Σε κάθε τρομοκρατική επίθεση στην ευρωπαϊκή ήπειρο, η αντίδραση είναι πάντα η ίδια. «Όταν οι τρομοκράτες επιτίθενται στην ΕΥΡΩΠΗ με κεφαλαία γράμματα, η Ευρώπη αντιδρά πεζά», απλώς θρηνεί γράφει ο José Ignacio Torreblanca στην El País, επισημαίνοντας πως τα πάντα στη συμπεριφορά των τζιχαντιστών τρομοκρατών, δείχνουν ένα βαθύ μίσος για τις αξίες της Ευρώπης. Σε ποιές αξίες τάχα αναφέρεται ο αρθρογράφος;
Σε κάθε περίπτωση, οι επιθέσεις στο Παρίσι, έχουν δείξει ότι τον Νοέμβριο δεν ήταν μόνοι οι άνθρωποι ή μια συγκεκριμένη θρησκεία ο στόχος, αλλά ένας τρόπος ζωής, εκείνη των Ευρωπαίων, επιμένει ο Torreblanca. «Η Ευρώπη έχει υποστεί επίθεση [...], αλλά δεν έχει απαντήσει καταλλήλως», γράφει ο αναλυτής, που κατηγορεί τη γαλλική κυβέρνηση ότι δεν ενεργοποίησε την ευρωπαϊκή ρήτρα αλληλεγγύης (κοινή απάντηση των κρατών-μελών της ΕΕ) μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι. Η επιλογή αυτή δείχνει ότι οι κυβερνήσεις ευνοούν την εθνική τους κυριαρχία σε βάρος μιας κοινής απάντησης, κάτι "το οποίο είναι ένα μεγάλο λάθος", σημειώνει ο αρθρογράφος. Αντιμέτωποι με τον κίνδυνο που τους απειλεί, οι Ευρωπαίοι πρέπει να ενωθούν γιατί για την ώρα «η Ευρώπη είναι μια αφηρημένη οντότητα…».
Τα παραπάνω, θα προσθέταμε, επιβεβαιώθηκαν και στην περίπτωση του προσφυγικού όταν η ΕΕ απεδείχθη ανίκανη να αποτρέψει τις μονομερείς ενέργειες των χωρών της μεσευρώπης. Βέβαια, στην προσέγγιση αυτή αποσιωπάται το γεγονός ότι οι πρώτοι που επιχειρούν να εξαφανίσουν έναν ιδιαίτερο τρόπο ζωής, αναφέρομαι σ' αυτόν των μουσουλμάνων, είναι οι δυτικοί. Οι τελευταίοι αντιπαρατίθενται σ' ένα κοινωνικο-οικονομικό και ιδεολογικό πρότυπο, που εμποδίζει την "παγκοσμιοποίηση", δηλαδή τη επιβολή παντού του νεοφιλελεύθερου καταναλωτισμού. Εδώ και πολλά χρόνια, εξάλλου, πολλοί διανοητές μιλούν για τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο μεταξύ της Δύση και του Ισλάμ ( βλέπε πχ τον Μποντριγιάρ).
Σύμφωνα με μία άλλη προσέγγιση, αυτή του ρώσου αναλυτή Maxime Ioussine, οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο αεροδρόμιο και το μετρό των Βρυξελλών στέλνουν τρία μηνύματα του ISIS προς τη διεθνή κοινότητα.
• Πρώτο μήνυμα
Η Δύση δεν μπορεί να μας νικήσει και να μας εξολοθρεύσει παρά το γεγονός ότι στο τέλος της περασμένης εβδομάδας, οι βελγικές μυστικές υπηρεσίες συνέλαβαν τον οργανωτή των επιθέσεων στο Παρίσι, το Νοέμβριο του 2015, Salah Abdelslam. Η πεποίθηση ότι το κίνημα της τζιχάντ υπέστη καίριο πλήγμα με τη σύλληψη αυτή απεδείχθη φενάκη. Οι επιθέσεις στις Βρυξέλλες κατέδειξαν ότι με τη σύλληψη του Abdelslam καταστράφηκε μόνο ένας πυρήνας, αλλά υπάρχουν και άλλοι που είναι ενεργοί.
• δεύτερο μήνυμα
Οι τρομοκράτες θέλουν να δείξουν ότι τα μέτρα ασφαλείας που εφαρμόζονται από τους Ευρωπαίους δεν μπορούν να τους σταματήσουν. Μετά τη σύλληψη του Αμπντεσλάμ στο Molenbeek, φάνηκε ότι τα έκτακτα, αυστηρά μέτρα ασφαλείας που είχαν ληφθεί, ήταν ανεπιτυχή.
Αυτό σημαίνει ότι τίποτα και κανείς δεν μπορεί πλέον να είναι ασφαλής. Ο καθένας μπορεί να σκοτωθεί ανά πάσα στιγμή, σε ένα αεροδρόμιο, ένα σιδηροδρομικό σταθμό, ένα καφέ, ένα θέατρο, ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, παντού. Ο φόβος του θανάτου θα πλανάται πάνω από την Ευρώπη, ενώ οι τζιχαντιστές δεν φοβούνται τον θάνατο. Αυτή είναι η ιδέα που οι τρομοκράτες θέλουν να περάσουν στους Ευρωπαίους.
• Τρίτο μήνυμα
Η επιτυχία των διεθνών δυνάμεων κατά τους τελευταίους μήνες στον πόλεμο εναντίον του ISIS στη Συρία και το Ιράκ δεν έχει καμία επίπτωση στην ελκυστικότητα της ιδέας της παγκόσμιας τζιχάντ, ούτε μπορεί να πλήξει τις ενεργές ομάδες των φανατικών ισλαμιστών στην Ευρώπη. Οι τζιχαντιστές έχουν αρκετές δυνάμεις, μέσα, χρήματα και αποφασιστικότητα για να συνεχίσουν τον αγώνα.
Και ο ρώσος αρθρογράφος καταλήγει διατυπώνοντας την εξής ερώτηση: Πώς η Ευρώπη και ολόκληρος ο πολιτισμένος κόσμος, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, θα πρέπει να απαντήσει; Η μόνη δυνατή απάντηση είναι να μην αλλάξει ο ρυθμός και ο τρόπος ζωής των κατοίκων της. Ο φόβος, η απομόνωση και η παραίτηση είναι το τελευταίο πράγμα που πρέπει να κάνουμε.
Ναι, λοιπόν, δεν πρέπει να αλλάξουμε τρόπο ζωής, όχι βέβαια αυτόν που εννοεί ο Maxime, δηλαδή του άκρατου καταναλωτισμού και των τεράστιων ανισοτήτων, αλλά αυτόν που μιλάει για αλληλεγγύη προς τον Άλλο, τον δοκιμαζόμενο πρόσφυγα, αυτόν που είναι θύμα των «τζιχαντιστών» είτε αυτοί είναι οι φανατικοί του ISIS είτε οι άπληστοι νεοφιλελεύθεροι της Δύσης, που έχουν ως μοναδική ζωτική αρχή και κινούν αίτιο της ύπαρξή τους τη μεγιστοποίηση του κέρδους.
Ναι, η απίστευτη βαρβαρότητα των τζιχαντιστών της Ανατολής έχει το αντίστοιχό της στην τζιχάντ της Δύσης, αυτή που ομνύει σ' εκείνο το ειδωλολατρικό ξόανο που λέγεται κέρδος και το οποίο πίνει το νέκταρ από το κρανίο των δολοφονημένων. Των εκατοντάδων χιλιάδων νεκρών στη Συρία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στην Αφρική, αλλά και των συμβολικά νεκρών, των εκατοντάδων εκατομμυρίων ανέργων και λιμοκτονούντων σε ολόκληρο τον κόσμο. Γι' αυτό ό,τι παρακολουθούμε και παθαίνουμε δεν είναι παρά ένας «ιερός» πόλεμος δύο θρησκειών, αυτής του Ισλάμ από τη μια και του Χρήματος από την άλλη. Και, όπως πάντα, τα θύματα είναι οι αθώοι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου