*
Ο Άγγελος Ελεφάντης γεννήθηκε στο
Καρπενήσι το 1936 και έζησε στην Ευρυτανία ως το 1947. Τελείωσε το
γυμνάσιο Χαλανδρίου και αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου
Αθηνών το 1962. Τη δεκαετία 1964-1974 έζησε στο Παρίσι, όπου σπούδασε
ανθρωπολογία και κοινωνιολογία στη Σορβόννη και ιστορία στην École
Pratique des Hautes Études, στο σεμινάριο του Georges Haupt. Το 1968, με
τη διάσπαση του ΚΚΕ, εντάχθηκε στο ΚΚΕ εσωτερικού. Μετείχε ενεργά στην
έκδοση των περιοδικών Ελληνική Παρουσία, Πορεία (όργανο της ΕΠΕΣ,
συλλόγου των Ελλήνων φοιτητών του Παρισιού, στο ΔΣ του οποίου ήταν μέλος
για πολλά χρόνια), L” Autre Grèce (αντιδικτατορική έκδοση των Ελλήνων
του Παρισιού) και Αγώνας (όργανο της οργάνωσης του ΚΚΕ Εσωτερικού στο
Παρίσι). Το 1973 παρουσίασε την εργασία του Le Parti Communiste de Grèce
devant la resistance.
Ο Άγγελος Ελεφάντης ανήκε από την αρχή
στους βασικούς συντελεστές του εμβληματικού περιοδικού Ο Πολίτης, που
ξεκίνησε την εκδοτική του πορεία το 1976. Στις δεκαετίες που
ακολούθησαν, από τις στήλες του περιοδικού και γενικότερα με τη δημόσια
παρουσία του, υπερασπίστηκε μαχητικά τις ιδέες της ανανεωτικής
Αριστεράς. Μετείχε στην Κίνηση των 400 και σε άλλες πρωτοβουλίες
ανένταχτων για τη συγκρότηση του χώρου της ανανεωτικής Αριστεράς, ενώ το
1985 ήταν υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΚΚΕ Εσωτερικού. Το
1987 εντάχθηκε στο ΚΚΕ εσωτερικού – Ανανεωτική Αριστερά, του οποίου
υπήρξε μέλος της Πολιτικής Γραμματείας. Ήταν επίσης ιδρυτικό μέλος και
βασικός συνεργάτης της εφημερίδας Η Εποχή, καθώς και του περιοδικού
Κάπα. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 άρχισε να αρθρογραφεί στην
εφημερίδα Η Αυγή, της οποίας διετέλεσε διαδοχικά αντιπρόεδρος, πρόεδρος
και μέλος του Δ.Σ. Επίσης, από τον Ιούλιο του 2000 και μέχρι το θάνατό
του επιμελούνταν το ένθετο «Ενθέματα» και τις στήλες «Συναντήσεις» και
«Ποιητικό ανθολόγιο» της Αυγής. Από την ίδρυση του Ινστιτούτου Νίκος
Πουλαντζάς (1997) ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του, ενώ επίσης
συμμετείχε στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ στον Νομό Ευρυτανίας το 2004 και το
2007.
Έγραψε τα βιβλία: Η επαγγελία της
αδύνατης Επανάστασης: ΚΚΕ και αστισμός στο Μεσοπόλεμο (1976), Στον
αστερισμό του λαϊκισμού (1991), Minima Memorialia: η ιστορία του παππού
μου (2001), Μας πήραν την Αθήνα… – Ξαναδιαβάζοντας την ιστορία 1941-50
(2002). Πολλά από τα άρθρα του έχουν κυκλοφορήσει στις συλλογές Ο
ανεύρετος σοσιαλισμός (1982), Διά γυμνού οφθαλμού (1998), Ενθέματα,
εμβολιασμοί και στράτευση: παρεμβάσεις για την Αριστερά 1996-2008
(2008). Μετείχε σε πολλούς συλλογικούς τόμους, μεταξύ των οποίων Ο Ιανός
του εθνικισμού και η ελληνική βαλκανική πολιτική (Ο Πολίτης, 1992,
Βιβλιόραμα, 2007), ενώ επίσης συνέγραψε το κεφάλαιο «Το αντιστασιακό
φαινόμενο» στο πολύτομο συλλογικό έργο Ιστορία του Νέου Ελληνισμού,
1770-2000 (επιμ. Βασίλη Παναγιωτόπουλου). Μετέφρασε επίσης πολλά βιβλία,
μεταξύ των οποίων τα André Leroi-Gourhan, Το έργο και η ομιλία του
ανθρώπου. Τεχνική και γλώσσα (ΜΙΕΤ, 2000) και Ζαν-Κλωντ Μισεά, Η
εκπαίδευση της αμάθειας (Βιβλιόραμα, 2002).
Πέθανε στην Αθήνα στις 29 Μαΐου 2008, σε
ηλικία 72 ετών. Είχε δύο παιδιά, τον Νικολά και την Άννα, και ήταν
παντρεμένος με τη Μαριάννα Δήτσα.
ΠΗΓΗ: entre 4 news (via left), Μαΐου 28th, 2016
