Παρακολουθώντας σήμερα μία συζήτηση για την οικονομική κρίση,
Πιτσιρίκο, και σε συνδυασμό με όσα βλέπω να γίνονται στην Ελλάδα,
σκέφτομαι ότι μια πολύ σημαντική συνέπεια της χρεωκοπίας για μία χώρα
είναι η αποξένωση που δημιουργείται μεταξύ των κατοίκων της. Εντάξει,
ίσως να πρέπει να υπάρχει και η προδιάθεση γι’ αυτό, να έχεις την
ανάλογη νοοτροπία. Μπορεί στις χώρες που αντιστάθηκαν να μην την είχαν.
Απομακρύνονται οι άνθρωποι, γίνονται ξένοι με τον διπλανό τους, όπως λέει και η ίδια η λέξη, και στη συνέχεια αντίπαλοι.
Στην Ελλάδα έχουμε περάσει στο τελευταίο στάδιο πλέον.
Δυστυχώς, δεν βλέπω πουθενά ομοψυχία κι αυτό είναι ένας βασικός παράγοντας που μπλοκάρει οποιαδήποτε προσπάθεια για να βγει η χώρα από την κρίση.
Πλέον οι Έλληνες έχουν γίνει αντίπαλοι μεταξύ τους σε ένα φανταστικό πόλεμο, ο οποίος υπάρχει μόνο στο μυαλό τους.
ΝΔ εναντίον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος θα σώσει τη χώρα με τέτοια οπαδική συμπεριφορά που πλέον ούτε σε γήπεδο δε συναντάς.
Δημόσιοι υπάλληλοι εναντίον ιδιωτικών υπαλλήλων για το ποιος κατέστρεψε το κράτος και ποιος δουλεύει περισσότερο.
Νέοι εναντίον μεσηλίκων για τις πολιτικές επιλογές του καθενός και το ποιος κατέστρεψε ποιον.
Α ναι, και η τελευταία μόδα: Έλληνες της Ελλάδας εναντίον Ελλήνων του εξωτερικού.
Ως μετανάστρια του τρίτου μνημονίου που έφυγε μέσα σε κακό χαμό, έχω βιώσει από πρώτο χέρι την κατακραυγή, σου τα έχω ξαναγράψει.
Και δεν έχει τέλος ο κατάλογος.
Έχουν πέσει στην παγίδα του αποπροσανατολισμού και ασχολούνται με το διπλανό τους αντί να ενωθούν και να κυνηγήσουν τον πραγματικό εχθρό.
Αλληλοκατηγορούνται αντί να δράσουν.
Μπορεί να θέλουν, να το ξέρουν μέσα τους ότι δεν μπορούν να
κατηγορήσουν τον διπλανό τους για τα λάθη που και αυτοί έκαναν, αλλά δεν
μπορούν να δεχτούν την αλήθεια.
Αλλά, όπως θα έλεγες κι εσύ, τι σημασία έχουν αυτά στα προτεκτοράτα;
Εγώ ρομαντική δεν είμαι, Πιτσιρίκο ούτε θεωρώ ότι το καλό θα νικήσει, το σύμπαν θα συνωμοτήσει και άλλα τέτοια ωραία και φιλοσοφικά.
Εάν γίνει το θαύμα που είπες σε κάποιο προηγούμενο κείμενο, αυτό δεν θα γίνει επειδή ενωθήκαμε.
Θα γίνει με βία.
Μακάρι να βγω λάθος.
Φιλιά
Ελένη
Υ.Γ. Η νέα μόδα είναι να κατηγορούνται οι μετανάστες που δεν πήγαν διακοπές στην Ελλάδα αυτό το καλοκαίρι; Δεν ήξερα ότι είναι υποχρεωτικό, είμαι και καινούρια στο κλαμπ. Σε αυτό το σημείο συντάσσομαι απόλυτα με το κείμενο του Ηλία. Εγώ πάντως έχω πει στους φίλους μου που αγαπώ και μου λείπουν να κανονίσουμε να πάμε όλοι μαζί Κούβα που το έχω και καημό ή να πάμε να κάνουμε Χριστούγεννα κάπου που να έχει καλοκαίρι.
(Αγαπητή Ελένη, είναι πραγματικά εντυπωσιακό πως πάρα πολλοί Έλληνες συνεχίζουν να κατηγορούν τον διπλανό τους και όχι αυτούς που τους ξέσκισαν τις ζωές. Επιτίθεται ο ένας στον άλλον και όχι στην εξουσία. Δυστυχώς, το πρόβλημα του Έλληνα δεν ήταν ποτέ η εξουσία αλλά ο άλλος Έλληνας. Σχεδόν εφτά χρόνια μετά την χρεοκοπία, αυτό είναι πια εμφανές. Στα social media βγάζει μάτι. Ελένη, θέλω να πιστεύω πως θα γίνει κάποια στιγμή αντιληπτό πως αυτό δεν οδηγεί σε τίποτα καλό -αντιθέτως, οδηγεί στην καταστροφή- και οι Έλληνες θα ενωθούν και θα αντεπιτεθούν. Να είσαι καλά.)
Στην Ελλάδα έχουμε περάσει στο τελευταίο στάδιο πλέον.
Δυστυχώς, δεν βλέπω πουθενά ομοψυχία κι αυτό είναι ένας βασικός παράγοντας που μπλοκάρει οποιαδήποτε προσπάθεια για να βγει η χώρα από την κρίση.
Πλέον οι Έλληνες έχουν γίνει αντίπαλοι μεταξύ τους σε ένα φανταστικό πόλεμο, ο οποίος υπάρχει μόνο στο μυαλό τους.
ΝΔ εναντίον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος θα σώσει τη χώρα με τέτοια οπαδική συμπεριφορά που πλέον ούτε σε γήπεδο δε συναντάς.
Δημόσιοι υπάλληλοι εναντίον ιδιωτικών υπαλλήλων για το ποιος κατέστρεψε το κράτος και ποιος δουλεύει περισσότερο.
Νέοι εναντίον μεσηλίκων για τις πολιτικές επιλογές του καθενός και το ποιος κατέστρεψε ποιον.
Α ναι, και η τελευταία μόδα: Έλληνες της Ελλάδας εναντίον Ελλήνων του εξωτερικού.
Ως μετανάστρια του τρίτου μνημονίου που έφυγε μέσα σε κακό χαμό, έχω βιώσει από πρώτο χέρι την κατακραυγή, σου τα έχω ξαναγράψει.
Και δεν έχει τέλος ο κατάλογος.
Έχουν πέσει στην παγίδα του αποπροσανατολισμού και ασχολούνται με το διπλανό τους αντί να ενωθούν και να κυνηγήσουν τον πραγματικό εχθρό.
Αλληλοκατηγορούνται αντί να δράσουν.
Αλλά, όπως θα έλεγες κι εσύ, τι σημασία έχουν αυτά στα προτεκτοράτα;
Εγώ ρομαντική δεν είμαι, Πιτσιρίκο ούτε θεωρώ ότι το καλό θα νικήσει, το σύμπαν θα συνωμοτήσει και άλλα τέτοια ωραία και φιλοσοφικά.
Εάν γίνει το θαύμα που είπες σε κάποιο προηγούμενο κείμενο, αυτό δεν θα γίνει επειδή ενωθήκαμε.
Θα γίνει με βία.
Μακάρι να βγω λάθος.
Φιλιά
Ελένη
Υ.Γ. Η νέα μόδα είναι να κατηγορούνται οι μετανάστες που δεν πήγαν διακοπές στην Ελλάδα αυτό το καλοκαίρι; Δεν ήξερα ότι είναι υποχρεωτικό, είμαι και καινούρια στο κλαμπ. Σε αυτό το σημείο συντάσσομαι απόλυτα με το κείμενο του Ηλία. Εγώ πάντως έχω πει στους φίλους μου που αγαπώ και μου λείπουν να κανονίσουμε να πάμε όλοι μαζί Κούβα που το έχω και καημό ή να πάμε να κάνουμε Χριστούγεννα κάπου που να έχει καλοκαίρι.
(Αγαπητή Ελένη, είναι πραγματικά εντυπωσιακό πως πάρα πολλοί Έλληνες συνεχίζουν να κατηγορούν τον διπλανό τους και όχι αυτούς που τους ξέσκισαν τις ζωές. Επιτίθεται ο ένας στον άλλον και όχι στην εξουσία. Δυστυχώς, το πρόβλημα του Έλληνα δεν ήταν ποτέ η εξουσία αλλά ο άλλος Έλληνας. Σχεδόν εφτά χρόνια μετά την χρεοκοπία, αυτό είναι πια εμφανές. Στα social media βγάζει μάτι. Ελένη, θέλω να πιστεύω πως θα γίνει κάποια στιγμή αντιληπτό πως αυτό δεν οδηγεί σε τίποτα καλό -αντιθέτως, οδηγεί στην καταστροφή- και οι Έλληνες θα ενωθούν και θα αντεπιτεθούν. Να είσαι καλά.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου