Ενας ρόλος για... Οσκαρ

Δημήτρης Κανελλόπουλος

Η Αντζελίνα Τζολί ασχολείται πολλά χρόνια με το προσφυγικό, κοντά δύο δεκαετίες τώρα. | EPA PHOTO/PA/MYUNG JUNG KIMUK

Η Αντζελίνα Τζολί δεν είναι Σάκης Ρουβάς, ούτε Γιώργος Πατούλης του Δήμου Αμαρουσίου που πετάγονται από τις συγκεντρώσεις τού «Μένουμε Ευρώπη» μέχρι τον Πειραιά και φωτογραφίζονται δίπλα στη Μαριάννα Βαρδινογιάννη μοιράζοντας πράγματα στους πρόσφυγες. Η Αντζελίνα Τζολί ασχολείται πολλά χρόνια με το προσφυγικό, κοντά δύο δεκαετίες τώρα. Και ήταν Παρασκευή 24 Απριλίου, πέρυσι, όταν ανέβηκε στο βήμα της έκτακτης συνόδου του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, που είχε θέμα της την κρίση στη Συρία, και χωρίς περιττές κουβέντες έδωσε το στίγμα της: «Εγώ μιλάω εκ μέρους των προσφύγων».

Πάντοτε φορώντας μαύρα ρούχα, άβαφη, χωρίς πλαστικό χαμόγελο, με εκφραστικά μάτια, δίχως να φοράει γάντια όπως η ρεπόρτερ του Σκάι.

«Είναι εμετικό να βλέπεις χιλιάδες ανθρώπους να πνίγονται στο κατώφλι της πιο πλούσιας ηπείρου του κόσμου», δηλώνει. «Κανείς δεν θα διακινδύνευε τη ζωή των παιδιών του αν δεν ήταν απόλυτα απελπισμένος. Τα Ηνωμένα Εθνη απέτυχαν στο θέμα της Συρίας».

AP Photo/Petros Giannakouris

Πέρυσι βρέθηκε στον Λίβανο για να ευχαριστήσει τη χώρα που φιλοξενεί τον μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων από τη Συρία, πρέσβειρα Καλής Θέλησης της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες εδώ και 15 χρόνια τουλάχιστον, έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από 40 αποστολές του Οργανισμού σε ολόκληρο τον κόσμο. Αφοσιώθηκε σε αυτό τα τελευταία χρόνια, παραμέρισε την καριέρα της στον κινηματογράφο, δεν είναι μια γιαλαντζί ανθρωπίστρια, είναι αυθεντική.

«Οταν γνώρισα επιζώντες πολέμων, όταν είδα λοιμούς και βιασμούς, κατάλαβα ποια ήταν η ζωή των περισσότερων ανθρώπων σ’ αυτή τη Γη και πόσο τυχερή ήμουν που είχα κάτι να φάω, μια στέγη, ένα μέρος να ζήσω με ασφάλεια και την ευτυχία να έχω μια υγιή οικογένεια», σημείωσε η ηθοποιός που έχει βραβευτεί με Οσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου για το φιλμ «Το κορίτσι που άφησα πίσω».

Στη Συρία 10 φορές

Από το 2011 μέχρι σήμερα μετράει τουλάχιστον 10 ταξίδια στη Συρία, ενώ επισκέπτεται διαρκώς στρατόπεδα προσφύγων καταγράφοντας τις συνθήκες. «Γνώριζε την κατάσταση, ήταν ενημερωμένη, έκανε καίριες ερωτήσεις», λένε όσοι τη συνάντησαν στη Λέσβο.

Γεννημένη στο Λος Αντζελες, κόρη ηθοποιών, του Γιον Βόιτ και της Μαρσελίν Μπερτράντ, έγινε διάσημη από την κινηματογραφική μεταφορά ενός παιχνιδιού για ηλεκτρονικούς υπολογιστές, του Tomb Raider. Ηταν η περίφημη Λάρα Κροφτ. Εχει κερδίσει τρεις Χρυσές Σφαίρες, δύο Βραβεία SAG του αμερικανικού Σωματείου Ηθοποιών στο Χόλιγουντ και το Οσκαρ που είπαμε.

Ανάμεσα στους πρόσφυγες δείχνει τόσο άνετη που ξεχνάς ότι είναι μία από τις κορυφαίες σταρ του Χόλιγουντ | AP Photo/Petros Giannakouris

Και πέρασε πολλά στη ζωή της. Ομορφα (σχέσεις, γάμοι, γρήγορα διαζύγια, αμφιφυλοφιλία, ο Μπραντ Πιτ, red carpets, εξώφυλλα στο Time, λίστα Forbes) και άσχημα (drugs, αυτοτραυματισμοί με μαχαίρια, απόπειρες αυτοκτονίας, διπλή μαστεκτομή για προληπτικούς λόγους).

Το 2002 υιοθέτησε το πρώτο της παιδί, τον Μάντοξ Τσίβαν Τζολί ,από την Καμπότζη. Το 2005 ακολούθησε ένα δεύτερο, ένα κορίτσι έξι μηνών από την Αιθιοπία, η Ζαχάρα, που είχε χάσει και τους δύο γονείς της από AIDS - αμέσως μετά οι αιτήσεις στα αμερικανικά γραφεία υιοθεσιών για ορφανά της Αιθιοπίας διπλασιάστηκαν.

Το 2006 και αφού πλέον είχε γίνει γνωστή η σχέση της με τον Μπραντ Πιτ, γέννησε το πρώτο βιολογικό της παιδί, τη Σιλοά Νουβέλ, ενώ τον Μάρτιο του 2007 υιοθέτησε ένα ακόμη από το Βιετνάμ. Συνολικά έχει έξι παιδιά, τρία και τρία.

Το ερώτημα επομένως «τι γυρεύει στη Λέσβο, την Καμπότζη, την Ταϊλάνδη, το Εκουαδόρ, την Αιθιοπία, την Τανζανία, τη Σιέρα Λεόνε, το Πακιστάν, την Κόστα Ρίκα, το Σουδάν;» είναι εντελώς άτοπο.

«Η Αντζελίνα», μετέδωσε το CNN, «δεν είναι απλώς μητέρα ή εργαζόμενη ή σταρ ή ανθρωπίστρια – τα καταφέρνει να είναι όλα αυτά ταυτόχρονα». Τι λέει η ίδια; «Κατά βάθος, μέσα μου παραμένω εκείνο το πανκιό με τα τατουάζ. Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πώς μου επιτρέπουν την είσοδο σε ορισμένα κτίρια με υψηλά standards ασφαλείας»...

ΕΦ-ΣΥΝ