ΕΡΤ, καθαρίστριες, συμβασιούχοι... Ο δρόμος του κινήματος ενάντια στο δρόμο του συμβιβασμού

Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών και οι συμβασιούχοι του ΟΑΕΕ ήταν οι πρωταγωνιστές κινηματικών εκδηλώσεων το διήμερο Δευτέρας - Τρίτης 11-12 Μαΐου.

Οι ερ­γα­ζό­με­νοι της ΕΡΤ συ­γκε­ντρώ­θη­καν τη Δευ­τέ­ρα έξω από το Ρα­διο­μέ­γα­ρο της Αγίας Πα­ρα­σκευ­ής και στη συ­νέ­χεια μπή­καν στο εσω­τε­ρι­κό του. Στην ανα­κοί­νω­ση της ΠΟ­ΣΠΕΡΤ κα­ταγ­γέλ­λε­ται ο διο­ρι­σμός του Λάμπη Ταγ­μα­τάρ­χη ως διευ­θύ­νο­ντα συμ­βού­λου στην ΕΡΤ, γνω­στού για «τις προ­σπά­θειές του για τη χωρίς όριο συρ­ρί­κνω­ση της ΕΡΤ, τόσο σε θέ­σεις ερ­γα­σί­ας όσο και σε πα­ρα­γό­με­νο έργο, καθώς και για τις ερ­γα­σια­κές σχέ­σεις γα­λέ­ρας που επι­θυ­μεί», και τί­θε­νται ερω­τή­μα­τα για το ποιες είναι οι κα­τευ­θύν­σεις της πο­λι­τι­κής ηγε­σί­ας.
Οι κα­θα­ρί­στριες του υπουρ­γεί­ου Οι­κο­νο­μι­κών έστη­σαν επι­νί­κιο πάρτι για την επι­στρο­φή τους στην ερ­γα­σία τους, από το οποίο πέ­ρα­σαν υπουρ­γοί της κυ­βέρ­νη­σης. Το με­ση­μέ­ρι έκα­ναν τα απο­κα­λυ­πτή­ρια του πανό που θα αφή­σουν στην Κα­ρα­γε­ώρ­γη Σερ­βί­ας για να θυ­μί­ζει τον αγώνα τους, ενώ το γλέ­ντι συ­νε­χί­στη­κε μέχρι αργά το βράδυ, με χο­ρούς, τρα­γού­δια και πα­νη­γυ­ρι­σμούς. Οι απο­λυ­μέ­νοι συμ­βα­σιού­χοι του ΟΑΕΕ πραγ­μα­το­ποί­η­σαν κα­τά­λη­ψη στο γρα­φείο του διοι­κη­τή και στην αί­θου­σα του ΔΣ του Ορ­γα­νι­σμού, ζη­τώ­ντας την υλο­ποί­η­ση της προ­ε­κλο­γι­κής δέ­σμευ­σης της κυ­βέρ­νη­σης για επα­να­πρό­σλη­ψή τους.
Όλοι αυτοί πήραν τη σκυ­τά­λη από το κί­νη­μα ενά­ντια στην εξό­ρυ­ξη χρυ­σού στις Σκου­ριές, τις πρω­το­βου­λί­ες για την κα­τάρ­γη­ση του ΤΑΙ­ΠΕΔ, τη μα­ταί­ω­ση της ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης του Ελ­λη­νι­κού και του Αστέ­ρα Βου­λιαγ­μέ­νης, την κι­νη­το­ποί­η­ση για τα Λι­πά­σμα­τα στη Δρα­πε­τσώ­να, τις κι­νη­το­ποι­ή­σεις ενά­ντια στην ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση του ΟΛΠ και του ΟΛΘ. Θα δώ­σουν τη σκυ­τά­λη στην απερ­γία των υγειο­νο­μι­κών στις 20 Μαΐου, αλλά –είναι βέ­βαιο– και σε πολ­λές άλλες κι­νη­το­ποι­ή­σεις και εκ­δη­λώ­σεις δια­μαρ­τυ­ρί­ας, που θα πλη­θύ­νουν το επό­με­νο διά­στη­μα.
Στις δυ­σμε­νείς συν­θή­κες που η κυ­βέρ­νη­ση σπα­τα­λά­ει διαρ­κώς τα στρα­τη­γι­κά οι­κο­νο­μι­κά και πο­λι­τι­κά της απο­θέ­μα­τα και εγκλω­βί­ζε­ται όλο και πε­ρισ­σό­τε­ρο στο «μο­νό­δρο­μο» του συμ­βι­βα­σμού που οδη­γεί στο τρίτο μνη­μό­νιο, το κί­νη­μα αντέ­χει και δίνει το «παρών». Μπο­ρεί η ορ­γά­νω­ση των κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων να έχει πολλά προ­βλή­μα­τα, μπο­ρεί τα συν­δι­κά­τα των ερ­γα­ζο­μέ­νων και κυ­ρί­ως οι διοι­κή­σεις τους να βα­ρύ­νο­νται ενί­ο­τε με προ­βλη­μα­τι­κές δια­χει­ρί­σεις ή και με προ­βλη­μα­τι­κά κί­νη­τρα, μπο­ρεί οι ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ να κερ­δο­σκο­πούν πο­λι­τι­κά πάνω στις ανά­γκες των ερ­γα­ζο­μέ­νων, αλλά δεν είναι όλα αυτά που δί­νουν τον τόνο. Οι κι­νη­το­ποι­ή­σεις αυτές είναι δί­καιες γιατί τα αι­τή­μα­τα του κό­σμου είναι δί­καια, γιατί συμ­με­τέ­χει ο ίδιος και δίνει τον τόνο. Με εξαί­ρε­ση τη σκη­νο­θε­τη­μέ­νη από την ίδια την ερ­γο­δο­σία «δια­δή­λω­ση» του ερ­γο­δο­τι­κού σω­μα­τεί­ου των ερ­γα­ζο­μέ­νων στην εξό­ρυ­ξη στις Σκου­ριές, για την οποία όλη η Αρι­στε­ρά μί­λη­σε –και σωστά– για «κι­νη­το­ποί­η­ση κα­τσα­ρό­λας», σε όλες τις άλλες γνω­στές πε­ρι­πτώ­σεις, παρά τα προ­βλή­μα­τα και τις από­πει­ρες πο­λι­τι­κής κερ­δο­σκο­πί­ας, πρό­κει­ται για κι­νη­το­ποι­ή­σεις όχι μόνο δί­καιες αλλά και ελ­πι­δο­φό­ρες.
Απο­φεύ­γο­ντας και η ίδια το λάθος της πο­λι­τι­κής κερ­δο­σκο­πί­ας και του μα­ξι­μα­λι­σμού, που δια­σπά και δεν ενώ­νει (οι κι­νη­το­ποι­ή­σεις δεν ορ­γα­νώ­νο­νται για να «απο­δει­χτεί ότι ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν μπο­ρεί», αλλά για να ικα­νο­ποι­η­θούν δί­καια αι­τή­μα­τα), η Αρι­στε­ρά, εντός και εκτός ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, πρέ­πει να δώσει τις δυ­νά­μεις της για τη στή­ρι­ξη, το συ­ντο­νι­σμό και την κλι­μά­κω­ση των αγώ­νων. Η κι­νη­μα­τι­κή πίεση, «από τα αρι­στε­ρά και από τα κάτω», πάνω σε μια κυ­βέρ­νη­ση που εγκα­τα­λεί­πει τις προ­ε­κλο­γι­κές της δε­σμεύ­σεις και βα­δί­ζει πα­ρα­παί­ο­ντας προς έναν συμ­βι­βα­σμό μνη­μο­νια­κό και «ατι­μω­τι­κό», δεν είναι απλώς κα­λο­δε­χού­με­νη, αλλά και θε­με­λιώ­δης όρος για να μεί­νει ανοι­χτό το «πα­ρά­θυ­ρο» της πάλης για την κα­τάρ­γη­ση των μνη­μο­νί­ων και την ανα­τρο­πή της λι­τό­τη­τας.
ΠΗΓΗ: PROJECT