Ευρώπη και ολοκληρωτικά καθεστώτα

Συντάκτης: 

Γιώργος Σταματόπουλος, efsyn

 

Aνώτατη αξία των κοινωνιών δεν είναι πλέον η ανθρώπινη ζωή. Αποδεικνύεται αυτό καθημερινά τόσο από τους θανάτους εκατομμυρίων ανθρώπων ανά τον πλανήτη λόγω ασιτίας όσο και από τις εγκληματικές ενέργειες φανατισμένων που σκορπίζουν τον όλεθρο και την καταστροφή χωρίς να έχουν ενδοιασμούς για το εάν αθώοι άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους λόγω των δικών τους ενεργειών βίας και τρομοκρατίας.

Ανώτατη αξία είναι πλέον η κατακρεούργηση κάθε αξίας που εμπνεύστηκαν κάποτε οι άνθρωποι για να συνυπάρχουν ειρηνικά, και στη θέση τους έθεσαν άλλες με πρώτη και κύρια την εξουσία και αμέσως μετά το χρήμα.
Εξουσία και χρήμα για να αποκτηθούν δεν είναι ανάγκη να γίνουν αντικείμενο επεξεργασίας από την κοινωνική συνείδηση, δυστυχώς. Ο άνθρωπος είναι θηρίο και το έχει αποδείξει πλειστάκις (σφαγή αιχμαλώτων, βιασμοί, ανασκολοπισμοί, δηλητηριασμοί, γενοκτονίες, στρατόπεδα συγκέντρωσης, ναζισμός, ανθρωπιστικοί βομβαρδισμοί εθνών-κρατών) και δεν έχει τελειωμό η απεχθής λίστα με τα εγκλήματα της ανθρωπότητας κατά του εαυτού της.
Η ζωή συνεχίζεται εντούτοις, λένε οι καλοί μας ρεαλιστές. Ναι, συνεχίζεται, αλλά πώς; Τραυματισμένη, λοιδορημένη, περιφρονημένη, εξευτελισμένη, εκφυλισμένη. Τι θράσος και τι θλίψη για όσους κληροδοτούν μια τέτοια ζωή στα παιδιά τους, στις επόμενες γενιές. Και τι ντροπή έπρεπε να νιώθουν. Μα, νιώθουν κάτι τέτοιο;
Δεν νομίζω. Και όχι μόνο δεν νιώθουν έτσι, αλλά επιμένουν ότι η εξουσία τους είναι αταλάντευτη, ότι μόνο αυτοί οι λίγοι έχουν δίκιο και δικαίωμα να διαφεντεύουν την πεπερασμένη ζωούλα όλων.
Ας μη μας πουν ότι μιαίνουν τη ζωή οι φανατικοί και οι τρομοκράτες της οικουμένης. Ποιος τους έκανε φανατικούς και τρομοκράτες; Οχι η φύση τους, προφανώς, παρά η λειψή παιδεία που μας παρέχουν, η θρησκειοκρατία και η εθελοδουλεία που επιδεικνύουμε οι πλείστοι εξ ημών.
Αφού λοιπόν αυτοί φροντίζουν για την ασφάλειά μας και αφού κινδυνεύει η ελευθερία μας, προτιμούν την πρώτη από τη δεύτερη καθώς, επιπλέον, φαίνεται να συμφωνούμε σχεδόν όλοι με αυτήν τους την προτίμηση: την ασφάλεια δηλαδή έναντι της ελευθερίας.
Η πρώτη, όμως, δεν μπορεί να υπάρξει εάν δεν συρρικνωθεί η δεύτερη, έτσι διατυμπανίζουν. Εχουν βεβαίως κάθε λόγο να το επικαλούνται, μια και η τρομοκρατία ωθεί τους ανθρώπους να υποστούν μείωση ή και αφανισμό των ατομικών τους ελευθεριών προκειμένου να σώσουμε το τομάρι μας.
Κι έτσι θα δούμε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα απρόσμενους ολοκληρωτισμούς να κατακυριεύουν τα πολιτικά και πολιτειακά καθεστώτα του πλανήτη. Για τον εκφασισμό της Ευρώπης έχει ήδη γίνει λόγος. Για την επιβολή, όμως, φασιστικού πολιτεύματος αρνούμαστε να συζητήσουμε· τι σόι τέκνα του διαφωτισμού θα ήμασταν...
Ο (εκ)φασισμός της Ευρώπης έχει αρχίσει να διαφαίνεται· είναι πιο ευκρινής και διαυγής πλέον, μετά και τη συμπεριφορά των κρατών-μελών απέναντι στους πρόσφυγες αλλά και τη Συνθήκη Διατλαντικού Εμπορίου που ετοιμάζονται (που έχουν σχεδόν διαμορφώσει) να υπογράψουν και που θα σημάνει το τέλος του εργαζόμενου αλλά και της εθνικής κυριαρχίας.
Τέτοιες ενέργειες (τρομοκρατικές) απλώς συντομεύουν τις διαδικασίες προς την εγκαθίδρυση ολοκληρωτικών καθεστώτων.