Γεια σου Πιτσιρίκο,
Καιρό έχω να σου γράψω. Πήγα και διακοπές Νάξο και Πάρο, κι όταν είσαι στην αμμουδιά, ο κόσμος φαίνεται ομορφότερος. Πρόλαβα μάλιστα να φύγω από την Πάρο, πριν αρχίσει το καρναβάλι με το αεροδρόμιο. Γιατί όσα γίνονται στην Ελλάδα εδώ και 7 χρόνια, μόνο με καρνάβαλο μπορούν να συγκριθούν.
Μιλώντας για καρναβάλια, παρακολουθώ εδώ και καιρό τα όσα γίνονται
στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, κι αναρωτιέμαι αν οι από εκεί
αντιγράφουν εμάς ή το ανάποδο.
Τσίρκο εδώ, τσίρκο κι εκεί.
Ψηφίστε με, λέει η Χίλαρι, γιατί αλλιώς θα βγει ο Τραμπ.
Ψηφίστε με, λέει κι ο Κούλης, γιατί αλλιώς θα βγει ο Τσίπρας.
Και τα βόδια από κάτω ψηφίζουν, είτε τον ένα θηριοδαμαστή είτε τον άλλο, όχι επειδή τον γουστάρουν τόσο πολύ, αλλά από φόβο μην βγει ο άλλος, ο δήθεν χειρότερος.
Καπάκι από πάνω ο Λεβέντης να ζητάει οικουμενική.
Εγώ συμφωνώ απόλυτα, με την υποσημείωση να καταργήσουμε τις εκλογές γιατί, ούτως ή άλλως, άχρηστες είναι.
Θυμάμαι τη μάνα μου τη δεκαετία του ’90 που ήθελε να ψηφίσει Πολιτική Άνοιξη, με τη γιαγιά μου να της κάνει μούτρα γιατί έτσι, λέει, βοηθούσε το ΠΑΣΟΚ (δεξιά – αν όχι και φιλοβασιλική – η γιαγιά).
Η Ιστορία, βέβαια, απέδειξε ότι και τον Ντόναλντ Ντακ να ψήφιζε η μάνα μου, το ίδιο θα έκανε.
Στα προτεκτοράτα, όπως έχεις πει πολύ σωστά, οι εκλογές δεν μετράνε.
Γι’ αυτό κιόλας έχουμε τόσα πολλά κόμματα, για να έχεις ελευθερία επιλογών.
Μα να έχεις να διαλέξεις από 20 είδη σοκολάτας και να μην βρίσκεις κόμμα να ψηφίσεις;
Στην Ελλάδα, μία φορά πρόλαβα να ψηφίσω πριν φύγω για το εξωτερικό.
Δημοτικές εκλογές, στο χωριό.
Με το ζόρι 50-60 ψηφοφόροι, όλες οι ψήφοι μετρημένες κι υπολογισμένες από πριν (αθάνατη Ελληνική επαρχία).
Ψήφισα Λούκι Λουκ και ψάχνονταν μετά να δουν ποιος το έκανε.
Έχουμε μάθει να ψηφίζουμε όχι το κόμμα που θέλουμε, αλλά ενάντια στο κόμμα που ΔΕΝ θέλουμε.
Δηλαδή, όχι το γενικό καλό, αλλά το μικρότερο κακό.
Άραγε πόσο καιρό ακόμα θα χρειαστούμε μέχρι να κάνουμε το επόμενο βήμα: να σταματήσουμε να ψηφίζουμε;
Στις επόμενες εκλογές, ψήφο στον Πίκατσου.
Με Λούκι Λουκ υπουργό εξωτερικών και Ντόναλντ Ντακ υπουργό εθνικής άμυνας· δηλαδή πόσο χειρότερα από τους τωρινούς μπορούν να τα πάνε;
Χριστόφορος
(Αγαπητέ Χριστόφορε, το μόνο που έχει νόημα πια είναι να ενωθούν οι Έλληνες, να αντεπιτεθούν και να απελευθερώσουν τη χώρα τους. Θα πρέπει, βέβαια, πρώτα να αντιληφθούν όλοι πως οι εκλογές στα προτεκτοράτα δεν έχουν καμία σημασία, και πως το μόνο που κάνουν είναι να εκτονώνουν προσωρινά την οργή των πολιτών και να τους διχάζουν, συντηρώντας ένα σάπιο πολιτικό σύστημα. Φυσικά, κάποιοι Έλληνες νομίζουν πως θα την γλιτώσουν -μόνο αυτοί- αλλά θέλω να δω αν θα έχουν την ίδια άποψη σε μερικούς μήνες. Πρέπει να σκεφτούμε όλοι το κοινό καλό. Μόνο στο κοινό καλό υπάρχει η λύση και η σωτηρία για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Ελπίζω κι εγώ να πάω στην Πάρο και στη Νάξο, τον αέρα μου να αλλάξω. Ας πάω και του χρόνου, δεν με πειράζει. Πάντως, φοβερό να είσαι Έλληνας, να ζεις και να εργάζεσαι στο εξωτερικό, και να πηγαίνεις στην Ελλάδα μόνο για διακοπές. Να είσαι καλά, Χριστόφορε.
