του Ματθαίου Ασλανίδη.
Όταν οι λαοί μιλούν δεν κάνουν πολιτική αλλά γράφουν ιστορία. Όταν μάλιστα την ιστορία αυτή που είναι η επιλογή του την σέβεται, είτε συμφωνεί είτε δεν συμφωνεί η πολιτική του ηγεσία, τότε μιλάμε για Δημοκρατία και για Λαϊκή κυριαρχία.
Δυστυχώς μπορεί στην Ελλάδα να γεννήθηκε η Δημοκρατία αλλά στην Αγγλία διδάσκεται. Τον πολιτισμό της Δημοκρατίας και την απαίτηση στον σεβασμό της Λαϊκής κυριαρχίας εμείς οι νεοέλληνες τα έχουμε απολέσει με το Δημοψήφισμα του 2015, τόσο ως πολιτική ηγεσία και πολιτικό σύστημα με αυτά που έπραξαν, όσο και ως Λαός που αγόγγυστα τα αποδεχθήκαμε.
Ευτυχώς τα ιστορικά μηνύματα των αρχαίων Ελλήνων για Δημοκρατία, Ελευθερία και Ανεξαρτησία έχουν τέτοια πολιτική διαχρονικότητα, που πάντοτε θα υπάρχουν Λαοί Ελληνομαθείς στο κλασσικό πρότυπο όπως οι Άγγλοι, για να μας τα θυμίζουν.
Στο ίδιο έργο ενός Δημοψηφίσματος θεατές, μόνο που στην δεύτερη πράξη του με τίτλο BREXIT και όχι GREXIT, οι πρωταγωνιστές δεν υποδύθηκαν τους τραγελαφικούς νεοέλληνες αλλά αποδείχθηκαν πραγματικοί Έλληνες.
Τόσο ισχυρό ράπισμα στον ανύπαρκτο θεσμό της Ελληνικής Δημοκρατίας και την αναξιόπιστη Ελληνική κυβέρνηση, που ανάγκασε τον Πρωθυπουργό μας Αλέξη Τσίπρα σε εσπευσμένο διάγγελμα ένοχης απολογίας γι' αυτό που ο ίδιος για τον Λαό του όφειλε να πράξει και δεν έπραξε.
Αντ' αυτού πολιτικές ασυναρτησίες και ιδεολογικές υποκρισίες ενός Πρωθυπουργού που τονίζει το μήνυμα του Βρετανικού Δημοψηφίσματος για αλλαγή της Ευρωπαϊκής πολιτικής, που αποφεύγει στο δια ταύτα ως άλλοτε λαλίστατος επαναστάτης της Αριστεράς να μας πεί: πως αλλάζουν οι πολιτικές; με μηνύματα ή με πράξεις; με ευχές ή θυσίες; με λόγια ή έργα; με τα ψέματα ή τις αλήθειες; με συμμόρφωση και υποταγή στις εντολές του Σόϊμπλε και της Μέργκελ ή με αποχώρηση ως αντίσταση σε μια εξελισσόμενη Γερμανοκτητική Ευρώπη; το χειρότερο μάλιστα της υποκρισίας και βαθμός υπηρεσίας στο Ευρωγερμανικό σύστημα, να τονίζει τον κίνδυνο που διατρέχει η Ευρώπη από την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων ταυτίζοντας την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ με τον ΦΑΣΙΣΜΟ και να μην βλέπει τον κίνδυνο που διατρέχουν οι Λαοί της από ΑΥΤΗΝ την ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ Ευρώπη που ολόψυχα υπηρετεί.
"Ή λέγε τι, σιγής κρείττον κ. Πρωθυπουργέ ή σιγήν έχε". Στην μεγάλη τους ιδέα οι Γερμανοί με τον Χίτλερ απειλούσαν με την στρατιωτική τους ισχύ λαούς να υποταχθούν ως "σύμμαχοι" ή δορυφόροι για να κατακτήσουν τον κόσμο, τώρα με την οικονομική τους ισχύ επαναλαμβάνονται άρξασθε της γηραιάς ηπείρου και συναντούν το Όχι πάλι από την Αγγλία, τυχαίο; δεν νομίζω κατά την γνωστή τηλεοπτική διαφήμιση. Το ποιοί συγκροτούν τον νέο Άξονα είναι γνωστοί και πρώτοι στην σειρά οι πολιτικές ηγεσίες ενός Λαού που είπε το ΟΧΙ στο έπος του 40. Τίποτα δεν κατάλαβαν και τίποτα δεν διδάχθηκαν έστω και από την πρόσφατη ιστορία που οι μνήμες ακόμα υπάρχουν, για να αντιληφθούν τι μπορούν να πετύχουν με αυτόν τον Λαό που λέγονται Έλληνες, εάν, έστω και μια στιγμή από ανδρείκελα της υποταγής αποφασίσουν να γίνουν '' εάν μπορούν να γίνουν ή τους αφήνουν να γίνουν '' δημόσιοι άνδρες μιας Ελληνικής εθνικής πολιτικής . Γι' αυτό καλύτερα να σιωπήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου