«Γιορτή και λαός»
H 28 του Οχτώβρη είναι μια μεγάλη μέρα για τον ελληνικό λαό – και μέρα ντροπής για τους προδότες του. Κι όμως ετούτοι γιορτάζουνε το “αλβανικό έπος”. Και πάλι χωρίς το λαό. Και πάλι με φράχτη γύρω τους τα όπλα -για να τους φυλάνε όταν πηγαίνουν στην τελετή – να φυλάνε από το λαό τους εχθρούς του λαού.
Το τι νόημα δίνουνε στον όρο “αλβανικό έπος” οι φυγάδες του “έπους” φαίνεται από το νόημα που δίνουνε σε κάτι ανάλογες και παράλληλες ορολογικές απάτες όπως π.χ “απελευθέρωση”, “ανεξαρτησία”, ”δημοκρατία”, “αμερικάνικη βοήθεια”, “πνευματική ελευθερία” κλπ. Το ουσιαστικό περιεχόμενο των λέξεων είναι διαμετρικά αντίθετο με την ετυμολογική τους σημασία. Η συνθηκολόγηση του μετώπου δεν ήτανε πράξη ανωτέρας βίας παρά θεληματική συμμαχία με τον εχθρό εναντίον του λαού. Και κανένας από τους μεταδεκεμβιανούς κυβερνήτες δεν αμφιβάλλει πως στην σημερινή επέτειο δεν γιορτάζεται το “αλβανικό έπος”, παρά η “συνθηκολόγηση” και η συνεργασία με τον εχθρό. Αν τότε ο ελληνικός λαός νικούσε ως το τέλος τους εχθρούς κι έσωζε την ελευθερία του, οι σημερινοί συνεχιστές της 4ης Αυγούστου, τη σημερινή επέτειο θα την είχανε ημέρα “εθνικού πένθους”…»
70 χρόνια πέρασαν και ο Βάρναλης μοιάζει σαν να τα έγραψε χτες…
– «Γιορτάζουν» και σήμερα μέσα σε έναν κυκεώνα ψεμάτων, με την ιστορία «αντεστραμμένο είδωλο», τους προδότες να αποκαλούνται ακόμα «εθνικόφρονες» και τους αγωνιστές αδικαίωτους. «Γιορτάζουν» με κούφια λόγια και παρελάσεις (αυτές που υπόσχονταν να καταργήσουν ως μιλιταριστικό κατάλοιπο), αρνούμενοι να πουν την αλήθεια για το τότε και για το σήμερα! Σήμερα που οι «Γερμανοί είναι φίλοι μας», το ΝΑΤΟ ο «φυσικός μας χώρος», σύμφωνα με τη δήλωση του Τσίπρα, (και καταθέτει και στεφάνι στην πόλη μας υπό τα χειροκροτήματα της «αριστερής δημοτικής αρχής») και οι απόγονοι των SS κατακτούν την Ευρώπη έχοντας σαν όπλο το ευρώ!
– Για «φράχτη» μιλούσε ο Βάρναλης πριν 70 χρόνια. Σήμερα, η λέξη αυτή φέρνει στο μυαλό μας τον φράχτη του Έβρου. Τον φράχτη που οι ελληνικές κυβερνήσεις, μαζί με την ΕΕ, έφτιαξαν και διατηρούν μέχρι σήμερα, απαγορεύοντας στους πρόσφυγες την ασφαλή διέλευση, οδηγώντας τους στα νύχια των δουλέμπορων και πνίγοντάς τους στα νερά του Αιγαίου.
– όπως και τότε, μιλάνε για «ανεξαρτησία» και «δημοκρατία» αυτοί που έχουν μετατρέψει τη χώρα σε αποικία της ΕΕ και του ΔΝΤ. Μιλάνε για το ΟΧΙ, αυτοί που πραξικοπηματικά μετέτρεψαν το ΟΧΙ του ελληνικού λαού σε νέα, βάρβαρα μνημόνια ξεπουλώντας τη ζωή, τη γη, τη θάλασσα, την αξιοπρέπειά του.
– Κι όπως ακριβώς το λέει ο ποιητής: «Η συνθηκολόγηση του μετώπου δεν ήτανε πράξη ανωτέρας βίας παρά θεληματική συμμαχία με τον εχθρό εναντίον του λαού»! Αυτό ακριβώς ζούμε και σήμερα. Κι όπως και τότε, κόντρα στα κελεύσματα της ηττοπάθειας και της υποταγής είναι η ώρα της νέας αντίστασης. Της αντίστασης στο μαύρο μέλλον, στην εξαθλίωση και στην καταπάτηση κάθε δικαιώματος, στη μετατροπή του λαού μας σε σύγχρονο σκλάβο των πολυεθνικών και των τραπεζών. Όπως και τότε, με το ΕΑΜ μπροστάρη, έτσι και σήμερα χρειάζεται ενωμένοι να απαντήσουμε, με ανειρήνευτους αγώνες. Γιατί τα μεγάλα ΟΧΙ περιμένουν τη δικαίωσή τους.
tsak-giorgis.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου