[ ARti news / Κόσμος / 22.05.16 ] Με την απονομή του Χρυσού Φοίνικα στην ταινία «I, Daniel Blake» του Κεν Λόουτς τελείωσε το περίφημο Φεστιβάλ κινηματογράφου των Καννών. Ο Κεν Λόουτς κατά την παραλαβή του βραβείου δήλωσε πως όταν υπάρχει απελπισία "η ακροδεξιά παίρνει την εξουσία", αναφερόμενος στις εκλογές στην Αυστρία. Είπε συγκεκριμένα ο Λόουτς:
«Ευχαριστώ όλους εκ μέρους όλης της ομάδας της ταινίας,» λέει ο Κεν Λόουτς στα γαλλικά, «ευχαριστούμε το Φεστιβάλ, τον Τιερί Φρεμό κι όλους τους εργαζόμενους του Φεστιβάλ γιατί χάρη σε σας βρισκόμαστε εδώ, ευχαριστώ την Επιτροπή, είστε πολύ ευγενικοί κι ευχαριστούμε τις Κάννες, είστε πολύ σημαντικοί για το μέλλον του Φεστιβάλ, να μείνετε δυνατοί, παρακαλώ. Και να πω δυο λέξεις στα αγγλικά, το ότι παραλαμβάνω αυτό το Βραβείο αυτή τη στιγμή είναι παράξενο γιατί οι άνθρωποι που ενέπνευσαν αυτήν την ταινία, που δεν έχουν να φάνε, έχουν ευκαιρία να τους σκεφτούμε και να μιλήσουμε γ' αυτούς. Το σινεμά μάς κάνει καμιά φορά να βλέπουμε καθαρότερα τον κόσμο κι ο κόσμος μας αυτή τη στιγμή κινδυνεύει, από τις ιδέες που αποκαλούμε νεοφιλελευθερισμό που απειλεί να μας φτάσει στην καταστροφή, στη δυστυχία εκατομμυρίων ανθρώπων, από την Ελλάδα ως τη Βραζιλία. Το σινεμά έχει πολλές παραδόσεις, μία είναι να παρουσιάζει το σινεμά της διαμαρτυρίας των ανθρώπων, που παρουσιάζει τους ανθρώπους ενάντια στην εξουσία κι ελπίζω η ταινία μας να συνεχίζει αυτήν την παράδοση. Κινδυνεύουμε ν' απελπιστούμε κι όταν υπάρχει τόση απελπισία, η ακροδεξιά παίρνει την εξουσία - πρέπει να πιστέψουμε ότι ένας διαφορετικός κόσμος είναι εφικτός κι απαραίτητος.»
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή
Στη σκηνή ανεβαίνουν η Ναόμι Καβάσε, Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής της Cinefondation και η ηθοποιός Μαρίνα Φόις για ν' απονείμουν τον Χρυσο Φοίνικα Μικρού Μήκους Ταινίας, που ανοίγει την τελετή απονομής.
Ειδική Μνεία Μικρού Μήκους Ταινίας «The Girl Who Danced With the Devil» του Χοάο Πάουλο Μιράντα Μαρία
Χρυσός Φοίνικας Μικρού Μήκους Ταινίας «Timecode» του Χουάνχο Χιμένες.
«Δεν πιστεύω στους διαγωνισμούς των ταινιών», λέει ο Χιμένες, «γι' αυτό αφιερώνω το βραβείο μου και στους συναδέλφους σκηνοθέτες εδώ, κι ευχαριστώ το Φεστιβάλ που μ' έκανε να νιώσω αληθινός δημιουργός».
Στη σκηνή η Κατρίν Κορσινί, Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής Χρυσής Κάμερας (πρωτοεμφανιζόμενου δημιουργού), μαζί με τον Γουίλεμ Νταφόε.
Χρυσή Κάμερα «Divines» της Ούντα Μπενιαμίνα (Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών)
Η Γαλλίδα, μαροκινής καταγωγής, σκηνοθέτης, σε έξαρση ενθουσιασμού, καλεί να τοποθετηθούν περισσότερες γυναίκες σε θέσεις-κλειδιά στα κινηματογραφικά πράγματα και σ' ολόκληρη την κοινωνία και επευφημεί τον παραγωγό της, λέγοντάς του, «είσαι σπουδαίος, έχεις κλειτορίδα!»
Στη σκηνή μπαίνει τώρα σύσσωμη η Κριτική Επιτροπή για να πάρει τις θέσεις της.
Τιμητικός Χρυσός Φοίνικας στον σπουδαίο Γάλλο ηθοποιό Ζαν-Πιερ Λεό, έμβλημα της νουβέλ βαγκ, πρωταγωνιστή του «400 Χτυπήματα» στα 14 χρόνια του, αλλά και με δυνατή μεταγενέστερη καριέρα.
Το βραβείο του θα του απονείμει ο Αρνό Ντεπλεσέν: «Κύριε, μου αλλάξατε τη ζωή, χωρίς εσάς θα ήμουν τόσο μόνος...» Η αίθουσα χειροκροτά όρθια. «Δεν θέλησα ποτέ να κάνω καριέρα,» λέει ο Λεό, «θέλησα απλώς να δουλέψω με ενδιαφέροντες ανθρώπους και νομίζω ότι τα κατάφερα καλά.»
Βραβειο Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας Σαάμπ Χοσεϊνί για τον «Εμποράκο» του Ασγκάρ Φαραντί
Ευχαριστεί τον Θεό που του έδωσε τη δυνατότητα να ζήσει την αποψινή βραδιά και τον πατέρα του που έχει φύγει, το Φεστιβάλ, την Επιτροπή, τον Ασγκάρ Φαραντί που τον εμπιστεύτηκε, την ομάδα της ταινίας και λέει ότι οφείλει το βραβείο του, με την καρδιά και την αγάπη του, στο λαό του, στο Ιράν.
Στη σκηνή η Κίρστεν Ντανστ και η Βανέσα Παραντί...
Βραβείο της Επιτροπής «American Honey» της Αντρεα Αρνολντ.
«Οταν είμαι χαρούμενη θέλω να χορεύω...» Η Αρνολντ, τρίτη φορά βραβευμένη στις Κάννες, ευχαριστεί το Φεστιβάλ και την ομάδα της ταινίας. Αλλά δε χορεύει αυτή τη φορά!
Στη σκηνή η Καταγιούν Σαχάμπι κι ο Μαντς Μίκελσεν...
Βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας Ζακλίν Ζοζέ για το «Ma' Rosa» του Μπριγιάντε Μεντόζα
Εκπληκτη κι αληθινά ενθουσιασμένη (εγώ απλώς ήθελα να περπατήσω στο κόκκινο χαλί με την κόρη μου!), ευχαριστεί συγκινημένη τον Μπριγιάντε Μεντόζα και χαιρετίζει όλους τους συμπατριώτες της στις Φιλιππίνες.
Στη σκηνή η Βαλέρια Γκολίνο κι ο Λάζλο Νέμες...
Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου Ασγκάρ Φαραντί για τον «Εμποράκο»
Δεν περίμενα καθόλου ένα δεύτερο βραβείο για την ταινία μας. Ξέρω ότι οι ταινίες μου δεν είναι χαρούμενες, οπότε τουλάχιστον έτσι μπορώ να δώσω χαρά στους κατοίκους του Ιράν. Κάναμε το post production σ' ένα στούντιο στην Τεχεράνη, καθυστερούσαμε αρκετά και στο μεταξύ, περιμένοντας, πήγαμε σινεμά και είδαμε το «Mad Max», οπότε ευχαριστώ τον Πρόεδρο για την ανταπόδοση! Ευχαριστώ το Φεστιβάλ, την Επιτροπή, την ομάδα μου, την οικογένεια και τη γυναίκα μου για την υπομονή τους και τον ηχολήπτη μας που έφυγε από τη ζωή στη διάρκεια του γυρίσματος.»
Στη σκηνή ο Αρνό Ντεπλεσέν και ο Λάζλο Νέμες...
Βραβείο Σκηνοθεσίας ex aequo στους Κριστιάν Μουντζιού για το «Bacalaureat» και Ολιβιέ Ασαγιάς για το «Personal Shopper»
Ο Ολιβέ Ασαγιάς δηλώνει υπερήφανος που στέκεται στη σκηνή δίπλα σ' έναν σκηνοθέτη που θαυμάζει τόσο, όσο τον Κριστιάν Μουντζιού. Ευχαριστεί ονομαστικά ολόκληρη την ομάδα συντελεστών της ταινίας. O Κριστιάν Μουντζιού σχολιάζει ότι ο κινηματογράφος του δημιουργού γίνεται όλο και πιο σπάνιος κι εφιστά την προσοχή των ανθρώπων του κινηματογράφου σ' αυτό.
Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής «It's Only the End of the World» του Ξαβιέ Ντολάν
Ευχαριστεί το Φεστιβάλ, τους συνεργάτες του και την οικογένειά του με την οποία έχει πολύ καλύτερες σχέσεις απ' ό,τι οι ήρωες της ταινίας του. Η βία είναι καμιά φορά μια κραυγή για βοήθεια, λέει, πολύ συγκινημένος, κλαίγοντας συγκρατημένα στη σκηνή. Εξηγεί ότι αγαπά τους τραυματισμένους ήρωες που ζουν στις ταινίες και αναζητούν αγάπη, γιατί όλα όσα κάνουμε στη ζωή τα κάνουμε για να βρούμε αγάπη και αποδοχή. Οσο δύσκολο κι αν είναι ένα ταξίδι, κάποια στιγμή θα φτάσει στον προορισμό του κι εγώ μεγαλώνω και καταλαβαίνω περισσότερο ποια είναι η κατεύθυνση που ακολουθώ. Αφιερώνει στον Φρανσουά Μπαρμπό, τον σκηνογράφο που τον καθόρισε στη ζωή του και που έφυγε. Η μάχη συνεχίζει, θα κάνω πάντα ταινίες που αγαπούν ή όχι, αλλά προτιμώ την τρέλα του πάθους από τη σοφία της αδιαφορίας.
Στη σκηνή ο Μελ Γκίμπσον...
«Πριν 40 χρόνια ένας φοιτητής ιατρικής έγινε σκηνοθέτης, τον έλεγαν Τζορτζ Μίλερ... και μου άλλαξε τη ζωή», λέει ο Μελ Γκίμπσον στον Πρόεδρο της Κριτικής Επιτροπής, Τζορτζ Μίλερ.
Χρυσός Φοίνικας «I, Daniel Blake» του Κεν Λόουτς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου