[ Γιώργος Παππάς 11.03.15 ]
Το πρώτο που ξυπνάει στα καμένα λιβάδια είναι οι καλαμιές,
τις κόβουν οι ελεύθεροι και σκαρώνουν φυσοκάλαμα,
καμώνουν πολύχρωμες σαΐτες του οικουμενισμού και τις στέλνουν στην καρδιά του Πόρτο Αλέγκρε, στη Γένοβα, στο Σιάτλ, στο Καράκας, στην Πράγα, στη Φλωρεντία,
παντού όπου οι κοινωνίες των πολιτών γεμίζουν δρόμους και πλατείες με κοφτερά κινήματα και όμορφες δυνατές φωνές,
εκεί που οι πολίτες του κόσμου απαιτούν πολύχρωμες ζωές για σένα και για μένα.
Τις κόβουν οι ανήσυχοι με το θλιμμένο βαθύ βλέμμα και σκαρώνουν πένες,
καρφώνουν πάνω τους γραφίδες, τις βουτάνε στο αίμα των ματιών και σταλάζουν τον πόνο τους για τους εξαθλιωμένους των γεφυριών του Παρισιού,
για τις "φαβέλες" του Ρίο και της Μανωλάδας,
για όλους αυτούς που κλείνουν κάθε βράδυ το βιός τους στα χαρτοκούτια,
για την ματωμένη Αφρική,
για τις διαλυμένες απ’ την πρέζα σκιές της νιότης,
για τα διψασμένα για αύριο μάτια που λαμπυρίζουν στα σαπιοκάραβα των δουλεμπόρων τους,
για τα ολόφρεσκα κορμιά στα βρώμικα χέρια των σαρκεμπόρων τους,
για την αθώα παιδική ματιά που γίνεται φούσκωμα στα άθλια, βρώμικα παντελόνια τους.
Τις κόβουν οι δυνατοί και σκαρώνουν πυκνές καλαμωτές για να προφυλάξουν, να μην καούν οι αγαπημένοι τους, οι αδύναμοι.
Το πρώτο που χτυπάει ο αέρας στ’ αλίπεδα είναι οι καλαμιές.
Κι αυτές υποκλίνονται, αγγίζουν την καμένη γη, τη χαϊδεύουν και της δίνουν κουράγιο κι ελπίδα.
Θα ξαναγίνει.
Και θα ξαναγίνει ακριβώς επειδή δεν μιλάμε ίδια γλώσσα με το Eurogroup.
Για τα σταυρόλεξα, το 1 είναι αρχή μιας σειράς, από αριθμούς, το ίδιο είναι και για τους τεχνοκράτες της οικονομίας.
Για εμάς, το 1 είναι η πρώτη σπίθα, το πρώτο βήμα αυτών που γίνονται ανθρώπινα γεφύρια πάνω στα γεφύρια το βράδυ των βομβαρδισμών.
Κι αυτό το βήμα γίνεται….. Η αρχή έγινε με το νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση. Τα χνάρια έρχονται από αριστερά!!!
ΠΗΓΗ:arti news
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου