[ Κώστας Καναβούρης / ARti news / 31.05.16 ]
Δηλαδή τι; Το περίφημο «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς δικαιούται να διατηρεί off shore αρκεί να είναι νόμιμες, δικαιούται να μετακομίζει σε – συνεργαζόμενους έστω – φορολογικούς παραδείσους; Διότι αυτό ακριβώς κάνει το άρθρο 178 του πολυνομοσχεδίου που επιτρέπει σε υπουργούς, βουλευτές και σε μια πλειάδα κρατικών λειτουργών να αναπτύσσουν οικονομικές δραστηριότητες σε μέρη καταδικασμένα στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Σε μέρη που ξεσήκωσαν και ξεσηκώνουν κύματα αγανάκτησης όταν αποκαλύπτονται τέτοιου είδους «δραστηριότητες» που έσφιξαν κι άλλο τη θηλιά στο λαιμό αυτού του ταλαιπωρημένου λαού.
Δεν έχουν καμιά σημασία οι αιτιάσεις για εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας και εναρμόνισής της με το διεθνές πλαίσιο. Δεν έχει καμιά σημασία αν οι διαπρέψαντες σ’ αυτό το άθλημα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (κι από κοντά το Ποτάμι με την αβρόχοις ποσί ηθικολογία του), φωνασκούν επί του συγκεκριμένου άρθρου. Σημασία έχει πως αυτό το άρθρο αποτελεί την επιτομή του αξιώματος πως «ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις». Σημασία έχει ότι με τέτοια άρθρα η κυβέρνηση καταφέρνει καίρια πλήγματα στο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, οι συνέπειες των οποίων μπορεί να αποδειχτούν καταστροφικές για την ίδια, αλλά κυρίως για τη χώρα αφού (μόνο τυφλοί δεν τον βλέπουν), ανοίγουν διάπλατα το δρόμο για το άγρια ρεβανσιστικό και άγρια νεοφιλελεύθερο μπλοκ της αντιπολίτευσης. Γιατί το άρθρο 178 έχει ξεκάθαρο ταξικό πρόσημο.
Και το πρόσημο αυτό μεροληπτεί υπέρ των ευνοημένων και ευνοούντων του συστήματος. Δηλαδή – δικαίως θα πει ο κόσμος – πού στο διάβολο βρίσκεται αυτή η περίφημη μεροληψία υπέρ των αδυνάτων; Στα νησιά Κεημάν; Εκεί όπου, φυσικά, δεν μπορεί να πάει ο καθένας, αφού είναι γνωστό ότι «Ου παντός πλειν ες Κόρινθον». Και είναι δύσκολο να φανταστούμε μια κυβέρνηση που κόπτεται υπέρ των πεινώντων (κυριολεκτικά) και διψώντων, να επιτρέπει σε μέλη της (έστω δυνητικά) και σε μέλη του κράτους το οποίο κυβερνά, να πλέουν με ούριο άνεμο στους φορολογικούς παραδείσους. Νομίμως. Αυτό το άγριο «νομίμως» που είναι εφιάλτης για τη χώρα και τους πολίτες.
Πάραυτα πρέπει να αποσυρθεί, να ανασκευασθεί ή δεν ξέρω τι άλλο, το θλιπτικό άρθρο. Η κυβέρνηση αυτή δεν έχει κανένα δικαίωμα να παίζει «νόμιμα» παιχνίδια με το ήθος της Αριστεράς. Με ένα ήθος το οποίο κερδήθηκε με απίστευτη οδύνη, με απίστευτη πολιτική, ιδεολογική και προσωπική εντιμότητα έως θανάτου. Λοιπόν: αυτή την εξαγνισμένη από το μαρτύριο, αμύθητη περιουσία, η Αριστερά δεν τη χάρισε στην Κυβέρνηση για να την αναμυθεύσει με όρους τρέχουσας σύμβασης στα αστικά νενομισμένα. Αυτή την περιουσία που βρήκε το κουράγιο να κοιμηθεί στον εφιάλτη και να ονειρευτεί το όνειρο, η Αριστερά δεν την ανέθεσε στην Κυβέρνηση, δεν την παραχώρησε και δεν την εκχώρησε. Αυτή την περιουσία η Αριστερά την εμπιστεύτηκε στην Κυβέρνηση υπό όρους. Και τέτοια άρθρα αποτελούν λόγο άρσης της εμπιστοσύνης. Αυτό αλλιώς λέγεται και καταστροφή. Η καταστροφή που λέγαμε και προηγουμένως. Ανυπολόγιστη καταστροφή ακόμα κι αν έχουν υπάρξει μυριάδες ψήφοι εμπιστοσύνης εντός Βουλής. Σημασία έχει η ψήφος εμπιστοσύνης εκτός Βουλής, που με τέτοια άρθρα σπαταλιέται στο στόμα όλων εκείνων με το πρόσημο υπέρ των «εύπορων» κατά Μητσοτάκη, «στρωμάτων» αλλά και των αφρόνως ανοητολογούντων με «αήττητο» αριστερό φρόνημα κριτικής απραξίας.
Το άρθρο 178 πρέπει να αποσυρθεί. Ένα άρθρο ηττημένο στις συνειδήσεις. Ήδη. Βαριά ήττα. Ακόμη μια απώλεια χρόνου. Ακόμη λιγότερος χρόνος για συγγνώμη. Και ο χρόνος τελειώνει…
Σ.Σ. Το άρθρο δόθηκε στο Arti ταυτόχρονα με την ανακοίνωση της κυβέρνησης ότι θα καταργήσει το άρθρο αύριο κιόλας με τροπολογία. Αυτό δεν αλλάζει σε τίποτα την ουσία της κριτικής...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου