Συντάκτης: efsyn.gr
Στην εναρκτήρια ομιλία του, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης μίλησε για τη σημερινή κατάσταση που βιώνει η χώρα, κάνοντας λόγο για μία «πραγματική τραγωδία». Όπως σημείωσε, υπάρχει στη χώρα «ένα καθεστώς βαριάς κηδεμονίας και καθυπόταξης που έχει πνίξει κάθε ίχνος εθνικής ανεξαρτησίας, έχει κατακουρελιάσει τη δημοκρατία και έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε μια ιδιόμορφη αποικία καταλήστευσης και σε προτεκτοράτο της ευρωζώνης».
Για τον λόγο αυτό, ο κ. Λαφαζάνης υπογράμμισε ότι χρειάζεται στη χώρα να ξεσηκωθεί μια νέα αντίσταση, να δημιουργηθεί «ένα νέο μεγάλο σύγχρονο αγωνιστικό πολιτικοκοινωνικό μέτωπο... ένα μέτωπο εθνικό, για την εθνική μας ανεξαρτησία και την απαλλαγή από τα ευρωατλαντικά δεσμά».
Όποιος θέλει μπορεί να διαβάσει πιο κώ την εναρκτήρια ομιλία του Π. Λαφαζάνη:
ΕΝΑΡΚΤΉΡΙΑ ΟΜΙΛΙΑ ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΣΤΗΝ ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΆ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΛΑ.Ε
ΕΝΑΡΚΤΉΡΙΩΝ ΟΜΙΛΙΑ ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΣΤΗΝ ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΆ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΛΑ.Ε
Αγαπητοί προσκεκλημένοι – προσκεκλημένες,
Αγαπητοί εκπρόσωποι κομμάτων της Αριστεράς και του αντιμνημονιακού τόξου,
επιτρέψτε μας να χαιρετήσουμε θερμά την παρουσία σας και να σας ευχαριστήσουμε πολύ για την παρέμβασή σας.
Χαιρετίζω θερμά όλους τους φίλους και τις φίλες που μας τιμούν αυτήν την ώρα με την παρουσία τους.
Χαιρετίζω, φυσικά, τους κύριους πρωταγωνιστές αυτής της Συνδιάσκεψης, τους εκλεγμένους αντιπροσώπους από εκατοντάδες οργανώσεις της ΛΑ.Ε σε όλη την Ελλάδα.
Όλοι εσείς, σύντροφοι και συντρόφισσες αντιπρόσωποι της Συνδιάσκεψής μας κρατάτε στα χέρια σας αυτές τις μέρες μια ευθύνη, επιτρέψτε μου να πω μεγάλη. Μια ευθύνη για την ΛΑ.Ε, για την Αριστερά και για τον τόπο.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Συνήθως τα Συνέδρια των πολιτικών κομμάτων χαρακτηρίζονται εύκολα και με μεγάλη αμετροέπεια ως ιστορικά, ως μεγάλοι σταθμοί και άλλα τέτοια ενθουσιώδη και ηχηρά.
Η Αριστερά, ιδιαίτερα και οι δυνάμεις της έχουν διαπρέψει σε τέτοιους πομπώδεις χαρακτηρισμούς.
Όλα περίπου ή τα περισσότερα Συνέδρια των αριστερών κομμάτων χαρακτηρίζοντο και μάλιστα εκ των προτέρων ως ιστορικά και ως ιστορικοί σταθμοί.
Σήμερα, βέβαια, κανείς, σχεδόν, δεν θυμάται, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όλα αυτά τα ιστορικά, κατά τα άλλα, Συνέδρια.
Ακόμα και αυτοί που συμμετείχαν, μάλλον, θέλουν να τα ξεχάσουν.
Διότι τα περισσότερα από αυτά τα Συνέδρια αν δεν υπήρξαν επιζήμια για την Αριστερά, έκαναν μια τρύπα στο νερό.
Προτείνω εμείς να είμαστε συγκρατημένοι στις μεγάλες φράσεις και να επικεντρώσουμε όλη την προσπάθειά μας στα έργα και στις πράξεις.
Προτείνω να αποφύγουμε την πεπατημένη των μεγαλοστομιών και να επιδιώξουμε με τη Συνδιάσκεψή μας κάτι πολύ πιο απλό αλλά πολύ σημαντικό και πολύ πιο χρήσιμο.
Να κρατήσουμε με τη Συνδιάσκεψή μας όρθια και μαχόμενη τη ΛΑ.Ε ως έπαλξη που μοχθεί να οικοδομήσει μια άλλη Αριστερά. Την Αριστερά της εποχής μας.
Μια Αριστερά που θέλει να συνδυάσει το όραμα με την άμεση και αποτελεσματική παρέμβαση στο σήμερα για μια θετική ανατροπή στη χώρα.
Μια Αριστερά που θέλει να συμβάλει πραγματικά και όχι στα λόγια στην εκ βάθρων επανίδρυσή της, χωρίς την οποία δεν μπορούμε να να έχουμε κανένα μέλλον.
Μια Αριστερά, ακόμα, που αφήνει πίσω της τις μικροαλαζονείες, τις ευτελείς αποκλειστικότητες, τις νοσηρές αντιπαραθέσεις και τους εύκολους βερμπαλισμούς, που συχνά απολήγουν σε μεγάλες απογοητεύσεις ή και τραγωδίες και ανέντιμες συνθηκολογήσεις.
Μια Αριστερά, τέλος, που θα έχει ως γνήσια σημαία της τη δημοκρατία και θα αποτελεί μια κατ' εξοχήν ενωτική δύναμη για τους μεγάλους μετασχηματισμούς της εποχής μας.
Νομίζω ότι αν μπορούμε να βάλουμε αυτές τις μέρες ένα μικρό λιθαράκι, λάθος, ένα πολύ μικρό-μικρό λιθαράκι σε αυτές τις κατευθύνσεις, η Συνδιάσκεψή μας θα είναι πετυχημένη, ιδιαίτερα πετυχημένη για την ΛΑ.Ε, για την Αριστερά, για τον δοκιμαζόμενο σκληρά τόπο και λαό μας και ας μην την καταγράψει κανένας ως ιστορική.