Καιρό έχω να σου γράψω. Πήγα και διακοπές Νάξο και Πάρο, κι όταν είσαι στην αμμουδιά, ο κόσμος φαίνεται ομορφότερος. Πρόλαβα μάλιστα να φύγω από την Πάρο, πριν αρχίσει το καρναβάλι με το αεροδρόμιο. Γιατί όσα γίνονται στην Ελλάδα εδώ και 7 χρόνια, μόνο με καρνάβαλο μπορούν να συγκριθούν.
Τσίρκο εδώ, τσίρκο κι εκεί.
Ψηφίστε με, λέει η Χίλαρι, γιατί αλλιώς θα βγει ο Τραμπ.
Ψηφίστε με, λέει κι ο Κούλης, γιατί αλλιώς θα βγει ο Τσίπρας.
Και τα βόδια από κάτω ψηφίζουν, είτε τον ένα θηριοδαμαστή είτε τον άλλο, όχι επειδή τον γουστάρουν τόσο πολύ, αλλά από φόβο μην βγει ο άλλος, ο δήθεν χειρότερος.
Καπάκι από πάνω ο Λεβέντης να ζητάει οικουμενική.
Εγώ συμφωνώ απόλυτα, με την υποσημείωση να καταργήσουμε τις εκλογές γιατί, ούτως ή άλλως, άχρηστες είναι.
Θυμάμαι τη μάνα μου τη δεκαετία του ’90 που ήθελε να ψηφίσει Πολιτική Άνοιξη, με τη γιαγιά μου να της κάνει μούτρα γιατί έτσι, λέει, βοηθούσε το ΠΑΣΟΚ (δεξιά – αν όχι και φιλοβασιλική – η γιαγιά).
Η Ιστορία, βέβαια, απέδειξε ότι και τον Ντόναλντ Ντακ να ψήφιζε η μάνα μου, το ίδιο θα έκανε.
Στα προτεκτοράτα, όπως έχεις πει πολύ σωστά, οι εκλογές δεν μετράνε.
Γι’ αυτό κιόλας έχουμε τόσα πολλά κόμματα, για να έχεις ελευθερία επιλογών.
Μα να έχεις να διαλέξεις από 20 είδη σοκολάτας και να μην βρίσκεις κόμμα να ψηφίσεις;
Στην Ελλάδα, μία φορά πρόλαβα να ψηφίσω πριν φύγω για το εξωτερικό.
Με το ζόρι 50-60 ψηφοφόροι, όλες οι ψήφοι μετρημένες κι υπολογισμένες από πριν (αθάνατη Ελληνική επαρχία).
Ψήφισα Λούκι Λουκ και ψάχνονταν μετά να δουν ποιος το έκανε.
Έχουμε μάθει να ψηφίζουμε όχι το κόμμα που θέλουμε, αλλά ενάντια στο κόμμα που ΔΕΝ θέλουμε.
Δηλαδή, όχι το γενικό καλό, αλλά το μικρότερο κακό.
Άραγε πόσο καιρό ακόμα θα χρειαστούμε μέχρι να κάνουμε το επόμενο βήμα: να σταματήσουμε να ψηφίζουμε;
Στις επόμενες εκλογές, ψήφο στον Πίκατσου.
Με Λούκι Λουκ υπουργό εξωτερικών και Ντόναλντ Ντακ υπουργό εθνικής άμυνας· δηλαδή πόσο χειρότερα από τους τωρινούς μπορούν να τα πάνε;
Χριστόφορος
(Αγαπητέ Χριστόφορε, το μόνο που έχει νόημα πια είναι να ενωθούν οι Έλληνες, να αντεπιτεθούν και να απελευθερώσουν τη χώρα τους. Θα πρέπει, βέβαια, πρώτα να αντιληφθούν όλοι πως οι εκλογές στα προτεκτοράτα δεν έχουν καμία σημασία, και πως το μόνο που κάνουν είναι να εκτονώνουν προσωρινά την οργή των πολιτών και να τους διχάζουν, συντηρώντας ένα σάπιο πολιτικό σύστημα. Φυσικά, κάποιοι Έλληνες νομίζουν πως θα την γλιτώσουν -μόνο αυτοί- αλλά θέλω να δω αν θα έχουν την ίδια άποψη σε μερικούς μήνες. Πρέπει να σκεφτούμε όλοι το κοινό καλό. Μόνο στο κοινό καλό υπάρχει η λύση και η σωτηρία για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Ελπίζω κι εγώ να πάω στην Πάρο και στη Νάξο, τον αέρα μου να αλλάξω. Ας πάω και του χρόνου, δεν με πειράζει. Πάντως, φοβερό να είσαι Έλληνας, να ζεις και να εργάζεσαι στο εξωτερικό, και να πηγαίνεις στην Ελλάδα μόνο για διακοπές. Να είσαι καλά, Χριστόφορε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου