13 Αυγούστου 1968... Ο Αλέκος Παναγούλης προσπάθησε να δολοφονήσει τον Παπαδόπουλο με εκρηκτικά, τα οποία έσκασαν λίγα δευτερόλεπτα νωρίτερα και γλύτωσε...

Κατά τη διάρκεια της χούντας, ο έφεδρος αξιωματικός Αλέκος Παναγούλης φεύγει στην Κύπρο αρνούμενος να υπηρετήσει το χουντικό καθεστώς. Εκεί αποφασίζει να δολοφονήσει τον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο. Το σχέδιο ήταν ν’ ακολουθήσουν βομβιστικές επιθέσεις στην Αττική, ώστε να δημιουργηθεί χάος κι αναρχία και να κλονισθεί η χούντα. Ο Πολύκαρπος Γεωργατζής ήταν πρώην υπουργός Άμυνας της Κύπρου. Στον διπλωματικό σάκο, που δεν περνά από έλεγχο, στέλνει στον Παναγούλη τα εκρηκτικά, τα οποία δεν ήταν κατάλληλα για μεγάλες εκρήξεις.

Ο Παναγούλης έχει ετοιμάσει ένα σχέδιο και τηρεί απόλυτα τους συνωμοτικούς κανόνες. Η επιλογή του σημείου στο οποίο θα δολοφονούσε τον δικτάτορα είχε γίνει μετά από πολλές επιτόπιες έρευνες. Το 31ο χιλιόμετρο της Αθηνών – Σουνίου κρίθηκε ως το κατάλληλο σημείο. Ακριβώς κάτω από την εθνική υπάρχει μια υπόγεια σήραγγα μήκους 7 μέτρων. Ο Παναγούλης αποφάσισε ότι εκεί μπορούσε να κρύψει τα εκρηκτικά, που θα εξουδετέρωναν τον δικτάτορα. Το σχέδιο ήταν παράτολμο, αλλά έτσι ήταν και ο Παναγούλης. Η τεχνική ήταν να καλυφτούν οι εκρηκτικές ύλες με μπετόν και να μεταφερθούν στο πορτ μπαγκάζ ενός ταξί.

Το πρωί της 13ης Αυγούστου του 1968, όπως κάθε μέρα, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος κινείται παραλιακά από το Λαγονήσι προς την Αθήνα.

Τον συνοδεύει μια μικρή φάλαγγα αυτοκίνητων, που τον προστατεύει. Ο Παναγούλης καραδοκεί στο 38ο χιλιόμετρο. Στο σημείο όμως, βρίσκεται ένα ζευγαράκι που ερωτοτροπεί κι έτσι καθυστερεί η τοποθέτηση των εκρηκτικών. Την κρίσιμη ώρα οι ενέργειες του Παναγούλη γίνονται σχεδόν μηχανικά. Κρύβεται στα βράχια και περιμένει την κατάλληλη στιγμή που θα περνά η πομπή για να πατήσει τον εκρηκτικό μηχανισμό. Η τύχη όμως ήταν με το μέρος του πραξικοπηματία. Η αυτοσχέδια βόμβα έσκασε, αφού είχε περάσει το αυτοκίνητό του. Ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου έσωσε έναν δικτάτορα και καταδίκασε μια χώρα. Ενώ είχε υπονομεύσει έξι σημεία, η μπαταρία που είχε από ένα παλιό αυτοκίνητο δεν μπόρεσε να τροφοδοτήσει και τα έξι σημεία και έσκασε μόνο το ένα.

Η καταδίωξη

Η καταδίωξη του Παναγούλη ξεκινά αμέσως μετά την έκρηξη. Ο ίδιος προσπαθεί να φτάσει σε μια βάρκα, όπου τον περίμεναν κάποιοι συνεργάτες του. Αστυνομία, στρατός και χωροφυλακή χτενίζουν την περιοχή. Μετά από δύο ώρες τον εντόπισαν κάτω από ένα βράχο που είχε κρυφτεί και τον έπιασαν. Την επομένη, τα πρωτοσέλιδα των ελεγχόμενων εφημερίδων μιλούν για εκδηλώσεις συμπάθειας υπέρ του πρωθυπουργού, καθώς και για την αγανάκτηση που προκάλεσε στον κόσμο η απόπειρα δολοφονίας του Παπαδόπουλου.

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, χιλιάδες ήταν και τα συγχαρητήρια τηλεγραφήματα προς τον πρωθυπουργό. Οι εφημερίδες γράφουν ότι η επίθεση στόχευε: «Πρώτον εις την ανακοπήν του τουριστικού ρεύματος προς την Ελλάδαν. Δεύτερον: Εις την ανατροπήν της επικρατούσης εντυπώσεως περί των αρίστων συνθηκών τάξεως, γαλήνης και ασφαλείας οι οποίαι χαρακτηρίζουν την χώρα μας». Ο Παπαδόπουλος δίνει στον εαυτό του προαγωγή σε ηρώα και στήνει μνημείο στο σημείο της αποτυχημένης επίθεσης, με έξοδα του 32ου συντάγματος πεζοναυτών, «εις ενθύμιον της τυφλούς επίθεσης επί του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπαδόπουλου».

Ο Αλέκος Παναγούλης οδηγείται στο κολαστήριο του ΕΑΤ/ ΕΣΑ. Τα βασανιστήρια που ακολούθησαν ήταν αντάξια της ιεράς εξέτασης. Τον κρέμασαν ανάποδα, του έκαναν φάλαγγα, του τρύπησαν την ουρήθρα με βελόνα, τον ξυλοκόπησαν, τον ταπείνωσαν, αλλά δεν έσπασε.

Στο τέλος ο Ιωαννίδης αναγνώρισε ότι ο Παναγούλης δεν πρόκειται να μιλήσει ποτέ. Τον χαρακτήρισε ως τον έναν στο εκατομμύριο που θα άντεχε. Ο Παναγούλης δεν ήθελε τον έπαινο του σκοτεινού δικτάτορα. Ήταν ένας σπάνιος άνθρωπος που έζησε μια σπάνια ζωή. Ο Αλέκος Παναγούλης γεννήθηκε στις 2 Ιουλίου του 1939.

mixanitouxronou (μεσω sibilla)