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Σήμερα, φαντάζομαι, μπροστά στις εργασίες της Συνδιάσκεψής μας και μια πραγματική τραγωδία που βιώνει η χώρα, έχουμε όσο ποτέ όλοι και όλες μας ανάγκη να ανατρέξουμε και να παρακινηθούμε από τις μεγάλες στιγμές της Αριστεράς στην πατρίδα μας, όταν με την ενότητα, την αλληλεγγύη, τον ηρωισμό, τις αυτοθυσίες των αγωνιστών της και την προσήλωσή της στα πραγματικά διακυβεύματα έγραφε πραγματική ιστορία.
Σήμερα έχουμε όσο ποτέ ανάγκη να ανατρέξουμε και να παρακινηθούμε από τις μεγάλες στιγμές όπου η Αριστερά αναδείχθηκε ηγεμονική εθνική δύναμη από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, ανεξάρτητα από την τελική ατυχή έκβαση των προσπαθειών της.
Μια από τις μεγάλες στιγμές της Αριστεράς, μάλλον η μεγαλύτερη στην πατρίδα μας, ήταν η θρυλική αντιστασιακή εποποιία του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ.
Σήμερα αυτές οι ιστορικές συλλήψεις της Αριστεράς και η αντιστασιακή εποποιία έχουν αναπάντεχα μια ιδιόμορφη επικαιρότητα.
Σήμερα μπορεί να μη βλέπουμε ολόγυρά μας στρατεύματα κατοχής.
Υπάρχει όμως στη χώρα ένα καθεστώς βαριάς κηδεμονίας και καθυπόταξης που έχει πνίξει κάθε ίχνος εθνικής ανεξαρτησίας, έχει κατακουρελιάσει τη δημοκρατία και έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε μια ιδιόμορφη αποικία καταλήστευσης και σε προτεκτοράτο της ευρωζώνης.
Γι' αυτό σήμερα, σε μια αναλογία με το χτες, χρειάζεται στη χώρα να ξεσηκωθεί μια νέα αντίσταση και να ξαναγράψουμε ένα νέο σύγχρονο αντιστασιακό έπος με σύγχρονους, εθνικούς, ταξικούς, και δημοκρατικούς στόχους.
Γι' αυτό σήμερα χρειάζεται ο τόπος ένα νέο μεγάλο σύγχρονο αγωνιστικό πολιτικοκοινωνικό μέτωπο.
Ένα μέτωπο εθνικό, για την εθνική μας ανεξαρτησία και την απαλλαγή από τα ευρωατλαντικά δεσμά.
Ένα μέτωπο βαθύτατα ταξικό ενάντια σε μια κεφαλαιακή ολιγαρχία που στηρίζεται και πλουτίζει από την ξένη μνημονιακή κηδεμονία.
Ένα μέτωπο, ταυτόχρονα, δημοκρατικό, που δεν θα αποκαταστήσει απλώς την τυπική κοινοβουλευτική δημοκρατία αλλά θα πάει τη δημοκρατία πολύ πιο μακριά έως τη γνήσια λαϊκή έκφρασή της, με τη λαϊκή συμμετοχή και τη λαϊκή εξουσία παντού.
Αν η μεταπολεμική Ελλάδα διαμορφώθηκε από τα αγγλικά τανκς και αεροπλάνα, τις βόμβες φωσφόρου των ΗΠΑ, τον εγχώριο δωσιλογισμό, τη ματοβαμμένη ολιγαρχία και τα σχέδια Μάρσαλ, που επιστρατεύτηκαν για τη συντριβή της Εαμικής Αντίστασης,
Η σημερινή Ελλάδα πάει να συγκροτηθεί ως οιονεί ευρωζωνικό προτεκτοράτο μέσω των δανειακών συμβάσεων των μνημονίων.
Αν η μεταπολεμική Ελλάδα της αμερικανοκρατίας και του ληστρικού μεγαλοαστισμού κυριάρχησε με τη συντριβή της Εαμικής Αντίστασης, για δεκαετίες,
Η νέα ευρωζωνική υπόδουλη Ελλάδα προτεκτοράτο που σχεδιάζουν οι κυρίαρχοι κύκλοι για τις επόμενες δεκαετίες μπορεί να ηττηθεί.
Η ταπεινωτική συνθηκολόγηση και προδοσία της λαϊκής εντολής από τον Τσίπρα δεν αρκεί για να σταθεροποιήσει το μνημονιακό καθεστώς και να επιβάλει τα μνημόνια, την πιο ακραία υποτέλεια και τον ευρω-μονόδρομο ως νέα κανονικότητα.
Η νέα αντίσταση δεν έχει ηττηθεί όπως αυτή η ήττα συμβολικά σηματοδοτήθηκε με την αυτοκτονία του Άρη, με τον τελευταίο κυνηγημένο από εχθρούς και φίλους.
Η συνθηκολόγηση Τσίπρα, με κανέναν τρόπο δεν αντιπροσωπεύει στρατηγική ήττα για το κίνημα χειραφέτησης της χώρας και κοινωνικής απελευθέρωσης.
Χάθηκε μια μάχη. Ο πόλεμος συνεχίζεται.
Η ΛΑ.Ε φιλοδοξεί να συνεχίσει ενωτικά, αταλάντευτα, ανυποχώρητα μαζί με όλο τον αντιμνημονιακό κόσμο τον αγώνα της νέας απελευθέρωσης και να τον δώσει νικηφόρα.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Αρκετοί από εμάς σε αυτήν την αίθουσα συμμετείχαμε και μάλιστα ως ιδρυτικά στελέχη στον ΣΥΡΙΖΑ, δίνοντας μέσα από τις γραμμές του έναν σκληρό αγώνα για να φτάσει η Ελλάδα σε ένα ιστορικό δίλημμα με κρίσιμες ευρωπαϊκές και διεθνείς διαστάσεις: νέο μνημόνιο ή αντιμνημονιακή ανατροπή;
Θέλω να χαιρετίσω θερμά και συντροφικά από αυτό το βήμα όλον αυτόν τον κόσμο που συμμετείχε στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, έδωσε με ανιδιοτέλεια τη μάχη του και αποχώρησε μετά την άθλια μνημονιακή συνθηκολόγηση του Τσίπρα και της ομάδας του.
