RNA: το πρώτο αυτοαντιγραφικό μόριο

 

 

  Η ανακάλυψη έγινε στο Ludwig-Maximilians-Universität του Μονάχου από τον επιφανή Γερμανό βιοχημικό Thomas Carell και τους συνεργάτες του.

Συντάκτης: Σπύρος Μανουσέλης, efsyn

 

Ανακάλυψαν ότι σε ένα περιβάλλον χωρίς καθόλου ζωή μια ορισμένη χημική διεργασία επιτρέπει υπό ορισμένες προϋποθέσεις τον σχηματισμό των δύο βασικών μορίων που συνθέτουν το RNA.
Αυτό το πρόσφατο αποτέλεσμα ενισχύει σημαντικά την υπόθεση ότι το RNA και όχι το πολύ πιο πολύπλοκο DNA ήταν πιθανότατα το πρώτο μόριο που απέκτησε την ικανότητα να αυτοαντιγράφεται.


Από ό,τι φαίνεται λοιπόν οι πιο στοιχειώδεις προκυτταρικές μορφές ζωής που εμφανίστηκαν στη Γη πριν από περίπου 4,7 δισεκατομμύρια χρόνια διέθεταν RNA ως «γενετικό υλικό».

Πρόκειται για την ήδη γνωστή εικασία της προβιοτικής χημικής πληροφορίας που ήταν ικανή να αυτοαντιγράφεται ούσα «κωδικευμένη» υπό τη μορφή αλληλουχίας αδενινών και γουανινών, των μορίων δηλαδή που συνθέτουν τη μονοκλωνική αλυσίδα του RNA.

Αυτή η ανακάλυψη έγινε στο Ludwig-Maximilians-Universität του Μονάχου από τον επιφανή Γερμανό βιοχημικό Thomas Carell και τους συνεργάτες του και δημοσιεύτηκε στο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό «Science».

Η έρευνα των Γερμανών βιοχημικών έρχεται να συμπληρώσει τις πρωτοποριακές μελέτες του Αγγλου βιοχημικού John D. Sutherland, που δημοσιεύτηκαν το 2009, ο οποίος έδειξε εργαστηριακά πώς θα μπορούσαν, σε προβιοτικές συνθήκες και με μια σειρά από αυστηρά προκαθορισμένα βήματα να παραχθούν «αυθόρμητα» η κυτοσίνη και η ουρακίλη, γνωστές και ως πυριμιδίνες.

Ομως, αυτή η ανακάλυψη δεν επέτρεπε, μέχρι σήμερα, να παραχθούν εργαστηριακά οι άλλοι δύο δομικοί λίθοι του RNA, η αδενίνη και η γουανίνη (δηλαδή οι πουρίνες).

Οι εντυπωσιακές εργαστηριακές έρευνες του Thomas Carell και των συνεργατών του ξεκίνησαν πριν από μερικά χρόνια, όταν μελετούσαν πώς αντιδρά η δομή του DNA στην παρουσία ενός μορίου που ονομάζεται «φόρμα πυριμιδίνη» ή FaPy.

Ετσι διαπίστωσαν ότι το μόριο FaPy είναι σε θέση, εφόσον υπάρχουν ορισμένες οργανικές ουσίες, να παραγάγει «αυθόρμητα» αδενίνη και γουανίνη και μάλιστα σε συνθήκες παρόμοιες με αυτές που επικρατούσαν στο περιβάλλον του πλανήτη μας πολύ πριν εμφανισθούν οι πρώτες μορφές μονοκύτταρης ζωής.