Αριθμοί βαμμένοι με αίμα

[ Κώστας Καναβούρης /02.02.16

Πριν από ένα χρόνο και κάτι, δημοσιεύτηκε (19/1/2015) το πρώτο μου κείμενο, εδώ στο Artinews, με τίτλο «Το ουρλιαχτό των αριθμών». Έγραφα εκεί ανάμεσα σε άλλα (λίγες μέρες πριν την πρώτη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις 25 Ιανουαρίου) ότι «(…) η αριθμοποίηση και της πολιτικής και της οικονομίας μονάχα δεινά επισώρευσε». Και λίγο παρακάτω: «Το σύστημα προσπαθεί να κάνει τους αριθμούς να ουρλιάξουν». Ένα χρόνο μετά ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιβεβαίωσε με σκοτεινά πανηγυρικό τρόπο και με (δυστυχώς όχι εκπλήσουσα) ωμότητα, το αληθές των γραφομένων μου. Τούτο έγινε στην πρώτη του κιόλας ομιλία στην Βουλή ως αρχηγός πλέον της ΝΔ, κατά την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για το Ασφαλιστικό. Ένα πρόβλημα που τόσο διογκώθηκε από τις εγκληματικές πολιτικές (και τις κλοπές) των προηγούμενων κυβερνήσεων, ώστε σήμερα να μην είναι ακανθώδες, αλλά ακάνθινο στεφάνι στο μέτωπο των πολλαπλά χειμαζόμενων πολιτών, (όλων των ηλικιών) αυτής της χώρας. Αποκαλυπτικά θρασύς και αναίσχυντα αποκαλυπτικός ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε, απευθυνόμενος φυσικά στην Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό, ψέγοντας τους για την κατεύθυνση και την απεύθυνση της πολιτικής της Αριστεράς, ψέγοντάς τους δηλαδή γι’ αυτό που (πρέπει να) είναι η περηφάνεια της Αριστεράς, το νεύμα της προς τον κόσμο. Είπε λοιπόν ο αρχηγός Μητσοτάκης, αυτή η καινούργια γενιά της πολιτικής από τα θηριώδη τζάκια: «Δεν σας αρέσουν οι αριθμοί. Βλέπετε εσείς ενδιαφέρεστε μονάχα για τους ανθρώπους (σ. σ. να διακρίνω εδώ και μια διακριτική αποφορά υψηλόφρυδης ειρωνείας;). Όμως οι αριθμοί λένε την πραγματικότητα».
Δεν υπάρχει νομίζω καλύτερη απόδειξη ότι δεν είναι όλοι ίδιοι. Ότι ισχύει, ειδικά σήμερα στις μέρες του αφηνιασμένου καπιταλισμού, απολύτως ο διαχωρισμός μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς. Γιατί ναι: η Αριστερά απευθύνεται στο αρίφνητο του ανθρώπου και η Δεξιά πηγάζει από την «δόξα» αριθμών εις βάρος του ανθρώπου. Αυτή είναι η πραγματικότητα που βυθίζεται μέσα στους δείκτες και τους κανίβαλους – αριθμούς. Ας φαντασθούμε μια απλή αναστροφή των όσων είπε ο new entry αρχηγός. Ας φαντασθούμε να του έλεγε ο Πρωθυπουργός το εξής: «Δεν σας αρέσουν οι άνθρωποι. Βλέπετε, εσείς ενδιαφέρεστε μονάχα για τους αριθμούς. Όμως οι άνθρωποι λένε την πραγματικότητα».
Ε, ναι αυτή είναι η διαφορά μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς: η Αριστερά θεωρεί ότι την πραγματικότητα την λένε, την ζουν, την διαμορφώνουν οι άνθρωποι. Οι ίδιοι που την διηγούνται με τις χαρές, με τις λύπες και με τις τραγωδίες τους. Η Δεξιά θεωρεί ότι την πραγματικότητα την λένε οι αριθμοί, γιατί αυτοί είναι η πραγματικότητα: οι επιλήσμονες αριθμοί.
Και αυτό είναι απάνθρωπο. Μέσα στον Ιανουάριο, για παράδειγμα 244 άνθρωποι (μεταξύ τους μικρά παιδιά και βρέφη) πνίγηκαν μέσα στα νερά του Αιγαίου. Πνίγηκαν μέσα στην τρικυμισμένη θάλασσα των αριθμών που έφτιαξαν μια πραγματικότητα θανάτου. Γιατί βέβαια οι πνιγμένοι δεν μπορούν να διηγηθούν την ανείπωτη τραγωδία της πραγματικότητας. Μένει πίσω τους ο αριθμός: 244. Ποια πραγματικότητα λέει αυτός ο αριθμός; Ποια ανεκδιήγητη πραγματικότητα ουρλιάζει, το ουρλιαχτό τέτοιων αριθμών.
Την πραγματικότητα όπου οι αριθμοί καταπίνουν τους ανθρώπους. Την πραγματικότητα που μετατρέπει την αναρίθμητη θάλασσα που κολυμπήσαμε σε δήμιο. Την πραγματικότητα που μετατρέπει τη φιλοσοφία και την ποίηση που αναδύθηκε από το Αιγαίο, σε φρικτό γλυκασμό και κατάκοιτο συμπέρασμα. Αυτή είναι η πραγματικότητα στο αριθμητήριο με τα συρματοπλέγματα, του Κ. Μητσοτάκη και των ισχυρών της Ε.Ε.
Αυτή η πραγματικότητα, αυτά τα συρματοπλέγματα είναι που πρέπει να κοπούν. Για να μην αγκυλώνονται πάνω τους οι άνθρωποι. Και να μην βάφονται με αίμα οι αριθμοί.

Σημείωση: Ο Ιανουάριος όπου 244 ψυχές χάθηκαν στο Αιγαίο, είναι ο μήνας του Ιανού. Το ένα του πρόσωπο κοιτάζει τον χρόνο που πέρασε, το άλλο κοιτάζει τον χρόνο που έρχεται. Αλλά ο χρόνος δεν είναι αριθμός. Είναι άνθρωποι. Χωρίς αυτούς δεν υπάρχουν αριθμοί. Ας αποφασίσουμε λοιπόν προς τα πού θα κοιτάξουμε.