Θέλω κυρίως, εκφράζοντας ίσως μέρος αυτού του ωραίου κόσμου που είχαμε θέσεις ευθύνης στον ΣΥΡΙΖΑ, να κάνω την αυτοκριτική μας και να ζητήσω συγγνώμη απ' όλους όσους πίστεψαν μέχρι τέλους στο εγχείρημά μας, γιατί δεν καταφέραμε να φέρουμε σε πέρας τη μεγάλη αποστολή μας.
Θέλω να αναλάβω πλήρως και στο ακέραιο και τις προσωπικές μου ευθύνες.
Δεν τα καταφέραμε, σύντροφοι και συντρόφισσες, αλλά δεν είμαστε παρατηρητές, δεν κρίνουμε εκ του μακρόθεν τα δρώμενα του πεδίου της μάχης και κυρίως δεν λυγίσαμε, δεν προδώσαμε, δεν ξεπουλήσαμε.
Εμείς δεν είπαμε ότι είχαμε αυταπάτες, γιατί εμμείναμε μέχρι τέλους στη μεγάλη ανατροπή.
Εμείς δεν βάλαμε τις καρέκλες πάνω από τις αρχές και τις δεσμεύσεις μας στον ελληνικό λαό.
Δεν βάλαμε τις καρέκλες πάνω από μια διαδρομή δεκαετιών στην Αριστερά, μέσα από τανκς, μέσα στους δρόμους, απέναντι από τα ΜΑΤ, μέσα από εργατικούς – λαϊκούς αγώνες και κινήματα.
Πολλοί συγκρίνουν την προδοτική συνθηκολόγηση Τσίπρα με τη Βάρκιζα.
Μεγάλο λάθος η σύγκριση.
Η συνθηκολόγηση Τσίπρα έγινε αμαχητί. Και δεν ήταν μόνο ταπεινωτική και εξευτελιστική. Κυρίως ήταν προσχώρηση, ούτε καν ομηρία.
Προσχώρηση στο αντίπαλο στρατόπεδο. Σκέτη λιποταξία.
Και αυτό το λέω γιατί αν η Βάρκιζα είχε αρνητικές στρατηγικές συνέπειες για τη χώρα, η συνθηκολόγηση Τσίπρα, όσο επιζήμια και αν είναι, μπορεί να ανατραπεί και να ανατραπεί κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις γρήγορα.
Σε λίγες μέρες, συντρόφισσες και σύντροφοι, έχουμε μια μεγάλη επέτειο.
Είναι η επέτειος του ιστορικού δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου.
Η επέτειος του μεγάλου και περήφανου ΟΧΙ του ελληνικού λαού στη μνημονιακή υποδούλωση της χώρας.
Το ΟΧΙ αυτό του ελληνικού λαού αν προδόθηκε από τον νεομνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ, πάντα σιγοκαίει στις καρδιές των συμπολιτών μας και της νεολαίας.
Και αυτό το ΟΧΙ είναι σήμερα όσο ποτέ ζωντανό και πολύ πιο επίκαιρο.
Και ως τέτοιο θέλουμε να το τιμήσουμε με μεγάλες λαϊκές εκδηλώσεις.
Αυτό το ΟΧΙ θέλει να συνεχίσει η ΛΑ.Ε και να το συνδέσει με ένα μεγάλο “ΝΑΙ” για μια Ελλάδα χωρίς μνημόνια και προστάτες, για μια Ελλάδα δημοκρατική, ανεξάρτητη, προοδευτική και σοσιαλιστική.
Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,
Δεν ήρθαμε εδώ για να μετατρέψουμε αυτό το χώρο σε πεδίο άγονων ανταγωνισμών και αντιπαραθέσεων μεταξύ μας.
Δεν είμαστε εδώ για να βάλει ο καθένας και η καθεμιά τη δική του ιδιαιτερότητα πάνω από το κοινό μας σπίτι, τη ΛΑ.Ε. Πάνω από την κοινή μας υπόθεση. Πάνω από την κοινή μας προσπάθεια να αλλάξουμε τη μοίρα αυτού του τόπου που τόσο αγαπάμε.
Είμαστε εδώ, όλοι και όλες, γιατί έχουμε τη βούληση και είμαστε αφοσιωμένοι να υπηρετήσουμε με πλήρη ανιδιοτέλεια μια μεγάλη εθνική και κοινωνική αποστολή.
Είμαστε εδώ όχι για να οχυρωθεί ο καθένας και η καθεμιά στη δική του αλήθεια αλλά για να βάλουμε τη ΛΑ.Ε πάνω από την ατομική μας ιδιαιτερότητα και τις σεβαστές ιδιαίτερες συλλογικότητές μας.
Είμαστε εδώ με απόλυτο σεβασμό ο ένας στον άλλο, με ειλικρίνεια στις μεταξύ μας σχέσεις και με αλληλεγγύη για να καλύψουμε ένα μεγάλο κενό για μια άμεση εναλλακτική αντιμνημονιακή πρόταση στη ζωή της χώρας.
Είμαστε εδώ για να διαμορφώσουμε και να αναδείξουμε μεταξύ μας τις μεγάλες εκείνες συνθέσεις που θα επιτρέψουν στη ΛΑ.Ε να παίξει έναν κεντρικό ρόλο για να βγει η χώρα και ο λαός νικητής από την κρίση με νέους ελπιδοφόρους ορίζοντες μπροστά του.
Μπορούμε, συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι, να φέρουμε σε πέρας αυτά τα καθήκοντα; Έχουμε αυτές τις δυνατότητες; Διαθέτουμε την απαραίτητη δύναμη και θέληση; Πιστεύουμε όλοι και όλες πως τα διαθέτουμε.
Αυτό νομίζουμε ότι πρέπει να το κάνουμε πράξη αυτές τις δύο μέρες και να γίνει όσο το δυνατόν πιο πλατιά αντιληπτό στην κοινωνία.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η χώρα βιώνει έναν εφιάλτη και ταυτόχρονα βρίσκεται σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι.
Σήμερα όλος ο αστικός κόσμος και οι δήθεν “αριστερές” εφεδρείες του, είναι βουτηγμένος μέχρι το λαιμό στη μνημονιακή λεηλασία, στην παρακμή, τη διαφθορά, τη σαπίλα, την υποτέλεια και τη συνενοχή, ενώ η χώρα σπρώχνεται συνεχώς σε έναν φαύλο κύκλο αδιεξόδων και διάλυσης.
