Ακολουθεί κείμενο της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ:1. Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ μπαίνει σε μια δυναμική διαδικασία που στόχο έχει μια νέα προγραμματική σύγκλιση αγωνιστών και δυνάμεων και κατάληξή της επιδιώκεται να είναι η συγκρότηση μιας ευρύτερης και ανώτερης ποιοτικά και ποσοτικά οργάνωσης της Κομμουνιστικής Αριστεράς. Στη χώρα μας, η κρίση του συστήματος, βρίσκει μετά από 7 χρόνια έντονων επεισοδίων τις δυνάμεις της Κομμουνιστικής Αριστεράς πολιτικά αναποτελεσματικές, οργανωτικά στάσιμες ή και συρρικνωμένες, ιδεολογικά σε σύγχυση. Η κρίση υπήρξε μια επικίνδυνη ευκαιρία για να αλλάξουν τα πράγματα στη χώρα και στην Αριστερά, για να δοκιμαστούν άλλα σχέδια, για να μπει στην ημερήσια διάταξη μια μεγάλη πολιτική και κοινωνική αλλαγή, για να τεθούν οι βάσεις ενός άλλου κόσμου που είναι εφικτός και μπορεί να στηθεί ξανά ως όραμα είκοσι χρόνια μετά την «πτώση». Η απουσία, η αδυναμία, η αναξιοπιστία της κομμουνιστικής Αριστεράς στη χώρα μας ήταν καθοριστικός παράγοντας για τη σημερινή κατάληξη.
2. Το καθήκον της ανασκόπησης δυνάμεων και αγωνιστών της Κομμουνιστικής Αριστεράς είναι κρίσιμο και καθοριστικό γιατί πρέπει να τεθεί καθαρά και επιθετικά η απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Ο άλλος, εφικτός κόσμος απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα έχει ονοματεπώνυμο. Είναι η οικοδόμηση μιας άλλης κοινωνίας, πέρα από το όριο του καπιταλισμού. Το καθήκον αυτό γίνεται ακόμη πιο κρίσιμο γιατί πρέπει να αναστραφεί η υποχώρηση, η αναδίπλωση και η ήττα που προκλήθηκε από την εξέλιξη του εγχειρήματος ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πολτοποίησε την ελπίδα του λαού για μια άλλη διέξοδο, κατάστρεψε το ηθικό πλεονέκτημα της διαφορετικότητας της Αριστεράς, αποκάρδιωσε και απογοήτευσε ολόκληρο το λαό. Οι συνέπειες αυτής της αποστασίας θα είναι διαλυτικές και σε βάθος χρόνου. Μια σοβαρή και ουσιαστική διαδικασία ανασυγκρότησης και επανίδρυσης της σύγχρονης κομμουνιστικής αναφοράς στη σημερινή Ελλάδα, με την ταυτόχρονη ανταπόκριση στις πολιτικές και κοινωνικές μάχες και την αποφασιστική συμβολή στα πολιτικά μέτωπα, θα είναι ίσως το μόνο αντίβαρο στο διαφαινόμενο αρνητικό συσχετισμό.
3. Η κρίση οξύνει τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, τόσο στο κέντρο της Ευρώπης και μέσα στην ΕΕ, όσο και στο θερμότερο μέρος του πλανήτη, δηλαδή στη ΝΑ λεκάνη της Μεσογείου και στη Μ. Ανατολή. Ο γεωπολιτικός και οικονομικός έλεγχος της περιοχής σημαίνει τεράστια πλεονεκτήματα στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό. Γενικευμένος πόλεμος δεν έχει κηρυχτεί, αλλά τα πολεμικά επεισόδια είναι καθημερινά. Η Ελλάδα βρίσκεται σε αυτή τη θερμή και γεμάτη ανταγωνισμούς περιοχή, υποβαθμισμένη και υπό καθεστώς νεοαποικιακής εξάρτησης. Η χώρα έχει απωλέσει τη λαϊκή κυριαρχία της, οι μνημονιακές κυβερνήσεις της παραβίασαν συστηματικά το Σύνταγμα και τις στοιχειώδεις δημοκρατικές αρχές, η οικονομική και παραγωγική της δυνατότητα έχει βουλιάξει, ενώ ο δημόσιος πλούτος που απέμεινε βγαίνει στο σφυρί. Η αστική τάξη της χώρας μας οικονομικά ακολουθεί το σχέδιο που επιτάσσει και εκπονεί το Ευρωσύστημα. Δείχνει ότι τα δικά της συμφέροντά της είναι εντός Ευρωζώνης, ανεξάρτητα από το μέγεθος της κοινωνικής καταστροφής που διαρκώς μεγαλώνει. Τα μικρομεσαία στρώματα φτωχοποιούνται διαρκώς, οι εργαζόμενοι συμπιέζονται ασφυκτικά και η εργασία βρίσκεται σε μία διαρκή υποτίμηση. Έχει οικοδομηθεί μια άλλη κοινωνία που σε τίποτα δεν θυμίζει τα τελευταία 30 χρόνια. Δημιουργείται μια νέα γενιά φτωχοποιημένη, που θα ζει χειρότερα από πριν και με μηδενικές προσδοκίες. Η εφαρμογή των μνημονίων σημαίνει μια κοινωνία ακραία νεοφιλελεύθερη, άγρια, βάρβαρη, χωρίς κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη.
4. Η δυσαρέσκεια αυξάνει, η διέξοδος δεν είναι ορατή, ο άλλος δρόμος έμεινε από πολιτικά καύσιμα, όμως η κρίση απειλεί και αυτή τη μνημονιακή κυβέρνηση. Η αναζήτηση εφεδρειών, οι συνεχείς μεταμορφώσεις και μεταλλάξεις του ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε μία μνημονιακή βουλή και με αδύναμη κινηματική αγωνιστική προοπτική, δε σηματοδοτούν το τέλος του κοινοβουλίου που αναδείχθηκε από την εκλογή του Σεπτέμβρη, αλλά σηματοδοτούν τις συνεχείς προσπάθειες αναμόρφωσης του πολιτικού-κομματικού σκηνικού. Η αναμόρφωση που επιχειρείται, γίνεται από τα δεξιά, ενώ από στην Αριστερά προς το παρόν φαίνεται πως παραμένουν μηχανισμοί, νοοτροπίες και σχήματα σκέψης παρελθόντων χρόνων. Η κοινωνική και οικονομική αστάθεια και η αδιέξοδη εφαρμογή ενός ακόμη μνημονίου δεν δημιουργούν συνθήκες ισορροπίας. Η πολιτική δύναμη του Τσίπρα οφείλεται στην αδυναμία και στην αστάθεια των υπολοίπων και όχι σε ένα κοινωνικό ρεύμα στήριξης ή έστω ανοχής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
5. Η ΛΑΕ σωστά δημιουργήθηκε μέσα σε ένα δύσκολο αιφνιδιασμό και σε ένα καταθλιπτικό πολιτικό σκηνικό. Τα αντανακλαστικά, το διάβασμα της προεκλογικής συγκυρίας και των συσχετισμών βρέθηκαν σε χαμηλό επίπεδο και οδήγησαν εκτός Βουλής τη ΛΑΕ, ενώ ταυτόχρονα πληρώθηκαν όλα τα λάθη του παρελθόντος. Είναι μεγάλο το ερώτημα αν μπορεί και κάτω από ποιους όρους να δημιουργηθεί δυναμική μεγάλου μαζικού μετώπου ικανού να διεμβολίσει κινηματικά-πολιτικά και να δώσει αποτελεσματική διέξοδο στους εργαζόμενους και το λαό. Η ΛΑΕ για να μπορεί να έχει φιλοδοξίες πρέπει άμεσα να επανιδρυθεί, να ανασυντεθεί