Ρόδου και ήταν υποψήφιος στις Περιφερειακές εκλογές του Μαΐου 2014 με τη "Νησιωτική Ανατροπή". Ο Γ. Στουραΐτης, - το κείμενο με το οποίο αιτιολόγησε τη συμμετοχή του, - ήταν ένας από τους λόγους που έγειραν την πλάστιγγα και για τη δική μας συμμετοχή στις Περιφερειακές μέσω της "Νησιωτικής Ανατροπής". Ο Γ. Στουραΐτης υπηρέτησε, αν δεν κάνω λάθος, ως αγροτικός ιατρός στην Πάρο. Εκείνο που μας προκάλεσε ενδιαφέρον ήταν η φράση που ο Γ.  Στουραΐτης προτάσσει στην ανάρτησή του: " Ένα κείμενο που με ζόρισε πολύ". Και αυτό γιατί ο Γ. Στουραΐτης διακρίνεται για την παιδεία του και την ευρύτητα πνεύματος.  Δημοσιεύουμε το κείμενο για να κρίνετε μόνοι σας (οι υπογραμμίσεις δικές μας).

ΗΛΙΑΣ ΓΟΥΡΔΟΥΚΗΣ
 Η “Πολιτική Ορθότητα” και το πρόβλημα των Μεταναστών

Λίγοι θα διαφωνούσαν με το γνωστό ρητό του Βολταίρου που έλεγε “Διαφωνώ με αυτό που λες , αλλά θα υπερασπίζομαι μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες”. Οι περισσότεροι μάλιστα, θα το θεωρούσαν σαν ένα δείγμα προχωρημένης δημοκρατικής, προοδευτικής σκέψης.
Αλλά όχι, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η νέα έννοια της Πολιτικής Ορθότητας - μετάφραση του όρου political correctness – που τείνει να γίνει η κυρίαρχη ιδεολογία, δεν επιτρέπει να λες αυτό που θέλεις γύρω από ζητήματα φύλου, φυλής, θρησκείας, σεξουαλικού προσανατολισμού και φυσικών δυνατοτήτων, γιατί κάποιοι μπορεί να διαφωνούν ή να προσβληθούν! Δεν είναι σωστό να λες μαύρος (μπορείς να λες όμως λευκός) ή να λες γύφτος, ανάπηρος, τυφλός, λαθρομετανάστης, να αμφισβητείς τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων ζευγαριών ή τον μουσουλμανισμό, γιατί προσβάλεις τα δικαιώματα και την υπόσταση κάποιων κοινωνικών ομάδων.
Μια “προοδευτική” αυτολογοκρισία !
Το εντυπωσιακό είναι ότι αυτοί που υποστηρίζουν την Πολιτική Ορθότητα θεωρούν ότι η αυτολογοκρισία αυτή αποτελεί δείγμα ελεύθερης, προοδευτικής σκέψης!
Αρχικά η ιδέα της Πολιτικής Ορθότητας (ΠΟ) απέβλεπε στο να ενθαρρύνει το σεβασμό και τη διακριτικότητα απέναντι στα αισθήματα κάποιων κοινωνικών ομάδων. Αυτό είναι ευγενικό, έχει λογική και είναι θεμιτό. Το πρόβλημα με την ΠΟ προέκυψε όταν η αυτολογοκρισία πέρασε στο άλλο άκρο: Όταν δεν μπορείς να μιλήσεις ελεύθερα για μερικά πράγματα, γιατί φοβάσαι ότι διατυπώνοντας “μη- πολιτικά ορθές σκέψεις” θα αμφισβητηθούν οι ηθικές αξίες σου περί ισότητας, ανθρωπισμού και ευγένειας ψυχής. Εξ αιτίας αυτού πολλοί προτιμούν πλέον να σωπαίνουν και να αποφεύγουν τα καυτά θέματα, παρακάμπτοντάς τα σαν να μην υπάρχουν. Όσοι πάλι μιλούν, βαφτίζονται ρατσιστές , ομοφοβικοί , φασιστικών αντιλήψεων και διάφορα παρόμοια. Αυτό φυσικά δεν βοηθάει στην ανάλυση των προβλημάτων, στην αναζήτηση των αιτιών και των μακροπρόθεσμων συνεπειών και στην εξεύρεση λύσεων.
Ευαισθησία και ανοχή χωρίς να εξετάζονται οι μακροπρόθεσμες συνέπειες.
Έτσι λοιπόν δεν μπορεί να γίνει ουσιαστική συζήτηση για τους μετανάστες. Η πολιτική ορθότητα επιβάλλει να είμαστε εξαιρετικά ανεκτικοί με τους μετανάστες. Τελευταία κάποιοι κυβερνητικοί προτείνουν να τους αποκαλούμε πρόσφυγες, ενδεχομένως για να διευκολυνθεί η χορήγηση πολιτικού ασύλου και υπηκοότητας. Γίνεται αποδεκτή η ανεξέλεγκτη και συχνά επαναλαμβανόμενη είσοδός των από τα σύνορά μας – πράγμα που δεν επιτρέπεται στους νόμιμους πολίτες της χώρας. Παράλληλα κλείνουμε τα μάτια στο ότι πολλοί από αυτούς προσπαθούν να επιβάλλουν το δικό τους τρόπο ζωής στις κοινωνίες μας, αδιαφορώντας αν οι δοξασίες τους είναι ολοκληρωτικής φύσεως όπως ο Μουσουλμανισμός της Σαρία.
Οι μετανάστες που έρχονται στην Ελλάδα με συνειδητή επιλογή, χωρίς να έχουν εκδιωχθεί από το Πακιστάν, το Αφγανιστάν ή αλλού, και έχοντας απορρίψει σαν χώρο μετανάστευσης μουσουλμανικά κράτη όπως η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ ή το Ιράν, δεν είναι πρόσφυγες. Είναι μετανάστες και μάλιστα είναι λαθρομετανάστες αφού εισέρχονται λαθραία στη χώρα και πρέπει να λέγονται έτσι. Λίγοι είναι οι αληθινοί πολιτικοί πρόσφυγες.
Πόσους μετανάστες μπορεί να αντέξει η Ελλάδα;
Οι οπαδοί της Πολιτικής Ορθότητας ποτέ μα ποτέ δεν δίνουν ένα συγκεκριμένο μέγιστο αριθμό μεταναστών που θα μπορούσε να δεχτεί η Ελλάδα. Ίσως σκέφτονται ότι όταν συμπληρωθεί ο αριθμός που θα δώσουν δεν θα μπορούν να υποστηρίζουν περαιτέρω την ελεύθερη μετανάστευση, ώστε να είναι Πολιτικά Ορθοί. Υπεκφεύγουν γιατί η ΠΟ εκ φύσεως δεν σκέφτεται τις μακροπρόθεσμες συνέπειες, τις οικονομικοκοινωνικές επιπτώσεις στον τόπο και στους πολίτες της πατρίδας μας. Ο Πολιτικά Ορθός λόγος απαντά στα ερωτήματα βάσει γενικών αρχών, ενιαία, άκαμπτα και πάντα κατά τον ίδιο τρόπο ασχέτως συνθηκών και συνεπειών.
Η καταστροφή του Λιβάνου δείχνει την πορεία
Όμως η πρόσφατη ιστορία διδάσκει ότι όσοι υιοθετούν τέτοιες στενόμυαλες θεωρίες λογοκρισίας, όπως είναι η ΠΟ , κερδίζουν πρόσκαιρα τη συμπάθεια των ευνοουμένων, αλλά το πληρώνουν ακριβά. Τέτοιο παράδειγμα είναι ο Λίβανος που ήταν μια ευημερούσα χώρα με πλειοψηφία από Χριστιανούς πολίτες , με ξακουστά Πανεπιστήμια , τεράστιο τουρισμό, πνευματική και εμπορική δραστηριότητα. Η Βηρυτός ονομάζονταν “Παρίσι της Μέσης Ανατολής” μέχρι τα τέλη του '60. Οι κάτοικοι όμως διέθεταν “ανοικτά μυαλά” τύπου Πολιτικής Ορθότητας. Έτσι όταν προέκυψε το Παλαιστινιακό πρόβλημα, προσφέρθηκαν να φιλοξενήσουν τους δύστυχους Παλαιστίνιους. Οι Παλαιστίνιοι πολλαπλασιάστηκαν πιο γρήγορα από τους γηγενείς, δημιουργήθηκε μουσουλμανική πλειοψηφία που κυβέρνησε και οδήγησε μέσα σε ελάχιστα χρόνια τη χώρα στην καταστροφή: Εμπλοκή της χώρας στη διένεξη Ισραηλινών-Παλαιστινίων, εμφύλιοι πόλεμοι και δημιουργία της Χεζμπολάχ , φαλαγγίτες, δολοφονίες, και τελικά εξόντωση και διώξιμο των γηγενών Λιβανέζων από τον τόπο τους.
Δειλοί, σιωπηλοί αλλά Πολιτικά Ορθοί ;
Θα πρέπει λοιπόν να ξανασκεφτούμε -πέρα από την επίδειξη συμπόνιας στους λαθρομετανάστες - ότι οφείλουμε να υπερασπιστούμε τον πολιτισμό, την ποιότητα και τον τρόπο ζωής το δικό μας και των παιδιών μας. Καμία συζήτηση όμως δεν μπορεί να γίνει όσο δεχόμαστε τη λογοκρισία που επιβάλλεται από τη δήθεν “προοδευτική” Πολιτική Ορθότητα και όταν η πλειοψηφία προτιμά να σιωπά. Όταν δεν τολμούν να μιλήσουν οι πολίτες και οι πολιτικοί της χώρας, τότε μιλούν μόνον οι ακραίες δυνάμεις τύπου Χρυσής Αυγής οι οποίες κερδίζουν οπαδούς πάνω στις απλές αυτές αυτονόητες ανησυχίες που όλοι συμμερίζονται. Η Πολιτική Ορθότητα υπονομεύει τον τόπο!
Αντώνης Κογεβίνας