Σήμερα κλονίζονται και βρίσκονται σε βαθιά κρίση οι δεσμοί των αστικών μνημονιακών κομμάτων και του νεομνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ με τις πλατιές λαϊκές τάξεις ακόμα και τα μικρομεσαία και μεσαία στρώματα, που βλέπουν να ξεπέφτουν, να φτωχοποιούνται και να εξαθλιώνονται χωρίς να βλέπουν φως και ελπίδα.
Σήμερα μόνο από Αριστερά μπορεί να σπάσει ο φαύλος κύκλος στον οποίο έχει περιέλθει η χώρα.
Μόνο η Αριστερά μπορεί να θέσει στο προσκήνιο μια αντιμνημονιακή πρόταση διεξόδου για τη χώρα και να εφαρμόσει όλες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να τη φέρει σε πέρας.
Μόνο η Αριστερά μπορεί να παίξει έναν ηγεμονικό ρόλο για να συγκροτηθεί μια μεγάλη αγωνιστική και κινηματική πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία που θα στηρίξει και θα φέρει σε πέρας ένα πραγματικό αντιμνημονιακό δρόμο για τη χώρα.
Ποια Αριστερά, όμως, μπορεί να είναι αυτή; Ποια θα πρέπει να είναι τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της Αριστεράς;
Η Αριστερά της διεξόδου δεν μπορεί να είναι μια ψευτο-Αριστερά που θα έχει τις αυταπάτες, την ευρωπροσκόλληση και τη συστημική αιχμαλωσία του παραδομένου νεομνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα και της ομάδας του.
Η Αριστερά, που θα μπορεί να δώσει απάντηση στην κρίση, δεν μπορεί, επίσης, να είναι προσδεδεμένη σε θεολογικού τύπου αγκυλώσεις.
Δεν μπορεί να εγκλωβίζεται σε φοβικές αντιενωτικές εμμονές, σε δογματικές μονοθεματικές προσκολλήσεις και σε δήθεν επαναστατικούς βερμπαλισμούς που τους ακούνε πάντα ελάχιστοι και ελάχιστα έως καθόλου ενοχλούν τους αντιπάλους μας, τους οποίους αντίθετα αφήνουν παντελώς αδιάφορους και καμιά φορά παραδόξως συμπαθητικά διακείμενους.
Αντίθετα, μόνο μια Αριστερά που θα έχει αίσθηση των απαιτούμενων δημιουργικών θεωρητικών και επιστημονικών επεξεργασιών για μια απόπειρα ανατροπής,
Μόνο μια Αριστερά που θα διαθέτει ισχυρή πολιτική βούληση, πολιτική τόλμη αλλά και τη διάθεση για συνεχή και επίκαιρη προγραμματική εμβάθυνση,
Μόνο μια Αριστερά ελκυστική και προσιτή στο λαό και κοντά στα λαϊκά αισθήματα,
Μόνο μια Αριστερά με αληθινό εργατικό-λαϊκό και κινηματικό προσανατολισμό,
Μόνο μια τέτοια Αριστερά της εποχής μας που θα προσβλέπει στην επανίδρυση των προσανατολισμών της ίδιας της Αριστεράς, μπορεί να σταθεί στο ύψος της ανατροπής που απαιτούν οι περιστάσεις.
Αυτή η Αριστερά μπορεί να έχει στον πυρήνα της, ως πρωτοπόρα και κινητήριο δύναμη τη ΛΑ.Ε.
Αρκεί αυτή τη δυνατότητα της ΛΑ.Ε να τη συνειδητοποιήσουμε πρώτα όλοι εμείς σε αυτήν την αίθουσα. Γιατί από εμάς εξαρτάται και δική μας είναι η ευθύνη.
Αρκεί, μαζί με τη συνειδητοποίηση αυτής της δυνατότητας, να κάνουμε όσα πρέπει να κάνουμε για να προχωρήσει η ΛΑ.Ε στα απαραίτητα βήματα μπροστά, αφήνοντας πίσω νοσηρές καταστάσεις και νοοτροπίες που ενδημούν στον αριστερό χώρο.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Το μεγάλο πλεονέκτημα και το ατού θα έλεγα της ΛΑ.Ε., ειδικά στη σημερινή τραγική μνημονιακή συγκυρία που βιώνει ο τόπος μας αλλά και στην παρατεινόμενη διεθνή οικονομική κρίση που συνεχίζει να αντιμετωπίζει ο καπιταλισμός, είναι ότι διαθέτει προσανατολισμό και ρεαλιστικό πρόγραμμα ικανό να ανοίξει μια νέα δημοκρατική αντιμνημονιακή προοπτική στη χώρα.
Είμαστε η μόνη παράταξη που αμφισβητούμε πειστικά τη μνημονιακή κανονικότητα και τον ευρωζωνικό και ευρωενωσιακό μονόδρομο, που αντιπροσωπεύουν από κοινού και με ενιαία πολιτική ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, η ΝΔ του Μητσοτάκη, η Δημοκρατική Συμπαράταξη της Γεννηματά, το Ποτάμι του Θεοδωράκη, η Ένωση Κεντρώων του Λεβέντη και οι ΑΝΕΛ του Καμένου.
Όλοι αυτοί μαζί, συναποτελούν μια άθλια μνημονιακή καταστροφική παρέα και ένα μεγάλο άθλιο μνημονιακό συνεταιρισμό λιτότητας και ληστείας με ενιαίο πρόγραμμα και βαρύτατες ευθύνες για τρομακτικά σκάνδαλα και το αλυσόδεμα και το ξεπούλημα της χώρας.
Εμείς δε θα ξεχάσουμε ποτέ το σκάνδαλο των σκανδάλων των τριών ανακεφαλαιοποιήσεων των τραπεζών και ειδικότερα το σκάνδαλο της τρίτης ανακεφαλαιοποίησης, από την οποία το ελληνικό δημόσιο απώλεσε 40 δισ. ευρώ, πολύ πάνω από το μισό του τρίτου δανειακού προγράμματος.
Γι αυτό το σκάνδαλο καταθέσαμε μήνυση, στην οποία θα επιμείνουμε μέχρι τέλους με στόχο οι υπεύθυνοι να κάτσουν στο σκαμνί και οι τράπεζες να περάσουν από τα κερδοσκοπικά fund στο δημόσιο.
Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες το κείμενο των θέσεων που συζητήθηκε σε όλες τις οργανώσεις μας εμπεριέχει τα βασικά σημεία του εναλλακτικού μεταβατικού μας προγράμματος.
Αυτή η προγραμματική μας πρόταση εμπλουτίστηκε παραπέρα με την προσυνεδριακή μας συζήτηση και αποτελεί σημείο αναφοράς και επαρκή βάση για τη δική μας εναλλακτική απάντηση.
Και το λέω αυτό, γιατί εμείς δεν έχουμε την αυταπάτη πως τελειώσαμε με το πρόγραμμα. Κάθε άλλο. Παρά την ετοιμότητα μας να αναλάβουμε ανά πάσα στιγμή ευθύνες για μια εναλλακτική πορεία, έχουμε πλήρη επίγνωση ότι οι προγραμματικές επεξεργασίες δεν τελειώνουν και δεν πρέπει να τελειώνουν ποτέ. Συνεχίζονται αέναα και αυτό συνιστά για μας απαράβατη αρχή και καθήκον.
Κεντρικά και θεμελιώδη σημεία του εναλλακτικού μας προγράμματος είναι η διακοπή αποπληρωμής τους χρέους για τη διαγραφή του, η πλήρης “σεισάχθεια” στα ιδιωτικά χρέη των κοινωνικά αδυνάτων και η γενναία ρύθμιση για τους υπόλοιπους, η εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση των τραπεζών με στόχο να δώσουν ώθηση στην οικονομία και φυσικά η έξοδος από την ευρωζώνη και η σύγκρουση – απειθαρχία στην νεοφιλελεύθερη ΕΕ, η συγκρότηση Εθνικής Κεντρικής Τράπεζας υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης και η χάραξη μιας νέας εθνικής νομισματικής πολιτικής με βασικά κριτήρια την ανάπτυξη και την καταπολέμηση της ανεργίας.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
αυτό το τετράπτυχο των άμεσων ριζοσπαστικών μέτρων είναι η αφετηριακή βάση για την εφαρμογή του εναλλακτικού μας προγράμματος και συναποτελείται από μέτρα, τα οποία το ένα στηρίζει το άλλο, ώστε να μπορεί να πραγματοποιηθεί από κοινού όλο το πακέτο σε ενιαία κατεύθυνση ανακοπής της ύφεσης και αναπτυξιακής κοινωνικής τροχιάς.
Για παράδειγμα η έξοδος από την ευρωζώνη και η θέσπιση εθνικού νομίσματος καθιστά εφικτή τη διακοπή αποπληρωμής του χρέους, χωρίς να υπάρξει ο εκβιαστικός κίνδυνος για black out στις τράπεζες από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Και αυτό γιατί οι Τράπεζες θα μπορούν να στηριχθούν κεφαλαιακά από την Εθνική Κεντρική Τράπεζα και να στηριχθούν, επίσης, για να πραγματοποιήσουν την αναγκαία ευρεία “σεισάχθεια” στα ιδιωτικά χρέη, ακυρώνοντας τις συμφωνίες μεταβίβασης των “κόκκινων δανείων” στα fund. Στηριζόμενες, λοιπόν, κατ' αυτόν τον τρόπο οι τράπεζες με εθνικά κεφάλαια θα μπορούν να περάσουν με τις σχετικές αυξήσεις κεφαλαίου στα χέρια του δημοσίου και να εθνικοποιηθούν, χωρίς ανυπέρβλητα εμπόδια.
Έτσι, με αυτά τα μέτρα θα έχει συντελεστεί μια πραγματική επανάσταση που, παρά τις δυσκολίες, μπορεί να βάλει γρήγορα τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης.
Μια πραγματική επανάσταση που μπορεί να συντελεστεί και να υλοποιηθεί εφ' όσον την στηρίξει ενεργά, αποφασιστικά και αγωνιστικά ο ελληνικός λαός.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Το τετράπτυχο αυτών των μέτρων, όπως τόνισα, είναι η αφετηρία για να αποκτήσει μια ανάσα η οικονομία και κυρίως για να αποκτήσει το δημόσιο εκείνα τα εργαλεία και τη ρευστότητα προκειμένου να προχωρήσουμε γρήγορα σε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης και παραγωγικού μετασχηματισμού.
Αυτό το τετράπτυχο των μέτρων θα επιτρέψει μια μεγάλη ώθηση στην οικονομία.
• Με τον διπλασιασμό, τουλάχιστον, και τον παραγωγικό επαναπροσανατολισμό του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων.
• Με την χαμηλότοκη ισχυρή στήριξη των επενδύσεων ιδιαίτερα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και πρώτα απ' όλα στον πρωτογενή τομέα με πλήρη διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων.
• Με την πλήρη επαναφορά όλων των εργασιακών κατακτήσεων, την στήριξη και ενίσχυση μισθών και συντάξεων.
• Με την καθιέρωση ενός δίκαιου και απλού φορολογικού συστήματος που θα καταργεί όλες τις μορφές φορολογικής ασυλίας του μεγάλου πλούτου, των μεγάλων κερδών και εισοδημάτων. Ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα το οποίο εντελώς ενδεικτικά θα περιλαμβάνει την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και τη δραστική μονοψήφια μείωση των συντελεστών του ΦΠΑ για όλα τα είδη λαϊκής κατανάλωσης με την αυστηροποίηση των μέτρων και των ποινών για την απόδοση του.
Σύντροφοι και Συντρόφισσες, δεν έχω χρόνο να σταθώ περισσότερο στο εναλλακτικό πρόγραμμα μας, το οποίο οφείλουμε να θέσουμε στο επίκεντρο των προσπαθειών μας για την περαιτέρω επεξεργασία του αμέσως μετά τη Συνδιάσκεψή μας.
Επιτρέψτε μου, όμως, να κλείσω αυτό το κεφάλαιο με δύο επισημάνσεις.
Πρώτον: Είναι γνωστή και αδιαπραγμάτευτη η θέση μας για άμεση κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ και του ληστρικού νεοαποικιακού Υπερταμείου των 99 χρόνων. Όπως είναι γνωστή η αδιαπραγμάτευτη θέση μας για άμεσο τερματισμό των ιδιωτικοποιήσεων και την επαναφορά στο δημόσιο των στρατηγικών επιχειρήσεων της χώρας που έχουν ιδιωτικοποιηθεί.
