5 Ιανουαρίου 1919: Η εξέγερση των Σπαρτακιστών

« (..) Η αντίφαση ανάμεσα στην ισχυρή και αποφασιστική επίθεση των βερολινέζικων μαζών από τη μία και της αναποφασιστικής και άτολμης απραξίας της ηγεσίας του Βερολίνου από την άλλη στιγμάτισε αυτό το τελευταίο επεισόδιο. Η ηγεσία απέτυχε. Μια νέα ηγεσία όμως μπορεί και πρέπει να δημιουργηθεί από τις μάζες για τις μάζες. Οι μάζες είναι ο καθοριστικός παράγοντας. Είναι ο βράχος πάνω στον οποίο θα χτιστεί η τελική νίκη της επανάστασης. Οι μάζες στάθηκαν στο ύψος τους απέναντι στην πρόκληση και μέσα από αυτή την “ήττα” σφυρηλάτησαν έναν κρίκο στην αλυσίδα των ιστορικών ηττών, που είναι το καμάρι και η δύναμη του διεθνούς σοσιαλισμού. Αυτός είναι ο λόγος που οι μελλοντικές νίκες θα ξεπηδήσουν από αυτή την “ήττα”. Η τάξη βασιλεύει στο Βερολίνο!» Ηλίθιοι δήμιοι! Η “τάξη” σας είναι χτισμένη πάνω στην άμμο. Η επανάσταση αύριο ήδη «και πάλι θ’ ανορθωθεί μέσα σε κλαγγές» και μες στον τρόμο σας θα την ακούσετε σαλπίζοντας να διακηρύσσει: «Υπήρξα, υπάρχω, θα υπάρξω»»

(Από τη τελευταία επιστολή της Rosa Luxemburg)

Στα τέλη του 1918 η Γερμανία βγαίνει ηττημένη από τον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο ενώ ακολουθεί η εκθρόνιση του Κάιζερ Γουλιέμου ΄Β. Στις αρχές του 1919 αναδύεται η «Δημοκρατία της Βαϊμάρης» που οικοδομήθηκε πάνω στους νεκρούς και τις στάχτες της εξέγερσης των Σπαρτακιστών. Αφορμή για την εξέγερση της 5ης Ιανουαρίου στάθηκε η απόφαση της προσωρινής κυβέρνησης να αποπέμψει τον επικεφαλής της Αστυνομίας του Βερολίνου και μέλους του Ανεξάρτητου Σοσιολδημοκρατικού Κόμματος (USPD), Emil Eichhorn ο οποίος αρνήθηκε τη να σηκώσει τα όπλα ενάντια στους απεργούς τη παραμονή των Χριστουγέννων του 1918. Αυτή η ενέργεια καθιστούσε τον Eichhorn αναξιόπιστο και η προσωρινή κυβέρνηση υπό τον Friedrich Ebert του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD), τον απέπεμψε.

Εκτέλεση Γερμανού νεαρού Κομμουνιστή από τα ακροδεξιά Freikorps, παραστρατιωτική οργάνωση, πρόγονος των SA και των SS των Ναζί και εργαλείο καταπίεσης της εξέγερσης στα χέρια του σοσιαλδημοκρατικού SPD.

Στο άκουσμα της είδησης το Βερολίνο γέμισε οδοφράγματα. Η ηγεσία του USPD αλλά και του Κομουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας (KPD ή πρώην Λεγεώνα του Σπάρτακου) αποφάσισαν να στηρίξουν τις ενέργειες των εργατών και κάλεσαν για γενική απεργία στο Βερολίνο στις 7 Ιανουαρίου.

Δημιουργείται επαναστατική επιτροπή, ενώ το Βερολίνο κατακλύζεται από καταλήψεις, μαζικές πορείες και απεργίες που έχουν ως αίτημα την πτώση της κυβέρνησης και την Ebert και οικοδόμηση πραγματικής δημοκρατίας. Οι διαπραγματεύσεις της Επαναστατικής Επιτροπής με τον πρόεδρο του Συμβουλίου των Αντιπροσώπων του Λαού, Friedrich Ebert , δεν καταλήγουν σε συμβιβασμό. Ο Ebert απαντά με βία και καταστολή στους εξεγερμένους.

Κατά τη διάρκεια των μαχών έχασε τη ζωή του πλήθος πολιτών. Τα Freikorps ( παραστρατιωτικές οργανώσεις που συγκροτήθηκαν μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου) συνέλαβαν τον Karl Liebknecht και τη Rosa Luxemburg, τους οποίους και εκτέλεσαν. Όσο για τη φιλελεύθερη δημοκρατία της Βαϊμάρης, κατέρρευσε στις αρχές της δεκαετίας του 1930, με την άνοδο του Εθνικοσοσιαλιστικού Λαϊκού Κόμματος της Γερμανίας και του Αδόλφου Χίτλερ στην εξουσία.

[Από τη σελίδα του Barikat στο FB]

Επίσης αξίζει να διαβαστεί και το άρθρο «Εγώ έδωσα εντολή να κριθεί η Ρόζα Λούξεμπουργκ» από εδώ

kollectnews.org