Η έντιμη καταστροφή

Του Περικλή Κοροβέση*

Μια μικρή λεπτομέρεια που διέφυγε από τα δυτικά ΜΜΕ. Ξέρουμε για τον αιμοσταγή δικτάτορα του Ιράκ, Σαντάμ, που προξένησε τους «ανθρωπιστικούς» πολέμους, δηλαδή την κατάκτηση ενός κυρίαρχου κράτους από τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ. Αλλά δεν ξέρουμε τίποτα για τον πολιτισμό αυτής της χώρας. Είχε το υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες στη Μέση Ανατολή. Το πανεπιστήμιο της Βαγδάτης το 1980 έιχε περισσότερες καθηγήτριες από ότι το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον το 2009. 

Υπήρχαν παντού παιδικοί σταθμοί για να μπορούν οι γυναίκες να εργάζονται. Οι βιβλιοθήκες της Βαγδάτης και της Μοσούλης λειτουργούσαν από τον 8ο αιώνα και είχαν σπάνια χειρόγραφα, ανάμεσα τους και την αρχαιοελληνική γραμματεία. Και οι δυο βιβλιοθήκες λεηλατήθηκαν. Το ίδιο που έγινε με τα αριστουργήματα της αρχαίας Μεσοποταμίας, εκεί όπου βρίσκεται το Ιράκ σήμερα. Είδατε πουθενά καμιά αντίδραση; Μήπως τα δυτικά πανεπιστήμια και μουσεία έχουν αγοράσει από τους αρχαιοκάπηλους- ληστές αυτούς τους θησαυρούς που είναι πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας; Κάτι μας λένε τα Μάρμαρα της Ακρόπολης.

Οι άμαχοι νεκροί στο Ιράκ υπολογίζονται στο ένα εκατομμύριο. Και επισήμως η κυβέρνηση των ανδρεικέλων έχει παραδεχτεί πως υπάρχουν πέντε εκατομμύρια ορφανά. Σύμφωνα με τον Ταρίκ Αλί*, η κατάκτηση του Ιράκ ήταν μια από τις πιο καταστροφικές πράξεις της σύγχρονης Ιστορίας μας. Και παραθέτει μερικές συγκλονιστικές συγκρίσεις. Στην Ιαπωνία, παρά τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, η πολιτική και κοινωνική δομή της χώρας δεν καταστράφηκε. Στην Γερμανία και την Ιταλία, όπου άνθησαν ο ναζισμός και ο φασισμός, αν και ηττημένες στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η κρατική τους μηχανή έμεινε σχεδόν ανέπαφη. Η Δύση είχε βρει ένα νέο εχθρό: το ανατολικό μπλοκ υπό την κηδεμονία της ΕΣΣΔ. Για τις ανάγκες του Ψυχρού Πολέμου, ξεπλένονται με συνοπτικές διαδικασίες και ο ναζισμός και ο φασισμός για να προχωρήσουν μετά για την Ενωμένη Ευρώπη. Όχι βέβαια πάνω στα οράματα της Ευρώπης των Λαών, όπως τα είχαν επεξεργαστεί κάποιοι πρωτοπόροι της(Σπινέλι κ.α.), αλλά πάνω στην οικονομικά ένωση, που ήταν το όραμα του Χίτλερ.

Στο Ιράκ, κατέστρεψαν ολοκληρωτικά τη χώρα. Ούτε σχολεία λειτουργούν ούτε νοσοκομεία ούτε η κρατική μηχανή που είναι βουτηγμένη στην διαφθορά. Είναι τυχαίο πως το «Ισλαμικό Κράτος» έχει κατακτήσει τη Μοσούλη, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ, και ελέγχει έκταση ίση με αυτή της Μεγάλης Βρετανίας; Θα υπήρχε «Ισλαμικό κράτος» χωρίς της παρέμβαση ΗΠΑ ΕΕ; Kαι εδώ φαίνεται πιο καθαρά τι σήμαινε αυτός ο «ανθρωπιστικός» πόλεμος για τις ΗΠΑ και τους πρόθυμους συμμάχους τους, που επιπλέον είναι και «εταίροι» μας. Πετρέλαιο και ας εξαφανιστεί ένας ολόκληρος λαός. Αν δούμε τώρα το Αφγανιστάν, Λιβύη και Συρία, άνθρωποι και χώρες δεν έχουν καμία αξία μπροστά στο κέρδος. Καμία συμμαχία δεν έχει αν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι αγωνίζονται να σωθούν παίρνοντας τον δρόμο της προσφυγιάς προς την Ευρώπη (αν και το πρόβλημα είναι παγκόσμιο) και πνίγονται κατά χιλιάδες στη Μεσόγειο, με την Ε.Ε να σφυρίζει αδιάφορα.

Κάποιοι δεν πρέπει να φταίνε γι’ αυτό; Καλά οι ΗΠΑ έχουν αποδεχτεί για τον εαυτό τους πως είναι η κυρίαρχη ιμπεριαλιστική δύναμη και ως εκ τούτου δεν λογοδοτούν σε κανέναν. Το δόγμα πως ο 21ος αιώνας είναι αμερικανικός, είναι συστατικό στοιχείο της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής. Αλλά μήπως και οι πρόθυμοι σύμμαχοι τους, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία και εν γένει η Ε.Ε., έχουν κάποια άλλη πολιτική λογική, εκτός από αυτή του κέρδους, ανεξαρτήτως κόστους για τους λαούς που έχουν μπλεχτεί στα δίχτυα του χρέους; Γιατί όσο και αν φαίνεται παράξενο, είναι από τις φτωχές καταχρεωμένες χώρες ο πακτωλός χρημάτων που ρέει προς τις πλούσιες χώρες με τίμημα την καταστροφή τους, σε βάθος χρόνου.

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα των Συντακτών