Είναι αρκετοί που χαρακτηρίζουν ανέφικτη αυτή την θέση μας γι' αυτήν την επαναφορά, ενώ μας ρωτάνε που θα βρούμε τα λεφτά για αν ξαναπάρει το δημόσιο πίσω αυτές τις επιχειρήσεις.
Έχω μιλήσει για τις τράπεζες και πως νομίμως με τη στήριξη του ελληνικού λαού μπορούν να περάσουν γρήγορα στον ιδιοκτησιακό έλεγχο του δημοσίου.
Όσον αφορά τις άλλες στρατηγικές επιχειρήσεις που ξεπουλήθηκαν απαντώ ευθέως.
Οι επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας θα επιστρέψουν άμεσα, νόμιμα και χωρίς καμιά αποζημίωση, το υπογραμμίζω αυτό ιδιαίτερα, στα χέρια του δημοσίου.
Και αυτή τη θέση δεν την εξαγγέλλουμε μόνο στη βάση πολιτικών αποφάσεων αλλά και με αδιάσειστα νομικά επιχειρήματα.
Και αυτό γιατί όλες οι ιδιωτικοποιήσεις των στρατηγικών τομέων της χώρας που αφορούν την πορεία της χώρας αλλά και την κυριαρχία και την ασφάλεια της, έγιναν ερήμην και εναντίον της θέλησης του ελληνικού λαού και σε κάθε περίπτωση χωρίς να ρωτηθεί ο τελευταίος.
Γιατί, ακόμα, αυτές οι ιδιωτικοποιήσεις υπήρξαν προϊόν εκβιασμού και υπαγόρευσης. Ήταν στην ουσία ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, συχνά και χάρισμα με προίκα, το οποίο ξεπούλημα έγινε με σκανδαλώδες και αδιαφανείς διαδικασίες και συναλλαγές κάτω από το τραπέζι.
Γι' αυτά τα σκάνδαλα των ιδιωτικοποιήσεων έχουμε μιλήσει ένα προς ένα και έχουμε προειδοποιήσει τους αγοραστές για το έγκλημα στο οποίο προβαίνουν και ότι η, δήθεν, αγορά στην οποία προχωρούν είναι παράνομη και σκανδαλώδης και ότι δεν μπορεί να αναγνωρισθεί.
Αυτά τα σκάνδαλα, όπως οι επικείμενες πωλήσεις του Ελληνικού και του ΟΛΠ, δεσμευόμαστε απολύτως ότι θα διερευνηθούν σε βάθος από μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Οι ένοχοι θα καθίσουν στο σκαμνί και θα αποδοθούν πλήρως και στο ακέραιο οι ποινικές ευθύνες.
Δείτε για παράδειγμα το σκάνδαλο της πώλησης του ΟΛΠ στην Cosco. H Cosco όχι μόνο δεν πληρώνει ούτε ένα ευρώ για να αποκτήσει πρωτοφανώς όλο το λιμάνι αλλά και το ελληνικό δημόσιο την πληρώνει και από πάνω.
H Cosco μην πληρώνοντας στο δημόσιο τα ενοίκια που έχουν συμφωνηθεί για τις προβλήτες 2 και 3 θα κερδίσει από την δήθεν αγορά του ΟΛΠ καθαρά 1 δισ. ευρώ.
Και αυτό το αίσχος το λένε πώληση.
Και αυτό το αίσχος θέλουν να το διατηρήσει μια κυβέρνηση Αριστεράς και λαϊκών δυνάμεων.
Το λιμάνι του Πειραιά δεν θα πωληθεί και αν πωληθεί θα επιστρέψει αμέσως χωρίς καμιά αποζημίωση από εμάς στα δημόσια χέρια.
Η δεύτερη επισήμανση, συντρόφισσες και σύντροφοι, αφορά την διαλεκτική ευρωζώνης και ΕΕ στην πολιτική και τη στρατηγική μας. Ήδη το Brexit διαμορφώνει νέα δεδομένα και εξελίξεις σε ευρωενωσιακό επίπεδο, των οποίων τις προεκτάσεις είναι δύσκολο να προβλέψουμε.
Το σίγουρο είναι ότι αυτό το Brexit επιβεβαιώνει και αναδεικνύει τα πελώρια αδιέξοδα της ΕΕ αλλά και την απογοήτευση και την αντίθεση όλο και ευρύτερων εργατικών και λαϊκών στρωμάτων απέναντι στην πορεία που ακολουθεί.
Και η πορεία της ΕΕ είναι μια πορεία όλο και μεγαλύτερης αντιδραστικοποίησης και ολοκληρωτισμού.
Το Brexit, ανεξάρτητα από τις δυνάμεις που το εξέφρασαν, έρχεται να κάνει πιο σαφές ότι αυτή η ΕΕ έχει τεθεί σε μια πορεία διάλυσης και κατάρρευσης και πως αυτή η ΕΕ δεν βελτιώνεται και δεν μεταρρυθμίζεται θετικά αλλά μόνο ανατρέπεται.
Αυτήν την ώρα νομίζω ότι χρειάζεται να αναλάβουμε μεγάλες θετικές πρωτοβουλίες στο πλαίσιο των αριστερών δυνάμεων της Ευρώπης.
Η Αριστερά στην Ευρώπη οφείλει να παρέμβει δυναμικά στη κατεύθυνση της ανατροπής της ευρωζώνης και της ΕΕ από αριστερές θέσεις και να μην αφήνει αυτό το πεδίο να το διαχειρίζεται ο νεοσυντηρητισμός και η ακροδεξιά σε κατευθύνσεις που είναι απαράδεκτες και μπορεί να αποβούν άκρως επικίνδυνες για τους λαούς.
Όσον αφορά την δική μας κατεύθυνση η άμεση αποχώρηση από την ευρωζώνη αποτελεί τον πρώτο και βασικό κρίκο εκκίνησης για την εφαρμογή του εναλλακτικού ριζοσπαστικού μας προγράμματος.
Οφείλουμε όμως να έχουμε πλήρη επίγνωση ότι αυτή η εφαρμογή του αναγκαίου ριζοσπαστικού προγράμματος μας θα μας φέρει από την πρώτη, σχεδόν, στιγμή σε στάση απειθαρχίας και σύγκρουσης με τη νεοφιλελεύθερη ΕΕ και ότι η ολοκλήρωση αυτού του προγράμματος μας θα χρειαστεί και θα απαιτήσει την αποδέσμευση της χώρας μας από μια ΕΕ που πνίγει όλο και περισσότερο τις οικονομικές δυνατότητες και ιδιαίτερα τα πλατιά εργατικά λαϊκά στρώματα μέσα στην ανασφάλεια, την ανεργία, την φτώχεια και την εξαθλίωση.
Το αμέσως επόμενο διάστημα για όλα τούτα τα σημαντικά και τα κυοφορούμενα προτείνω να διοργανώσουμε πλατιές συζητήσεις και ημερίδες.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Οι μεγάλοι και σκληροί αλλά τόσο αναγκαίοι στόχοι μας για να μπορέσουν να επιτευχθούν απαιτούν να αναλάβουμε τολμηρά και να φέρουμε σε πέρας μια πολύ πλατιά και αγωνιστική στρατηγική πολιτικών και κοινωνικών συμμαχιών σε αντιμνημονιακή αλλά και αντιευρωζωνική κατεύθυνση.
Μια στρατηγική πολιτικών και κοινωνικών συμμαχιών, ένα μεγάλο πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο με τρεις αλληλένδετους στόχους: την εθνική ανεξαρτησία, σε σύγκρουση με τον ιμπεριαλισμό, το ΝΑΤΟ, τους ΝΑΤΟϊκούς μηχανισμούς και τους πολεμικούς, ψυχροπολεμικούς σχεδιασμούς τους,
τη δημοκρατία και τη λαϊκή εμβάθυνσή της ενάντια στην Ελλάδα προτεκτοράτο και τροϊκανό οικόπεδο και
την κοινωνική δικαιοσύνη μέσα από ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο παραγωγικού μετασχηματισμού με οικολογικό περιεχόμενο.
Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,
Από το βήμα της Συνδιάσκεψής μας θέλουμε να απευθυνθούμε σε όλες χωρίς εξαίρεση τις αριστερές, ριζοσπαστικές, προοδευτικές, πατριωτικές, δημοκρατικές, αντιμνημονιακές δυνάμεις και να τις καλέσουμε σε άμεσο διάλογο προκειμένου να συνδιαμορφώσουμε όρους για κοινές δράσεις και κοινές πρωτοβουλίες, πρώτα απ' όλα στους κοινωνικούς αγώνες και τα κινήματα. Να τις καλέσουμε, επίσης, προκειμένου να διαμορφώσουμε όρους για συγκλίσεις, για συμπόρευση, για συμπαράταξη, για συνεργασία και κοινό μέτωπο για τη δημοκρατική ριζοσπαστική αντιμνημονιακή ανατροπή και μια νέα δημοκρατική αντιμνημονιακή πορεία της χώρας.
Το κάλεσμά μας αυτό είναι απόλυτα ειλικρινές, είναι έντιμο και θεωρούμε ότι αυτές τις ώρες είναι απόλυτα αναγκαίο για να αποτινάξουμε από τη χώρα το μνημονιακό ζυγό.
Βεβαίως στην Αριστερά όλοι μιλάνε για συμμαχίες και για μέτωπα.
Η μόνη διαφορά είναι ότι οι δυνάμεις της κομμουνιστικής και μη Αριστεράς στην πράξη αντιμετωπίζουν συνήθως έμφοβα αυτές τις συμμαχίες και στην πραγματικότητα τις εννοούν μόνο με τον εαυτό τους.
Μια Αριστερά, όμως, που είναι φοβική, περίκλειστη, αυτοθαυμαζόμενη και κουνάει υπεροπτικά τις δάφνες του παρελθόντος, μόνο και μόνο για να συντηρεί την πολιτική απραξία και για να κάνει μοναχικούς πολιτικούς περιπάτους, είναι μια Αριστερά που δεν έχει μέλλον.
Εμείς δεν θέλουμε σε καμιά περίπτωση να γίνουμε μια τέτοια Αριστερά. Ούτε σε καμιά περίπτωση επιθυμούμε μια Αριστερά, που λόγω των δυσκολιών που διανύουμε, θα εκπέμπει διαρκώς γκρίνια, απογοήτευση και μιζέρια και θα βλέπει με δέος, αν όχι με τρόμο τους αντιπάλους και τους φιλόδοξους στόχους τους και γι' αυτό θα τους παραπέμπει διαρκώς στο απώτερο μέλλον.
Τώρα είναι η πρόκληση και η ώρα του μεγάλου, πλατιού πολιτικού αντιμνημονιακού μετώπου που θα έχει ως ελάχιστους στόχους την ακύρωση των μνημονίων και της λιτότητας, τη διακοπή αποπληρωμής για τη διαγραφή του χρέους, την ευρεία σεισάχθεια για τα ιδιωτικά χρέη των πιο αδύνατων, την εθνικοποίηση των τραπεζών, την ενίσχυση μισθών και συντάξεων και την έξοδο από την ευρωζώνη σε σύγκρουση και απειθαρχία με τη νεοφιλελεύθερη ΕΕ, με στρατηγική.
Σε αυτό το μέτωπο δεν περισσεύει κανείς. Αντίθετα χωράνε όλες οι αριστερές δυνάμεις αλλά και δυνάμεις που δεν αυτοπροσδιορίζονται ως Αριστερά και έχουν αντιμνημονιακή συνέπεια, προοδευτικές αρχές και μπορούν να αποδεχθούν ένα ελάχιστο πρόγραμμα όπως το παραπάνω.
Όσες δυνάμεις αυτήν την ώρα αυτοεξαιρούνται ή ακόμα χειρότερα υπονομεύουν μια τέτοια μετωπική συνεπή αντιμνημονιακή προσπάθεια, τότε λέμε καθαρά ότι το μόνο που κάνουν είναι να βοηθούν το άθλιο μνημονιακό μπλοκ Τσίπρα – Μητσοτάκη και των δορυφόρων τους να καταστρέφουν την πατρίδα μας.
Η ΛΑ.Ε θα πρωταγωνιστήσει το επόμενο διάστημα γι' αυτό το μεγάλο ριζοσπαστικό αντιμνημονιακό μέτωπο που θα βοηθήσει εξαιρετικά στη συγκρότηση μιας ευρείας αγωνιστικής αντιμνημονιακής κοινωνικής συμμαχίας που έτσι και αλλιώς είναι η βάση για την αντιμνημονιακή ανατροπή.
Σε αυτή την κοινωική συμμαχία της ανατροπής ασφαλώς τον κεντρικό ρόλο πρέπει να κατακτήσει η μισθωτή εργασία αλλά μπορεί αυτή η συμμαχία μπορεί και πρέπει να εκτείνεται και να εκφράζει τα συμφέροντα πλατιών κοινωνικών δυνάμεων που θα ξεκινάνε από την πλειοψηφία των ελεύθερων επαγγελματιών, τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης που δραστηριοποιούνται στο εμπόριο, στη βιοτεχνία και στις υπηρεσίες και πλήττονται βάναυσα από τις μνημονιακές πολιτικές και θα φτάνουν στη μικρομεσαία αγροτιά και από εκεί στις δημιουργικές δυνάμεις της διανόησης και του πολιτισμού, έως τη νεολαία της πατρίδας μας.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Ένα μεγάλο πολιτικοκοινωνικό μέτωπο δεν μπορεί να δημιουργηθεί και να σταθεί εάν δεν στηριχθεί σε ένα μεγάλο εργατικό λαϊκό κίνημα που στην πρωτοπορία του θα πρέπει να βρίσκεται η σύγχρονη εργατική τάξη και η νεολαία.
Η ΛΑ.Ε τα μέλη και τα στελέχη της θέλει να βρίσκεται στην καρδιά και τον πυρήνα των προσπαθειών για την ανάπτυξη αυτού του κινήματος, το οποίο θεωρούμε πρώτιστο καθήκον.
Θέλουμε ως ΛΑ.Ε να είμαστε στην καρδιά και τον πυρήνα των προσπαθειών για την ανάπτυξη μεγάλων κοινωνικών μετώπων:
Για την προάσπιση της λαϊκής πρώτης κατοικίας, για την υπεράσπιση των κοινωνικών αγαθών και των συντάξεων, ενάντια στη φοροεπιδρομή, για την υπεράσπιση και στήριξη της δημόσιας δωρεάν παιδείας και της δημόσιας υγείας, για την υπεράσπιση και στήριξη των δικαιωμάτων των προσφύγων και των μεταναστών.
Έχουμε πλήρη επίγνωση, σύντροφοι και συντρόφισσες, ότι μέσα στις σημερινές συνθήκες χρειάζεται να ρίξουμε ιδιαίτερο βάρος στο συνδικαλιστικό κίνημα, την ανασυγκρότηση και ανάπτυξή του ενάντια στα φαινόμενα κρίσης, παρακμής και συχνά κατάπτωσης που παρουσιάζει.
Θέλω να επισημάνω, επίσης, ότι σε αυτή τη συγκυρία χρειάζεται να δώσουμε ιδιαίτερη βαρύτητα και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση σε όλες τις βαθμίδες της ώστε να παίξει τον θετικό ρόλο της στις τοπικές κοινωνίες και γενικότερα ενάντια στις μνημονιακές και καλλικρατικές πολιτικές που την πιέζουν και την εξουθενώνουν αλλά και ενάντια σε δημοτικές και περιφερειακές Αρχές οι οποίες τυφλά ακολουθούν τις συνταγές της κυβέρνησης και του μνημονιακού πολιτικού τόξου.
Η ΛΑ.Ε με τα στελέχη της θέλει να είναι παρούσα στις πρώτες γραμμές τόσο στο συνδικαλιστικό κίνημα όσο και στο κίνημα για την Τοπική Αυτοδιοίκηση με σαφή αντιμνημονιακό προσανατολισμό και προσανατολισμό που θα έχει σαφείς ταξικές κοινωνικές κατευθύνσεις και πολεμά τις αντικοινωνικές, αντεργατικές και αντιδημοκρατικές κυβερνητικές πρακτικές.
Από αυτή τη σκοπιά στη Συνδιάσκεψή μας θέλουμε να χαιρετήσουμε με περηφάνια όλους τους συντρόφους και συντρόφισσες συνδικαλιστές/τριες που έχουν αναφορά στη ΛΑ.Ε και ιδιαίτερα θα έλεγα όσους αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ διαφωνώντας με τη βάρβαρη μνημονιακή εξέλιξή του και θέλουμε να τους καλέσουμε να στηρίξουν πλατιές, αυτόνομες συνδικαλιστικές παρατάξεις και σχήματα, για τη συνολικότερη ανασυγκρότηση και αντεπίθεση του συνδικαλιστικού κινήματος, με σαφή ταξικό, αντιμνημονιακό αντικυβερνητικό προσανατολισμό, ανοιχτές σε όλους που συμφωνούν με τις αρχές τους.
Θέλουμε όμως να τονίσουμε επίσης κάτι που είναι αυτονόητο και πρέπει να έχει έμπρακτες συνέπειες, ότι σε αυτές τις παρατάξεις και τα κοινά συνδικαλιστικά τους ψηφοδέλτια δεν μπορούν να έχουν θέση με κανένα πρόσχημα ή επιχείρημα στελέχη των μνημονιακών κομμάτων και φυσικά του νεομνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ.
Την ίδια ώρα θέλουμε από αυτό το βήμα να χαιρετήσουμε αγωνιστικά όλα εκείνα τα στελέχη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και σε όλα τα επίπεδα που έχουν επιλέξει με κόστος και θυσίες να στηρίξουν τη Λαϊκή Ενότητα και την πορεία τους.
Θέλουμε να καλέσουμε από τη Συνδιάσκεψή μας όλα αυτά τα στελέχη, με πλήρη σεβασμό στον ιδιαίτερο ρόλο της Αυτοδιοίκησης, να ξεκινήσουν άμεσα διαδικασίες για τη συγκρότηση πλατιών αυτόνομων και διακριτών αυτοδιοικητικών συσπειρώσεων και κινήσεων σε σαφή αντιμνημονιακή και αντικαλλικρατική κατεύθυνση, ενάντια στις κυβερνητικές επιλογές και με στόχο την αναζωογόνηση του κινήματος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ως ιδιαίτερου πυλώνα μια δημοκρατικής ριζοσπαστικής αντιμνημονιακής ανατροπής στη χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου