«Μες τις πέτρες άνθισα και μεγάλωσα»

Γράφει ο  ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΗΣ

Εικονίζονται οι πέτρες που έπαιξαν ρόλο στην ιστορία της Πάρου. Στην πρώτη σειρά από κάτω προς τα πάνω βρίσκονται ο οψιδιανός και η μυλόπετρα. Στη δεύτερη σειρά πάλι από κάτω προς τα πάνω είναι ο χαλαζίας, ο γνεύσιος και το μάρμαρο. Κάθε μια έχει διαφορετική όψη, ηχεί αλλιώς, χαϊδεύει με τη δική της αίσθηση το χέρι σου.
 - Ο οψιδιανός χρησιμοποιήθηκε χιλιάδες χρόνια πριν για την κατασκευή εργαλείων και όπλων από τη νεολιθική εποχή. Εξορυσσόταν στη Μήλο και ταξίδευε σε όλο το Αιγαίο. Στον νεολιθικό οικισμό του Σάλιαγκου βρίσκουμε ακόμα κομμάτια από τα απολεπίσματα. Δεν υπάρχει μουσείο που να μην εκθέτει αντικείμενα (βέλη, βελόνες, κοπίδια) από οψιδιανό.
- Η μυλόπετρα χρησιμοποιήθηκε για την καταριά (κάτω πέτρα) και παναριά (πάνω πέτρα) των ανεμόμυλων από την εποχή της Τουρκοκρατίας. Το πέτρωμα λέγεται τραχείτης και ερχόταν από Μήλο και Κίμωλο. Υπάρχει και στην Πάρο, αλλά όχι τέτοιας ποιότητας και ποσότητας ώστε να δίνει μυλόπετρες.
- Ο χαλαζίας (πυριτόλιθος) απετέλεσε βασικό υλικό για την κατασκευή εργαλείων και όπλων από την παλαιολιθική εποχή.
- Ο γνεύσιος έγινε υλικό βασικό για το χτίσιμο σπιτιών μαζί με το σχιστόλιθο, για τις ξερολιθιές μαζί με το μάρμαρο και για τα καλντερίμια. Πρόκειται για μεταμορφωμένο γρανίτη και μαζί με το μάρμαρο αποτελούν βασικά πετρώματα του νησιού και βρίσκονται παντού.
- Το μάρμαρο, το καμάρι της Πάρου, το καλύτερο του κόσμου με την μεγάλη διαφάνεια, χρησιμοποιήθηκε παντού και άλλη ώρα θα πούμε γι’ αυτό περισσότερα. Πώς μεταφέρθηκε μέχρι την Παλαιστίνη το 1000 π.Χ. για να χτιστεί ο ναός του Σολομώντα; Αλλά και μέχρι τη Μήλο που πήγε για την Αφροδίτη και τον Ποσειδώνα μυστήριο είναι.