Αυτή τη
φορά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα
έχει το παραμικρό πρόσχημα για να
διαμαρτυρηθεί έναντι όσων τον κατηγορούν,
εντελώς βάσιμα, ότι παίζει το ρόλο του
στο πλαίσιο της άτυπης “τρόικας
εσωτερικού”. Από την Ουάσιγκτον, την
οποία επισκέπτεται, επέλεξε να εμφανιστεί
ως ηχείο που αναπαράγει πιστά 'his master's
voice”, τη φωνή του ΔΝΤ και του μεγάλου
αφεντικού του, των ΗΠΑ.
Με συνέντευξή
του στην Washington Post, ο νέος αρχηγός της
ΝΔ δήλωσε ότι “συμφωνεί σε σημαντικό
ποσοστό με τις προτάσεις του ΔΝΤ”
αναφορικά με τον πιο σκληρό, αντιλαϊκό
πυρήνα των απαιτήσεων των διεθνών
τοκογλύφων, στο εργασιακό. Οι πάντες
γνωρίζουν σε τι συνίστανται οι
“μεταρρυθμίσεις” που ζητά το ΔΝΤ:
ομαδικές απολύσεις, κατοχύρωση του
εργοδοτικού λοκάουτ, αντισυνδικαλιστική
νομοθεσία, πλήρης κατάργηση των συλλογικών
συμβάσεων, επέκταση της εργασιακής
επισφάλειας, περαιτέρω μειώσεις μισθών
και συντάξεων.
Επιπλέον,
ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατηγόρησε την
κυβέρνηση Τσίπρα ότι δεν προωθεί με τον
απαιτούμενο ζήλο τις νεοφιλελεύθερες
μεταρρυθμίσεις και ζήτησε νέες, σαρωτικές
ιδιωτικοποιήσεις. Λες και δεν του φτάνει
το ξεπούλημα των αεροδρομίων στους
Γερμανούς, του λιμανιού του Πειραιά
στην Cosco, των τραπεζών στα ξένα funds και
του συνόλου των ακινήτων του Δημοσίου
στο ΤΑΙΠΕΔ για την αποπληρωμή των
δανειστών.
Προφανώς,
ο νέος αρχηγός της ΝΔ πήγε στην Ουάσιγκτον
ευελπιστώντας να πάρει το χρίσμα των
υπερατλαντικών Κυρίων του, ως ο
“καταλληλότερος πρωθυπουργός” του
ελληνικού προτεκτοράτου, σε μια περίοδο
που η κυβέρνηση Τσίπρα βρίσκεται σε
κλοιό αδιεξόδων, τα οποία η ίδια προκάλεσε,
με τη μνημονιακή της συνθηκολόγηση.
Στην προσπάθειά του αυτή δεν διστάζει
να εμφανιστεί ως ο πιστός μαθητής του
επαχθέστατου ΔΝΤ, ελπίζοντας ότι η
συμπεριφορά του αυτή θα εκτιμηθεί
δεόντως, τη στιγμή που οι σχέσεις του
Τσίπρα με το ΔΝΤ έχουν διαταραχθεί, στον
απόηχο της διαρροής της συνομιλίας
Τόμσεν- Βελκουλέσκου.
Εκπλήσσει,
όμως, ο τρόπος με τον οποίο ο Κυριάκος
Μητσοτάκης υποτιμά τις ευαισθησίες των
Ελλήνων πολιτών, ακόμη και ψηφοφόρων
της Νέας Δημοκρατίας, για την γλοιωδώς
υποτακτική εμφάνισή του. Στην πράξη, ο
αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης
λειτουργεί ως το τελευταίο, σταθερό
στήριγμα της κυβέρνησης Τσίπρα, στην
οποία δεν έχει απομείνει τίποτα άλλο
να προσφέρει στους απογοητευμένους
ψηφοφόρους της από το επιχείρημα ότι
“μετά από μας, θα έρθουν οι ακόμη
χειρότεροι εκφραστές του ακραίου
νεοφιλελευθερισμού και της ξεδιάντροπης
υποτέλειας”. Μόνο που το έργο αυτό έχει
παιχτεί πολλές φορές για να έχει
πιθανότητες να συγκινήσει ξανά όσους,
με αυτή τη λογική, ψήφισαν τον περασμένο
Σεπτέμβριο, τον Αλέξη Τσίπρα, για να
εισπράξουν τα σημερινά, ολέθρια για τον
τόπο,αδιέξοδα.
iskra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου