Αυτά που χρειάζεται να κάνει η ριζοσπαστική και αντιμνημονιακή Αριστερά στην χώρα μας-

Δημήτρης Μπελαντής

Αυτά που χρειάζεται να κάνει η ριζοσπαστική και αντιμνημονιακή Αριστερά στην χώρα μας- και μέχρις στιγμής αδυνατεί να τα κάνει- δεν χρειάζονται καμία ιδιαίτερη φιλοσοφία ούτε θα ήταν υπό κανονικές συνθήκες εξαιρετικά δύσκολα. Δύσκολα γίνονται από την στιγμή που εγκύπτουν ως αποτέλεσμα της βαθειάς κρίσης της Αριστεράς είτε ως αποτυχημένες πολιτικά ιδεοληψίες, που ζητούν εκδίκηση για τις αποτυχίες ενός αιώνα είτε ως εκτός κυβέρνησης στρωμάτων της επαγγελματικής πολιτικής και του επαγγελματικού συνδικαλισμού. Προσωπικά, καταγράφω τα αναγκαία βήματα σε κυρίως τέσσερα σημεία
 

- Στροφή στο μαζικό κίνημα και στην κοινωνική αντιπολίτευση και απομυθοποίηση της περίφημης "κυβέρνησης της Αριστεράς" νο 2. Οργάνωση μεθοδική και υπομονετική μορφών πολιτικής ανυπακοής και κοινωνικής εξέγερσης.Μέτωπο πολιτικό και κοινωνικό σε αυτήν την λογική. Δευτερεύον το ζήτημα των κοινοβουλευτικών εκπροσωπήσεων, άρα και δευτερεύουσα η συμμαχία με σχήματα που έχουν απολύτως κοινοβουλιοκεντρική αντίληψη. . Εμπλουτισμός του πολιτικού από το κοινωνικό και όχι αποστέωσή του στο ζήτημα ενός εικονικού πια κοινοβουλίου.
 
-Δημοκρατία εσωτερική, δημοκρατία στο κίνημα, και αντιγραφειοκρατική συγκρότηση στα κινήματα και στις οργανώσεις της Αριστεράς.
 
-Σύνδεση του ταξικού με το εθνικό ως προυπόθεση μιας αντιηγεμονικής πολιτικής, σύνδεση του αντικαπιταλιστικού με το αντιιμπεριαλιστικό (διπλή έξοδος από ευρωζώνη και ΕΕ) , άνοδος στην ατζέντα του ζητήματος της "εθνικής ανεξαρτησίας". Η αντιπαράθεση της ε.α. στην ενότητα με την αστική τάξη είναι αυτονόητη, καθώς η αστική τάξη en bloc παίζει όλα της τα λεφτά στην ΕΕ και στο ευρώ. Κάποιοι αναζητούν την ανεξάρτητη-αντιΕΕ αστική τάξη και τους κινδύνους από αυτήν , σε ποιό σύμπαν ζούνε ;; Επίσης, η δήθεν αντιπαράθεση της ε.α υπό τις υπαρκτές συνθήκες στο κοινωνικό ζήτημα μόνο κακή ιστορική γνώση και κακή σχέση με την μαρξιστική παράδοση αναδεικνύει. Η αγνόηση του εθνικού οδηγεί σε ανόητες ιερεμιάδες γιατί ανεβαίνει η Ακροδεξιά στην Ευρώπη.Η φύση απεχθάνεται το κενόν. Και η συγκρότηση του δημοκρατικού έθνους κράτους στην Ευρώπη αντιμετωπίζει σοβαρά υπαρξιακά κενά.
 
-Ρήξη με το κυβερνητικό μόρφωμα-κόμμα στα συνδικάτα, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και ιδίως στην Περιοφέρεια Αττικής, αποχώρηση από κάθε κρατική,ημικρατική ή κυβερνητική θέση όσων αναφέρονται στην αντιμνημονιακή Αριστερά.

 
Όλα αυτά δεν είναι τόσο δύσκολα. Αρκεί να υπάρχει η πολιτική βούληση. Υπάρχει όμως;