ΤΑ ΠΑΡΑΦΕΡΝΑΛΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥ

Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ*

Γραμμή, ξεγραμμή, δείχνουν πάντως μια αξιομνημόνευτη επιμονή εκείνοι που αναμένουν και προβλέπουν τη γρήγορη χρεοκοπία της νέας κυβέρνησης. Έρχονται και επανέρχονται, άλλος ότι η κυβέρνηση θα πνιγεί στις αντιφάσεις της, άλλος ότι θα ανατραπεί μόλις αποδειχτεί άκυρο το προεκλογικό της αφήγημα, άλλος ότι θα πέσει στα βράχια, αφού πρώτα ρίξει τη χώρα στα βράχια, άλλος ότι θα την πνίξουν οι προσδοκίες που έχει δημιουργήσει. Διαλέγετε και παίρνετε. Ορισμένοι, όπως ο Σαμαράς, ετοιμάζουν μάλιστα ανακριτικές και ειδικά δικαστήρια.

Υπάρχει ωστόσο ένας κοινός τόπος σε όλες τις μαύρες προφητείες. Όλα τα δεινά θα επέλθουν όταν οι δανειστές θα επιβάλουν στον Τσίπρα τις θελήσεις τους και τότε θα γίνει το έλα να δεις. Πράγμα που υποδηλώνει, όπως και να το κάνουμε, ένα κάποιο πνεύμα μοσχαναθρεμμένων που παρενοχλούνται από κακοαναθρεμμένους: Θα το πω στο μπαμπά μου και θα δείτε.

Ή στον ξάδελφο μου και θα σας περιποιηθεί. Ή στο θείο μου το χωροφύλακα. Κάπως έτσι δεν πάει αυτή η επιμονή να βασίζονται στους έξω, που θα στριμώξουν τους μέσα, για λογαριασμό των παραμέσα;

Θα μπορούσε να ανασύρει κανείς για τους αυτουργούς αυτών των ακριβών ονείρων την παροιμία με τον τράγο και τα παραφερνάλια του. Και να τους αφήσει να περιμένουν να πέσουν τα εν λόγω παραφερνάλια. Στο κάτω-κάτω τη δουλειά τους κάνουν οι άνθρωποι. Υπάρχει ωστόσο κάτι εδώ. Ή μάλλον δεν υπάρχει κάτι. Τι; Αντιπολίτευση της προκοπής. Άλλη γραμμή της προκοπής. Απάντηση της προκοπής σε όσα λέει και κάνει η κυβέρνηση. Κάποιο αφήγημα της προκοπής, με στοιχειώδεις προδιαγραφές ήθους, δημοκρατίας, κοινωνίας, αντίστασης, εντιμότητας. Επί του προκειμένου, μηδέν από μηδέν, μηδέν.

Κι έτσι περιμένουν από τον ΣΥΡΙΖΑ να τους απαλλάξει από τον ΣΥΡΙΖΑ! Να διαλυθεί από μόνος του, να αυτοκτονήσει, να βουλιάξει, να τον φάει το μαύρο σκοτάδι λόγω της μάχης μεταξύ οπαδών της ρήξης και οπαδών του επώδυνου συμβιβασμού και άλλων τρομερών λειτουργιών του σκότους. Άρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες δηλαδή η υπόθεση. Όχι μόνο θα πέσουν από μόνα τους τα παραφερνάλια του τράγου, αλλά θα πέσουν και στο τηγάνι τους για να μην κάνουν τον κόπο να τα μαζεύουν. Έτσι που ένα σχόλιο ταιριάζει στους λιγούρηδες αυτής της τηγανιάς: Παιδιά, καλή σας όρεξη....

*Δημοσιεύθηκε στην ''ΑΥΓΗ'' την Τετάρτη 8 Απριλίου 2015