πολιτικά και φυσιογνωμικά. Αυτό σημαίνει κυρίως ανασύσταση των σχέσεων της με τον κόσμο και ειδικά με τη νεολαία, σημαίνει διαρκές μετωπικό κάλεσμα στη δράση αλλά και στις πολιτικές πρωτοβουλίες σε όλους όσους κινούνται στη κατεύθυνση της φιλολαϊκής διεξόδου και της σύγκρουσης με το μνημόνιο και το ευρωσύστημα. Ανασύνθεση σημαίνει επιπλέον και άλλη λειτουργία, πρόσωπα και φυσιογνωμία. Η ΛΑΕ πρέπει να αλλάξει και πολιτικά, να γίνει πιο επιθετική και ανταγωνιστική με το σύστημα και την κυβέρνηση. Δεν επιτρέπεται η παθητική αναμονή εξελίξεων εντός κυβερνητικής παράταξης ή ακόμα και η συνύπαρξη με τις μνημονιακές κυβερνητικές δυνάμεις σε συνδικαλιστικό και αυτοδιοικητικό επίπεδο. Η πολιτική ταυτότητα της ΛΑΕ πρέπει να αποδεικνύει το ανατρεπτικό και το συγκρουσιακό, να αναδεικνύει τη λαϊκή διέξοδο από την κρίση, ένα νέο μοντέλο και πρότυπο κοινωνίας, οικονομίας, δημοκρατίας, ένα άλλο δρόμο για τη χώρα. Όλα τα προηγούμενα σημαίνουν προϋποθέσεις οι οποίες σήμερα δεν υπάρχουν αλλά πρέπει να παλευτούν. Χρειάζεται πολιτικό σχέδιο δράσης και πράξης και όχι απλά τοποθέτησης, από κοινού με τις δυνάμεις που μοιράζονται κοινούς προβληματισμούς, για την ταυτότητα και τη φυσιογνωμία που πρέπει να αποκτήσει η ΛΑΕ.
6. Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ συγκροτήθηκε πριν τρία χρόνια υπό ανώμαλες συνθήκες που δεν επέτρεψαν τη φυσιολογική εξέλιξη ενός σχεδίου πολιτικής παρέμβασης. Ταυτόχρονα όμως υπήρξαν εκτιμήσεις για το νέο κύκλο που ανοίγει η μνημονιακή περίοδος στη χώρα, κατά τον οποίο η αντιπαράθεση με τον ιμπεριαλισμό και τη μορφή που παίρνει στην Ευρωπαϊκή ήπειρο (ΕΕ, Ευρωζώνη) αποκτά πρωτεύουσα σημασία. Αποτέλεσμα της ιδιόμορφης γέννησης της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ υπήρξε ο ετεροκαθορισμός, η αντίληψη χαμηλού ειδικού βάρους, η ανασφάλεια στις πολιτικές μας πρωτοβουλίες, η αίσθηση της προσωρινότητας. Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ έθεσε πολιτικές κατευθύνσεις και σημεία αιχμής που αποδείχθηκαν καίρια, καθώς εκ του αποτελέσματος οι αφετηριακές εκτιμήσεις για το χαρακτήρα της κρίσης, το ρόλο του ιμπεριαλισμού, την κεντρικότητα του ρόλου της ΕΕ και της Ευρωζώνης, το χαρακτήρα του κοινωνικοπολιτικού μετώπου διεξόδου, του χαρακτήρα και της εξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα αποτελούν κοινό τόπο. Ενδιάμεσα όμως ένα μεγάλο δυναμικό της Αριστεράς βρέθηκε σε πλήρη αποπροσανατολισμό, σαγηνευμένο και σε παραζάλη από την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία και τελικά σήμερα, βρίσκεται σε σημαντικό βαθμό απογοητευμένο και υπό ιδιώτευση. Υπήρξε παράλληλα ένας συσχετισμός δύναμης, νοοτροπιών, παραγόντων, «κομματικών συμφερόντων» της σύνολης Αριστεράς, που δεν επέτρεψε να δοκιμαστεί τόσο η γραμμή του μετώπου όσο και η σύγκρουση με το ευρωσύστημα σαν αφετηριακό σημείο φιλολαϊκής διεξόδου από την κρίση. Το πολιτικό σχέδιο της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ, με βάση αυτά τα δεδομένα, την ποιότητα και την ποσότητά της άρχιζε και τελείωνε γύρω από διαδοχικά σχήματα οριακής εμβέλειας, που εξαντλούνταν σε προσπάθειες κορυφής για ένα μέτωπο στα όρια των γνωστών εδώ και χρόνια μηχανισμών - ηγεσιών.
7. Από τα τρία συνθήματα που επιχείρησαν να χαρακτηρίσουν την ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στη συγκρότησή της (Για την ανασυγκρότηση της Κομμουνιστικής Αριστεράς, Για ένα μέτωπο διεξόδου από την κρίση, Για την οργάνωση του λαού) υποτιμήθηκε η δουλειά και η σχέση με τον κόσμο. Οι περιπέτειες συγκρότησης μετώπου διεξόδου, με τους όρους και υπό τις συνθήκες που περιγράφηκαν παραπάνω οδήγησαν στα γνωστά αποτελέσματα. Η ανάγκη της ανασύνθεσης της κομμουνιστικής Αριστεράς τέθηκε με επίμονο τρόπο και έχει προς το παρόν δώσει αποτελέσματα τέτοια, που μία διαδικασία ενοποίησης με οργανωμένες και ανένταχτες δυνάμεις είναι σήμερα εφικτή. Αυτή η διαδικασία σύγκλισης δυνάμεων και αγωνιστών με αναφορά στην κομμουνιστική Αριστερά, θα αποτελεί άμεση και σημαντική συνεισφορά στην υπόθεση συγκρότησης ενός σύγχρονου και μαζικού κομμουνιστικού φορέα. Ένας τέτοιος φορέας θα συνδιαμορφωθεί μέσα από την ώσμωση, μέσα από κοινούς αγώνες, δράση, πράξη και όχι απλά συζήτηση, μέσα από τη διαβούλευση, την ενότητα και την πάλη των απόψεων, το βάθεμα αλλά και την απόρριψη στοιχείων από τα διαφορετικά ιδεολογικοπολιτικά ρεύματα του κομμουνιστικού κινήματος κατά τον 20ο αιώνα. Εκ των πραγμάτων και αντικειμενικά, μια τέτοια ευρύτερη διαδικασία συγκρότησης ενός κομμουνιστικού φορέα αφορά δυνάμεις από όλα τα ιστορικά ρεύματα του κομμουνιστικού κινήματος, καθώς κανένα από αυτά δεν μπόρεσε να απαντήσει στην ήττα του 20ου αιώνα. Οι δυνάμεις που σήμερα επιθυμούν και μπορούν να πάρουν μέρος σε μια τέτοια διαδικασία είναι δυνάμεις που συναντήθηκαν σε βασικές εκτιμήσεις μέσα στην κρίση. Το τελευταίο διάστημα οι δυνάμεις αυτές συναντήθηκαν στα πλαίσια των προσπαθειών συγκρότησης της μετωπικής αριστερής συμπόρευσης, αλλά και στη δοκιμασία της ΛΑΕ. Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ προχώρησε με την ΑΡΑΝ και άλλους αγωνιστές στη δημιουργία ενός συντονισμού ώστε να δημιουργηθούν οι πολιτικοί και οργανωτικοί όροι για μια ενοποιητική διαδικασία. Η μέχρι σήμερα εμπειρία, ο κοινός βηματισμός και οι διαδικασίες συζήτησης και κοινής στάσης, επιβεβαιώνουν ότι υπάρχουν οι όροι να προχωρήσουν αποφασιστικά και θετικά οι διαδικασίες συγκρότησης μιας νέας ενιαίας οργάνωσης. Τα κείμενα που έχουν προκύψει από τις ομάδες εργασίες (για τις προγραμματικές θέσεις και τις αρχές λειτουργίες) αποτελούν μια ανοικτή και υπό διαμόρφωση βάση συζήτησης, όχι μόνο ανάμεσα στις οργανώσεις που πήραν την πρωτοβουλία για αυτή τη διαδικασία, αλλά και με το σύνολο του δυναμικού που μπορεί να θέλει να εμπλακεί.
8. Η διαδικασία σύγκλισης αυξάνει τα καθήκοντα συγκρότησης, παρέμβασης και απεύθυνσης. Επιδίωξή μας δεν είναι η αναπαραγωγή πεπατημένων του παρελθόντος, αλλά η συγκρότηση του αναγκαίου περιεχομένου και της αναγκαίας μορφής για την κομμουνιστική Αριστερά του 21ου αιώνα. Σε αυτή τη διαδικασία η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ προσέρχεται με κριτική και αυτοκριτική στάση για τις αντιλήψεις και τις συμπεριφορές που κυριαρχούν στην κομμουνιστική Αριστερά και την καθιστούν αδύναμη, κατακερματισμένη, αναποτελεσματική και απούσα. Η διαδικασία αυτή πρέπει να έχει στόχο την εμπλοκή, στήριξη και συμμετοχή ενός ευρύτερου δυναμικού που σήμερα στέκεται και με ενδιαφέρον, αλλά και με επιφύλαξη απέναντι σε αυτή την πρωτοβουλία. Μένει να αποδείξουμε ότι μια τέτοια διαδικασία προγραμματικής συγκρότησης απαντά στις αγωνίες και στις προσδοκίες πολλών αγωνιστών για να υπάρξουν αποφασιστικά βήματα προς μια σύγχρονη, αποτελεσματική και μετωπική κομμουνιστική Αριστερά. Η διαδικασία αυτή έχει ανοικτό χαρακτήρα. Καλούμε δυνάμεις και αγωνιστές που έχουν αντίστοιχους προβληματισμούς να πάρουν ενεργητικό μέρος σε αυτή τη διεργασία.
9. Για τα επόμενα βήματα της διαδικασίας σύγκλισης:
α. Τα δύο βασικά κείμενα (θέσεων και οργανωτικών αρχών) συζητιούνται στις οργανώσεις και στον αρχικό κύκλο που συμμετέχει στη διαδικασία αυτή, ενώ μετά από τις απαραίτητες αλλαγές δημοσιοποιούνται και αποτελούν ανοικτή και υπό διαμόρφωση βάση συζήτησης για τη νέα οργάνωση. Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ επιδιώκει το μεν κείμενο των θέσεων να αποτελεί ένα σαφές, κωδικό και συγκεκριμένο σώμα εκτιμήσεων για το σύγχρονο κόσμο, την Ελλάδα και τη στρατηγική της κομμουνιστικής Αριστεράς, το κείμενο των οργανωτικών αρχών να προσανατολίζεται στην αποτελεσματική λειτουργία μιας οργάνωσης δράσης με στόχο την ανατροπή των συσχετισμών στην κοινωνία.
β. Σε πανελλαδική κλίμακα αλλά και σε πόλεις του εξωτερικού, που υπάρχουν δυνάμεις ή σύντροφοι που επιθυμούν να συζητήσουν για αυτή τη διαδικασία, στήνονται συζητήσεις με βάση αυτά τα κείμενα. Επίσης πραγματοποιούνται εκδηλώσεις σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας το Γενάρη.
γ. Ανά θεματική (εργασία, νεολαία, γειτονιά κλπ), στήνονται κοινές συσκέψεις για την πολιτική γραμμή, τις μορφές οργάνωσης και δράσης αμέσως μετά.
δ. Δοκιμάζεται κοινό site που υποστηρίζει αυτή τη διαδικασία.
ε. Κατατίθεται κοινό σχέδιο και προτάσεις στη ΛΑΕ για την πολιτική της γραμμή και το πολιτικό και οργανωτικό της σχέδιο τους επόμενους μήνες.
στ. Στα τέλη του Απρίλη 2016 προσδιορίζεται το κοινό συνεδριακό ιδρυτικό σώμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου